به گزارش شهرآرانیوز، محبوبه سلطانی، بازیگر و طراح لباس سینما و تئاتر اهل مشهد، امسال با سه پروژه مختلف در چهلوسومین جشنواره فیلم فجر حضور پیدا کرده است. فیلم سینمایی «لولی»، فیلمهای کوتاه «سل» و «نرموک»، هرکدام برای او تجربههایی متفاوت و چالشبرانگیز بودند که از آنها یاد میکند. سلطانی در این جشنواره علاوه بر بازیگری، در پروژههایی چون «سل» و «نرموک» به عنوان طراح صحنه و لباس نیز حضور داشت. او از همکاری با گروههای حرفهای و برجسته این پروژهها سخن میگوید و تاکید میکند که هرکدام از این آثار، فرصتهای جدیدی برای یادگیری و رشد در کارنامه هنریاش به شمار میآید. در گفتوگوی ما، سلطانی از چالشهای ایفای نقشهای متفاوت و دشوار در این فیلمها، از جمله نقش زن بلوچ در نرموک و نقشهای خاص در «لولی» و «سل» صحبت کرده است.
محبوبه سلطانی با اشاره به شروع فعالیت خود میگوید: بازیگری همیشه اولویت اصلی من بوده است. در بسیاری از پروژهها، پیشنهادهای طراحی صحنه و لباس همراه با بازیگری دریافت کردهام، اما اغلب تنها یکی را انتخاب کردهام، بهویژه اگر نقش به تحقیقات و آمادهسازی خاصی نیاز داشته باشد.
او تحلیل فیلمنامه را یکی از مراحل مهم کار خود میداند و توضیح میدهد: اولین قدم برای موفقیت در بازیگری یا طراحی، تحلیل دقیق فیلمنامه است. این مرحله شامل تعامل با کارگردان و دیگر عوامل مانند طراح لباس، گریم و فیلمبردار است تا همه به یک فهم مشترک از اثر برسیم.
بازیگر فیلم سینمایی لولی همچنین به اهمیت تحقیق برای نقشآفرینی پرداخته و بیان میکند: در کارهای رئالیستی یا دورهای، تلاش میکنم با افراد مرتبط گفتوگو کنم یا از منابع تاریخی و مستند بهره ببرم. این تحقیقها برای من ضروری است تا بتوانم تماشاچی را با نقش یا طراحی صحنه و لباس ارتباط دهم.
سلطانی بیان میکند: وقتی نقش را عاشقانه بپذیری، همه سختیها قابلتحمل میشود. در فیلم لولی برای نقش گلسا فقط یک ماه زمان داشتم، اما عشق به شخصیت باعث شد با تمام وجود برایش تلاش کنم.
سلطانی با اشاره به حضور همزمان چندین پروژه خود در جشنواره فجر میگوید: برای من خیلی خوشایند است که امسال با چند کار مختلف در جشنواره حضور داشتم و این موفقیتها برای من بهعنوان هنرمند خیلی ارزشمند است. این حضورها نهتنها بهعنوان بازیگر، بلکه در نقش طراح صحنه و لباس هم برایم تجربههای غنی و پرمعنایی بودند.
محبوبه سلطانی درباره تجربیات خود در ایفای نقشهای متفاوت توضیح میدهد: در فیلم نرموک نقش یک زن بلوچ را داشتم و در فیلم لولی، زنی افغان را بازی کردم. برای هر دو نقش، از دوستان و آشنایان مسلط به لهجههای مربوط کمک گرفتم. مثلاً برای نقش زن افغان، دیالوگهایم را برای دوستانم ارسال میکردم و آنها با اصلاحات و ارسال فایل صوتی مرا راهنمایی میکردند.
سلطانی ادامه میدهد: فیلم کوتاه نرموک که در آن نقش زن بلوچ را بازی میکردم، برای من تجربهای بسیار جذاب بود. این نقش چالشهای خاص خود را داشت و کار با تیمی که در این پروژه بود، بسیار آموزنده و پر از لحظات ارزشمند بود. این تجربه را از همکاری با خانم ذوقینیا در این پروژه میدانم که بسیار حرفهای و شگفتانگیز بودند.
