وضعیت بازار مبل مشهد در آستانه نوروز ۱۴۰۴| مشهد قطب تولید مبلمان در کشور

علی زنجانی در گفت‌و‌گو با شهرآرانیوز اظهار کرد: در گذشته مبل به عنوان کالای لوکس در خانه‌ها شناخته می‌شد و اغلب مردم از مبل استفاده نمی‌کردند. اما اکنون سلیقه‌ها تغییر کرده و مبل به عنوان یکی از لوازم ضروری در منازل و در جهیزیه‌ها وجود دارد.

وی ادامه داد: مبل‌های طرح قدیم اغلب اندازه‌های بزرگی داشتند که مناسب فضای خانه‌ها نیز بود، اما با کوچک شدن متراژ خانه‌ها آن طرح‌ها مناسب فضای داخلی منازل نیست و در حال حاضر جای آن‌ها را مبل‌هایی با اندازه کوچک پُر کرده و می‌کند.

وی با اشاره به اینکه از سالیان گذشته مردم با نزدیک شدن به ایام نوروز برخی از وسایل منازل خود را تعمیر یا تعویض می‌کردند که مبل نیز یکی از آن‌ها بوده است، گفت: هزینه تعمیرات از جمله رویه کوبی، ابر، رنگ، پارچه و ... بالاست و در مبل‌های تعمیری و مبل‌های نو تفاوتی ندارد؛ بنابراین بسیاری از مردم ترجیح می‌دهند مبل قدیمی خود را در سمساری‌ها بفروشند و با کمی مبلغ بیشتر مبل‌های خود را تعویض کنند.

رئیس اتحادیه درودگران و مبل‌سازان مشهد وضعیت بازار مبل مشهد با نزدیک شدن به سال نو را مثبت ارزیابی کرد و افزود: درست است که تورم، قدرت خرید مردم را کاهش داده، اما طرح‌های اقساطی فروش کالا باعث شده تا این بازار رونق داشته باشد.

وی بازار چوب و مبل مشهد را قطب این صنعت در کشور دانست و اظهار کرد: کار منبت و مبلمان مشهد در کشور حرف برای گفتن دارد و کیفیت کار مشهد به مراتب بیشتر از شهر‌های مدعی تولید مبلمان است.

زنجانی با اشاره به فعالیت ۴ هزار عضو اتحادیه درودگران و ۷۰۰ تولید کننده مبلمان در مشهد گفت: تولیدکنندگان مبلی در مشهد داریم که به کشور‌های عربی صادرات دارند. صادراتی که در استان‌ها و شهر‌های مدعی تولید مبلمان وجود ندارد. برای مثال کار تولیدکنندگان ما در عراق با کار مبل کشور ترکیه رقابت می‌کند.

وی با اشاره به رشد قیمت ۲۰ تا ۲۵ درصدی قیمت مبلمان از ابتدای سال تاکنون در مشهد، گفت: افزایش قیمت‌ها مربوط به دستمزد‌ها نیست بلکه گرانی مواد اولیه باعث رشد قیمت‌ها شده است.

رئیس اتحادیه درودگران و مبل‌سازان مشهد ادامه داد: نوسانات قیمت ارز، قطعی برق و تحریم‌ها تاثیر بسزایی در رشد قیمت صنایع پتروشیمی، کارخانه‌های تولید ابر و ... صنایع داشته که مواد تولیدکننده مبلمان به شمار می‌آیند.

وی افزود: اگر در گذشته تولیدکننده ما می‌توانست مواد اولیه مورد نیازش را به صورت چکی تهیه کند، اما اکنون به دلیل کمبود نقدینگی باید این مواد را به صورت نقد خریداری کنند که مشکلات زیادی را برای تولیدکننده به وجود آورده است.