به گزارش شهرآرانیوز، شورای عالی انقلاب فرهنگی، ۲۶ دی سال ۱۴۰۲، نظامنامه سنجش و پذیرش دانشجوی متعهد خدمت به وزارت آموزش و پرورش را تصویب و در ماده ۱۶ آن آورده است که «حداکثر سن مجاز برای ثبت نام در آزمون اختصاصی دانشگاه فرهنگیان ۲۴ سال تمام (مبنا اول مهر ماه هر سال تحصیلی) است»، همچنین بازنگری «سن ورود به دانشگاه فرهنگیان و افزایش آن به ۳۰ سال»، در هزار و چهل و ششمین جلسه ۲۸ آبان ۱۴۰۳ شورای عالی آموزش و پرورش مطرح شد که پس از بحث و بررسی همه جوانب آن، شورا به تغییر سن ورود به دانشگاه فرهنگیان نرسید.
این در حالیست که اخیرا وزیر آموزش و پرورش در نامه‌ای به دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی خواستار «افزایش سن مجاز ورود به دانشگاه‌های تربیت معلم» شده است.
وی در این نامه با استناد بر بررسی‌های آماری مرکز برنامه‌ریزی نیروی انسانی و امور اداری بر روی پذیرفته شدگان متعهدین خدمت ورودی دانشگاه فرهنگیان و دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی در سال‌های گذشته، تعداد پذیرفته شدگان در بازه سنی ۲۲ تا ۲۴ سال را «کم» اعلام کرده و نوشته است: به نظر می‌رسد سیاست محدود سازی «سن» شرکت در آزمون قابلیت تجدید نظر دارد؛ آموزش و پرورش توانایی انجام فرایند سنجش و گزینش و جداسازی بهترین داوطلبان را از بین گروه سنی با طیف گسترده‌تر خواهد داشت. وزارت آموزش و پرورش با نگاه مثبت به محدود نکردن متقاضیان علاقه‌مند به کار معلمی با افزایش سن مجاز ورود متقاضیان به شرکت در آزمون تا حداکثر ۲۷ یا ۳۰ سال به شرط کسب سایر شرایط و ضوابط و طی تمام مراحل فرایند‌های استخدامی موافقت می‌کند.
این موضوع همچون گذشته، باز هم موافقان و مخالفانی دارد به طوریکه میثاق شمسینی جانشین مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان در گفت وگویی با ایسنا، ضمن مخالفت با این پیشنهاد به ارائه توضیحاتی پرداخت.
شمسینی با بیان اینکه هر سال تابستان گمانه‌هایی درباره به کارگیری دانشجو معلمان سال آخر دانشگاه فرهنگیان مطرح می‌شود، اما تا نزدیکی‌های مهر مشخص نیست این به‌کارگیری در کدام استان، رشته، مقاطع و مناطق اتفاق می‌افتد گفت: این نشان می‌دهد مدیریت منابع انسانی هیچ پشتوانه کارشناسی ندارد و متناسب با اقتضائات دوران تصمیم‌گیری می‌شود. نگاه به این نوع سیاستگذاری بلند مدت نیست و مشکلات را بیشتر خواهد کرد.
وی با بیان اینکه افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان برآمده از هیچ آمایش سرزمینی و هرم سنی جمعیتی نیست ادامه داد: باید داده‌های روانشناسی در شرایط مختلف بررسی شود، زیرا پشتوانه یک قانون و سیاست باید کار کارشناسی باشد.
جانشین مرکز بسیج دانشجویی دانشگاه فرهنگیان عنوان کرد: اگر بحث افزایش سن ورود به دانشگاه فرهنگیان به دلیل کمبود معلم است، چرا افزایش ظرفیت دانشگاه فرهنگیان براساس پذیرش داوطلبان زیاد پشت کنکوری انجام نمی‌شود؟ این عدم کمبود معلم را با بالا رفتن سن جبران نکنیم بلکه ظرفیت و توان دانشگاه فرهنگیان را برای پذیرش دانشجو معلم چه از بعد کیفی و چه از بعد کمی افزایش دهیم.