او همچنین به حضورش در یکی دیگر از آثار راه یافته به جشنواره فجر اشاره میکند و میگوید: در فیلم کوتاه سُل که با بچههای تهران کار کردم، همکاری با آقای سجاد معارفی و همسرشان که تهیهکننده این کار بودند، برای من خوشایند بود. در این پروژه علاوه بر بازیگری، طراحی صحنه و لباس هم برعهده داشتم. این دومین همکاری من با این گروه بود و از بودن در کنار چنین تیمی واقعا خوشحالم.
این طراح لباس درباره تجربه کاری خود با علی فرهمند، کارگردان فیلم لولی، بیان میکند: همکاری من با آقای فرهمند به چند پروژه قبلی برمیگردد، جایی که طراحی صحنه و لباس آثار ایشان را برعهده داشتم. اما در لولی، این تجربه بهعنوان بازیگر ادامه پیدا کرد و باز هم فضایی حرفهای و خاطرهانگیز ایجاد شد.
سلطانی درباره شرایط سخت فیلمبرداری این فیلم توضیح میدهد: فیلم لولی در کاشان فیلمبرداری شد. ما در اوج گرمای این شهر، حدود ۵۰ روز کار کردیم. با این حال، گروهی بسیار حرفهای و مهماننواز داشتیم که کار در چنین شرایطی را برایم به تجربهای دلپذیر تبدیل کردند.
او از اعضای گروه تولید فیلم به نیکی یاد کرده و میگوید: در کنار بچههای فوقالعاده کاشان، گروهی از تهران هم به ما ملحق شدند که همه با هم هماهنگی و همدلی خوبی داشتیم. تیم کارگردانی، از جمله خانم کوروشزاده، مهدی موسوی و دیگر اعضای گروه مثل آقای احمدی، بسیار حرفهای بودند و این تعامل، کیفیت کار را بالا برد.
این بازیگر ادامه میدهد: گرچه گرمای شدید کاشان چالش بزرگی بود، اما همراهی تیمی حرفهای و مهماننوازی بچههای محلی، باعث شد خاطرات خوبی از این پروژه در ذهنم بماند. این تجربه، یکی از جذابترین همکاریهای من در سینما بود.
سلطانی با بیان دغدغههای خود بیان میکند: متأسفانه در شهر خودم، مشهد، چه در تئاتر و چه در فیلم، هیچوقت هزینه درستی برای طراحی صحنه و لباس نشده است. وقتی بهعنوان طراح، فیلمنامه را میخوانی، ایدههایی در ذهنت شکل میگیرد. اما در تمام این سالها، به دلیل نبود بودجه کافی، حتی نتوانستهام ۵۰ درصد این ایدهها را اجرا کنم. این موضوع واقعاً ناراحتکننده است، چون طراحی صحنه و لباس از ارکان اصلی زیبایی یک اثر هنری است.
او با تاکید بر نقش لباس در کیفیت بصری آثار ادامه میدهد: در بسیاری از پروژهها، طراحی لباس و صحنه در اولویتهای آخر قرار میگیرد. این در حالی است که لباس مناسب، نهتنها به زیبایی قابهای تصویری کمک میکند، بلکه ارتباط عمیقتری میان مخاطب و اثر ایجاد میکند. وقتی لباس شخصیتها به درستی طراحی و اجرا شود، بازیگر هم ارتباط بهتری با نقش پیدا میکند و نتیجه نهایی تأثیرگذارتر خواهد بود.
