به گزارش شهرآرانیوز، تئاتر مشهد در سالهای اخیر تلاش کرده است تا جایگاه خود را در جریان تئاتر کشور تثبیت کند و بیش از پیش مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار گیرد. این مسیر، با وجود موانع و چالشهای مختلف، با حضور کارگردانان و هنرمندانی که به دنبال روایتهای تازه و شیوههای نوین اجرا هستند، پویاتر شده است.
علی حاتمینژاد، کارگردان نمایش «هملت هپیاند» که به تازگی تندیس حافظ برترین کارگردانی تئاتر را از سومین جشن بزرگ تئاتر و موسیقی علی معلم دریافت کرده، یکی از چهرههایی است که در این مسیر نقش پررنگی داشته است. او با نگاهی نو به آثار کلاسیک و تلاش برای بازآفرینی آنها در بستر معاصر، تلاش دارد تا تئاتر را از محدودیتهای جغرافیایی فراتر برده و در سطح ملی و بینالمللی مطرح کند.
در ادامه، گفتوگوی ما با علی حاتمینژاد درباره اهمیت دریافت تندیس حافظ، چالشهای بازآفرینی آثار کلاسیک، موانع پیشروی تئاتر مشهد و برنامههای آینده او را میخوانید.
علی حاتمینژاد درباره تأثیر این جایزه بر تئاتر مشهد توضیح میدهد: دریافت این جایزه نشان میدهد که تئاتر شهرستانها در سطح ملی مورد توجه قرار گرفته است و این دیده شدن، برای هنرمندانی که در خارج از تهران فعالیت میکنند، اهمیت زیادی دارد. متأسفانه همواره ضعف رسانهای برای معرفی آثار هنری وجود داشته و این موضوع درباره تئاتر هم صادق است. اما اینگونه جوایز میتواند آگاهی عمومی را نسبت به کیفیت تولیدات تئاتری مشهد افزایش دهد و ثابت کند که این شهر، ظرفیتهای قابل توجهی برای حضور در عرصه ملی دارد.
کارگردان نمایش هملت هپیاند درباره دشواریهای بازنویسی این اثر و ارائه روایتی نوین از آثار کلاسیک بیان میکند: چالش اصلی، تبدیل این متون به تجربه زیستی مخاطب معاصر است. نمایشنامههای کلاسیک به همه دورانها تعلق دارند، اما برای ارتباط بهتر، باید آنها را در بستر زمان و مکان جدید بازتعریف کرد. ما تلاش کردیم هملت را به فضایی ملموستر برای مخاطب ایرانی پیوند بزنیم، بهطوریکه همچنان روح نمایشنامه شکسپیر حفظ شود، اما روایت، برای تماشاگر امروز، قابل درک و همذاتپنداری باشد.
او در پاسخ به پرسشی درباره موانع موجود در مسیر تئاتر مشهد بیان میکند: در سالهای اخیر، رشد محسوسی در برخی زمینهها داشتهایم، اما همچنان با محدودیتهای ساختاری و اجرایی مواجه هستیم. یکی از مشکلات اساسی، کمبود فضاهای آموزشی و مکانهای حرفهای برای تمرین و اجرا است. برای عبور از این چالشها، باید امکان گفتوگوی جدی و مستمر میان هنرمندان، مدیران فرهنگی و رسانهها فراهم شود تا بتوان به راهکارهای عملی برای توسعه تئاتر شهرستانها دست یافت.
حاتمینژاد درباره نقش جشنوارهها و رویدادهای هنری در حمایت از هنرمندان خارج از پایتخت میگوید: بیتردید جشنوارهها میتوانند تأثیرگذار باشند، اما هنرمند نباید خود را محدود به یک جغرافیا بداند. گروه ما نیز همواره تلاش کرده است تا آثار خود را در جشنوارههای بینالمللی ارائه دهد. این رویکرد باعث میشود که یک نمایش از محدوده اجرا در یک شهر یا کشور فراتر رود و در ابعاد گستردهتری دیده شود.
این کارگردان در پایان، درباره برنامههای آینده خود تاکید میکند: پس از هملت، در حال کار بر روی نمایشنامه «شاه لیر، فلش بک فلش فوروارد» و سپس «مکبث بک استیج» هستم. این سهگانه، تجربه جدیدی در بازخوانی نمایشهای کلاسیک خواهد بود که امیدوارم بتوانم آن را در سطح ملی و بینالمللی به اجرا درآورم.