در سالی که گذشت تمام تلاشمان این بود که با پیگیریهای مداوم تا جایی که میشود گرهی از مشکلات مردم باز کنیم. بر همین اساس هم در بستر مجازی گروهی مشترک از فعالان اجتماعی شهر و تحریریه صدای مردم راه انداختیم تا نمایندگان مردم راحتتر بتوانند درخواستهای خود را به ما منتقل کنند.
در ادامه این گپ و گفت هرروزه مجازی و در راستای مطالبات مردمی برای گره گشایی و تهیه گزارش عینی از برخی مشکلات شهرک مهرگان راهی این محله شدیم، اما آنچه در آن گزارش محلی اولویت اصلی دانش آموزان و خانوادهها بود مسئله بلاتکلیفی کلاس درس و مدرسه حدود ۶۰۰ دانش آموز دختر دوره اول متوسطه بود.
دانش آموزانی به صورت روز درمیان در شیفت عصر و مدرسه مجاور مشغول به تحصیل شدند تا مدرسه اصلی خودشان سامان بیابد. دانش آموزان مدرسهای که میزبان موقتی این دانش آموزان بدون مدرسه بودند نیز با آنکه در مقطع حساس دوره دوم تحصیل میکردند به دلیل تعطیلی زودتر از موعد به دلیل حضور دانش آموزان فاقد مدرسه روبه رو شدند. این در حالی بود که خودشان را برای کنکور آماده میکردند.
قرار بود ۶۰۰ دانش آموز دختر متوسطه اول در شهرک مهرگان سال تحصیلی جدید را در سال ۱۴۰۳ در مدرسهای نوساز و جدید آغاز کنند. مدرسهای که مقرر شده بود با امکانات به روز ساخت و ساز شود تا شرایط تحصیل بهتری را برای دختران حاشیه شهر فراهم کند، اما بی نتیجه بودن همه این قولها روزهای آخر شهریور را به کام اولیا و دانش آموزان تلخ کرد. تلخی این قولهای بی ثمر آنجایی بیشتر شد که دانش آموزان مجبور شدند به دو گروه تقسیم شوند و روز درمیان در شیفت مخالف مدرسهای در همان حوالی مشغول به تحصیل شوند.
در این میان مدیران آموزش وپرورش قول دیگری به والدین دادند که از این قرار بود تا نیمه دوم مهرماه قطعا دانش آموزان در مدرسه جدید مستقر خواهند شد. اما گویا این وعده نیز قرار بود همچنان در رده وعدههای کاغذی باقی بماند.
همین مسئله سبب شد تا در صفحه «صدای مردم» و در قالب گزارشی مفصل، موضوع تحصیل نصفه نیمه ۶۰۰ دانش آموز متوسطه اول در حاشیه شهر را با تیتر «تحصیل روز در میان» به چاپ برسانیم. در تاریخ ۲۵ مهرماه و در همان گزارش، مدیران متولی وعده افتتاح مدرسه در بازه زمانی یک هفته تا ۱۰ روز را رسانهای کردند، اما بار دیگر این موضوع نیز در تقویم وعدههای نافرجام به ثبت رسید و قصه پرغصه بلاتکلیفی و تحصیل روزدرمیان دانش آموزان ادامه پیدا کرد.
در بررسیهای میدانی ما نبود انشعابات آب و برق و گاز در مدرسه تازه تأسیس مهمترین دلیل عدم افتتاح مدرسه علی پیوندی بیان شد. مسئلهای که پیگیری چندین و چندباره گزارشگر ما از دستگاههای خدمت رسان را به همراه داشت، اما تا همین جای کار هم نقایص فنی و زیرساختی و تأمین استانداردهای لازم، چالش ردیف اول برای عدم نصب انشعابات بود.
همین مسئله سبب شد تا بار دیگر در پیگیری بعدی به سراغ مدیر کل آموزش وپرورش خراسان رضوی برویم. سید امیر شوشتری در دیدار مردمی خود و در حضور ما، دوم آبان امسال، در تماسی تلفنی با مدیرکل نوسازی استان مسئله نقص انشعابات را مطرح کرد و در همان جا وعده داد که تا یک هفته آینده (۹ آبان) کار بهره برداری از مدرسه علی پیوندی و استقرار دانش آموزان به نتیجه برسد.
دیری نپایید که جوهر این وعده هم دوباره خشک شد و بعد از گذشت یک هفته باز هم مدرسه افتتاح نشد.۲۰ آبان گذشته و پس از بر زمین ماندن وعده مدیرکل آموزش وپرورش این بار و در پیگیری جدیتر به سراغ متولیان امر در وزارت آموزش وپرورش رفتیم. وقتی تحصیل روزدرمیان دانش آموزان حاشیه شهر مشهد آن هم در انتهای ماه دوم سال تحصیلی را در تماسی تلفنی با وزارت آموزش وپرورش مطرح کردیم، نماینده دوره اول متوسطه در وزارت آموزش و پرورش در همان تاریخ وعده داد که در وزارتخانه موضوع را تا چهارشنبه همان هفته (۲۳ آبان ماه) پیگیری میکند
بعد از ورود وزارتخانه و حضور نماینده وزارتخانه در مشهد برای رسیدگی به آخرین وضعیت افتتاح مدرسه علی پیوندی، بررسی موانع و مشکلات بر سر راه افتتاح مدرسه قوت گرفت.
بالاخره در کنار همه پیگیریها اواسط آذر در شرایطی که دانش آموزان ۷۵ روز رسمی از آغاز سال تحصیلی جدیدشان گذشته بود. مدرسه با افتتاح غیررسمی دانش آموزان را در دل خود جای داد. با پیگیری شهرآرا، ورود وزارتخانه، همراهی شورای اجتماعی محله و همدلی اولیای دانش آموزان بالاخره مدرسه علی پیوندی در روزهای سرد پاییز ۱۴۰۳ افتتاح شد.