محبوبه سلطانی در بخشی از صحبتهایش از ماجرای آشناییاش با امیراطهر سهیلی (همسرش) و ورودش به دنیای حرفهای سینما میگوید: سال ۸۵ یا ۸۶ بود که به واسطه یکی از دوستانم برای طراحی لباس فیلم چنگالی برای کاسه سوپ به آقای امیراطهر سهیلی معرفی شدم. این اولین تجربه فیلم من در طراحی لباس بود و با وجود سختیهایی که داشت، تجربه خاص و موفقی برای من شد. همان زمان آشنایی ما برای ازدواج آغاز شد. سال بعد دوباره برای فیلم دیگری از ایشان دعوت شدم. این بار بهعنوان مشاور لباس همکاری داشتم و در همان پروژه، بازی هم کردم.
او بیان میکند: قطعا هر همکاری چیزی به تجربیات و تواناییهای ما اضافه میکند. من هم تلاش میکنم به کارهای ایشان چیزی اضافه کنم و در مقابل از دانش و تجربه او بهرهمند شوم.
بازیگر فیلم سینمایی لولی با اشاره به مشکلات زیرساختی این حوزه تاکید میکند: در مشهد هیچ آرشیو مناسبی برای لباسهای صحنه وجود ندارد و هیچ هزینهای برای این بخش نمیشود. این در حالی است که میدانم ارگانهایی دولتی و نهادهای مرتبط بودجه لازم را دارند، اما متأسفانه اهمیت این موضوع را درک نمیکنند. در حالی که طراحی صحنه و لباس بههمراه گریم، تکمیلکننده قابهای زیبایی هستند که کارگردان و فیلمبردار میسازند.
محبوبه سلطانی ادامه میدهد: ای کاش مسئولان شهر به اهمیت این حوزه پی ببرند و برای آن بودجه مناسبی اختصاص دهند. اگر بتوانیم امکانات بهتری داشته باشیم، قطعاً آثار هنری ما در تئاتر و سینما نیز کیفیت بالاتری خواهند داشت و مخاطبان ارتباط عمیقتری با آنها برقرار میکنند.
او با تاکید بر اهمیت حمایتهای زیرساختی، تاکید میکند: شهر مشهد هنرمندان خلاق و توانمندی دارد که میتوانند در عرصههای ملی و بینالمللی بدرخشند. اما کمبود امکانات و توجه ناکافی به این حوزه باعث میشود هنرمندان نتوانند پتانسیل واقعی خود را نشان دهند. اگر زیرساختهای لازم مثل آرشیو لباس و بودجه کافی فراهم شود، قطعاً هنرمندان ما قادر خواهند بود آثار بهتری تولید کنند و جایگاه خود را در صنعت سینما و تئاتر کشور تثبیت کنند.
این بازیگر ادامه میدهد: حمایتهای نهادهای مرتبط، بهویژه شهرداری و سازمانهای فرهنگی شهر، میتواند تحولی بزرگ در این حوزه ایجاد کند. بسیاری از ارگانها بودجه کافی دارند، اما متاسفانه این بودجه بهدرستی تخصیص داده نمیشود. توجه به طراحی صحنه و لباس نهتنها به جذابیت بصری آثار کمک میکند، بلکه باعث ارتباط بهتر مخاطبان با داستانها و شخصیتها میشود.
سلطانی با ابراز امیدواری نسبت به آینده هنر مشهد بیان میکند: مشهد ظرفیتهای بسیاری در حوزه هنرهای نمایشی دارد. اگر نگاه جدیتری به این ظرفیتها شود و هنرمندان مورد حمایت قرار گیرند، میتوانیم شاهد رشد و پیشرفت چشمگیری در تولید آثار باکیفیت و ارزشمند باشیم. در نهایت، این حمایتها به نفع کل جامعه هنری و فرهنگ شهر خواهد بود.
او با اظهار خرسندی از حضور پررنگ خود در جشنواره فیلم فجر میگوید: برای من امسال واقعا اتفاقات خوبی افتاد. چند کار مختلف در جشنواره حضور داشتند که هرکدام برای من تجربهای خاص و جذاب بودند. یکی از این کارها فیلم آقای فرهمند بود که بهعنوان بازیگر در آن حضور داشتم. این فیلم نویسندگی مشترکی با آقای سهیلی و رضا فرهمند داشت و همکاری با این تیم بسیار لذتبخش بود.