گفتگو با روزه‌اولی‌ها | «خداجون» آدم‌ها را دوست دارد

از قدیم گفته‌اند «سالی که نکوست از بهارش پیداست»؛ امسال هم مانند سال‌های پیش، روزه‌اولی‌های دوست‌داشتنی بسیاری را در کنارمان داریم که از مرحله‌ی روزه‌ی کله‌گنجشکی به روزه‌ی کامل رسیده‌اند.

روزه‌اولی‌هایی که سال نو را با روزه‌داری آغاز می‌کنند و عید نوروز را به‌عنوان مهمان ویژه‌ی خدا خوش می‌گذرانند. با تعدادی از کودکان روزه‌اولی عزیز دراین‌باره گفت‌و‌گو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

من بزرگ شده‌ام

نفیسه‌زهرا حیدری، ۹ساله و دانش‌آموز پایه‌ی سوم دبستان امام‌حسین(ع) واحد یک، درباره‌ی به سن تکلیف رسیدن و روزه‌داری در نوروز می‌گوید: یعنی من بزرگ شده‌ام و باید واجبات دینی خودم را انجام دهم.

فکر می‌کنم خدا به آدم‌ها تکلیف می‌دهد تا بزرگ‌تر شوند و مشق من هم از این به بعد نماز، روزه، حجاب و عبادت‌هایی مانند نیکی به دیگران است.

با اینکه شیرینی دوست دارم، اگر وقتی در روز‌های عید روزه هستم، حتی شیرینی یا آجیل دلم بخواهد، صبر می‌کنم و بعد از افطار می‌خورم و عیددیدنی هم بعد از افطار یا برای افطاری می‌رویم.

وقتی روزه می‌گیریم، نباید به‌جز فاصله‌ی افطار تا سحر چیزی بخوریم و بیاشامیم، خوب است قرآن و  نماز بخوانیم و افطاری هم بدهیم. روزه‌گرفتن راهی است برای اینکه حال گرسنگان و تهی‌دستان را بفهمیم.

در ماه رمضان بیشتر می‌خوابم که بتوانم روزه‌هایم را بگیرم تا خدای مهربان مرا بیشتر دوست داشته باشد.

افطاری را از سحری بیشتر دوست دارم، زیرا پس از مدتی تحمل گرسنگی می‌توانم غذا بخورم.

مشق شیرین بندگی

فرزانه کامیار نیز روزه‌اولی و هم‌مدرسه‌ای نفیسه‌زهراست. به‌نظر او تکلیف، یعنی انجام وظیفه و «خداجون»، به دلیل اینکه آدم‌ها را دوست دارد و به آنها اهمیت می‌دهد، به بندگانش تکلیف می‌دهد.

فرزانه می‌گوید: خدا از امسال به من مشق شیرین بندگی و اطاعت از خودش را داده است تا آدم بهتر و ارزشمندتری بشوم.

او از اینکه اولین روزه‌ی واجبی که می‌گیرد، با بهار طبیعت هم‌زمان شده است، احساس خوبی دارد و می‌گوید: همان‌طور که در نوروز، درختان و گل‌ها سبز می‌شوند، من هم با اولین روزه‌ام شکوفا می‌شوم.

در روز‌های تعطیل عید خودم را با خواندن کتاب یا بازی سرگرم می‌کنم تا شیرینی و آجیل را فراموش کنم و آنها را برای بعد از افطارم می‌گذارم. خیلی خوش‌حالم که می‌توانیم بعد از افطار به عیددیدنی و مهمانی برویم.

سال‌های گذشته روزه‌ی کله‌گنجشکی گرفته‌ام و خیلی خوش‌حالم که امسال می‌خواهم همه‌ی روزه‌هایم را کامل بگیرم. سال گذشته یک‌روز افطار با خانواده‌ام در حرم امام‌رضا(ع) مهمان امام هشتم بودیم که خیلی خوش گذشت.

روزه‌گرفتن برای قوی‌شدن اراده و تمرین اطاعت از خدا و همین‌طور حفظ سلامتی بدن خیلی مفید است، اما وقتی روزه می‌گیریم، باید همان‌گونه که چیزی نمی‌خوریم، از گفتن حرف‌های بد و غیبت و دروغ و ناراحت‌کردن دیگران هم خودداری کنیم که این تمرین خوب، روی رفتار خودمان هم تأثیر زیادی دارد.

نباید زیاد سخت باشد!

زهرا انتظاری، ۹ساله و دانش‌آموز کلاس سوم دبستان امام‌حسین(ع) هم می‌گوید: سن تکلیف یعنی انجام نماز و روزه، همه‌ی ما برای فهمیدن حال یکدیگر بد نیست کمی سختی بکشیم.

بهترین کاری که در ماه رمضان می‌توانیم انجام دهیم تا خدای مهربان ما را بیشتر دوست داشته باشد، این است که به‌جز پرهیز از خوردن و آشامیدن، نماز و قرآن بخوانیم، روزه بگیریم و کار‌های خوب انجام دهیم و غیبت نکنیم. روزه‌گرفتن سبب سلامتی هم می‌شود.

او می‌گوید: اولین روزه‌ام با آغاز بهار هم‌زمان شده است که احساس خوبی دارم و فکر می‌کنم به خدا نزدیک‌ترم. عید هنگام افطار می‌توانیم عیددیدنی هم برویم که خوش می‌گذرد. بار اولی که روزه گرفتم، مامان و مادربزرگم به من هدیه دادند که برایم خیلی جذاب بود.

وقتی روزه هستم، حتی اگر خیلی گرسنه و تشنه شوم هم چیزی نمی‌خورم. به‌نظرم اگر بازی کنم گرسنگی و تشنگی از یادم می‌رود و نباید زیاد سخت باشد.

افطاری را بیشتر از سحری دوست دارم، زیرا ضعف کرده‌ام و می‌توانم خوراکی بخورم.