شمسینی با بیان اینکه متقاضیان زیادی پشت در‌های دانشگاه فرهنگیان هستند که می‌توانیم این فرصت را برای آنها فراهم کنیم، اما این کار را نمی‌کنیم گفت: باید منطقی‌ترین و بهینه‌ترین مدل را انتخاب کرد. این دانشگاه مختص تربیت معلم است پس باید بهترین گزینه‌ها و بهترین افراد و بهترین روش‌ها و متد‌ها در آن پیاده شود. سیاست گذاری در این حوزه نیازمند پشتوانه فکری، منطقی، کار کارشناسی است. ناترازی نیروی انسانی با مدیریت بهینه منابع انسانی حل خواهد شد. مدیریت منابع انسانی با این قبیل اتفاقات و تصمیمات یک شبه و سیاست‌های یهویی در تضاد خواهد بود. ظرفیت دانشگاه فرهنگیان را باید صرف بهینه‌ترین حالت تربیت معلم کنیم.
وی با بیان اینکه تا ۲۴ سالگی از هر لحاظ بهترین سن پذیرش برای حضور در عرصه معلمی خواهد بود، زیرا افراد در مشاغل دیگر درگیر نشده‌اند افزود: امکان تربیت در این سن بیشتر است. همچنین این دانشگاه اولویت‌های بسیار زیاد دیگری نسبت به مسئله تعلیم و تربیت دارد که می‌توان به آن توجه کرد که یکی از آنها توسعه کمی و کیفی دانشگاه است.
شمسینی با بیان اینکه چرا در فصل بررسی و تصویب لایحه بودجه از جانب سخنگوی کمیسیون آموزش درباره بودجه دانشگاه فرهنگیان سخنی گفته نمی‌شود؟ ادامه داد: چرا روی موضوع و دغدغه حضرت آقا که توسعه کمی و کیفی دانشگاه است مانور داده نمی‌شود و بعضاً به اولویت‌هایی پرداخته می‌شود که در نظام در قیاس با اولویت‌های دیگر تعلیم و تربیت در مرتبه پایین‌تری قرار دارد؟.
وی با بیان اینکه قالب افرادی که پشت درب دانشگاه فرهنگی می‌مانند و متقاضی حضور در این دانشگاه فرهنگیان هستند، افرادی‌اند که در سنین پایینند و اشتیاق و شوق و شور حضور در عرصه معلمی دارند عنوان کرد: تعدادی از افراد هستند که از مرحله مدرسه و کنکور عبور کرده‌اند و با استعداد و دغدغه‌مند مسئله تعلیم و تربیت‌اند، برای این افراد که سن بیشتری دارند امکان آزمون استخدامی وجود دارد و مسیر بسته نیست. در این سال‌ها جذب از طریق ماده ۲۸ و آزمون استخدامی خیلی بیشتر از دانشگاه فرهنگیان بوده است.
شمسینی ادامه داد: وقتی معلم ابتدایی در سن ۳۰ سالگی جذب می‌شود تا پایان دوران خدمتش فاصله سنی زیادی بین او و نسل‌های بعدی لحاظ می‌شود که خطراتی را برای نظام تعلیم و تربیت به همراه دارد. بحث، ناظر به فرد‌ها نیست، ممکن است یک فرد ۶۰ ساله زبان کودکان و بچه‌ها را خوب بفهمد؛ بحث ناظر به مسئله تعلیم و تربیت در مورد سیاست‌هاست که باید بهینه‌ترین تصمیمات گرفته شود. به جای پیر کردن معلم‌ها، به سمت جوان کردن معلم‌ها قدم برداریم.
وی با بیان اینکه نسل جدید با دنیا، زبان و مفاهیم جدیدی درگیر هستند لذا باید سراغ معلمانی برویم که بیشترین نزدیکی را با دنیای نسل جدید دارند اظهار کرد: انتخابی که شکاف نسلی را ایجاد کند انتخاب بهینه و منطقی نیست؛ همچنین در سن بالاتر مشغله‌های افراد بیشتر خواهد بود.
شمسینی با بیان اینکه به فرض مثال امسال افزایش سن پذیرش در دانشگاه فرهنگیان به ۳۰ سال تصویب شد، چه تضمینی وجود دارد که دو سال بعد یک عده بگویند ۳۰ سال با ۳۲ سال چه فرقی می‌کند؟ بعد بگویند ۳۲ سال با ۳۴ سال چه فرقی می‌کند؟ گفت: این مدل تصمیم‌گیری قطعا آسیب‌هایی در آینده خواهد داشت.
وی افزود: تغییرات در نظام تربیتی باید با یک قوه عاقله جمعی فکری صورت گیرد. شاید کارمند با افزایش سن بازنشستگی بازدهی لازم را داشته باشد، اما معلم کارمند نیست و وظیفه‌اش پیاده سازی یک رسالت تربیتی است.
منبع: ایسنا