به گزارش شهرآرانیوز، زندگی هر انسانی، با امید به بهبود و مبارزه با سختیها گره خورده است؛ اما برای بیماران خاص، این امید به جای آنکه در سایه درمان و مراقبت تقویت شود، زیر بار هزینههای سرسامآور و وعدههای برآوردهنشده، لبریز از ناامیدی شده است؛ بیمارانی که به جای جنگیدن با بیماری، مجبورند با اقتصاد بجنگند؛ بیمارانی که دارو برایشان مثل اکسیژن ضروری است، اما دسترسی به آن، تلختر از یک کابوس شده است. قصه تلخ این روزهای بیماران خاص، چیزی فراتر از اعداد و آمار است؛ این گزارش، روایتی از فریادهایی است که پشت سکوت آزاردهنده نظام اقتصادی و درمانی دفن شدهاند.
مشکلات اقتصادی بسیاری از بیماران خاص را در موقعیتی قرار میدهد که باوجود نیاز فوری به معالجه و دارو، از ادامه درمان انصراف میدهند. خانوادهها به دلیل هزینههای بالای دارو و کمیاببودن تعدادی از اقلام مورد نیاز، بهشدت تحتفشار قرار دارند.
نبود بیمه تکمیلی کارآمد و افزایش نرخ ارز دارویی، زندگی این بیماران را هر روز دشوارتر میکند. با افزایش ۴۰ درصدی تعرفهها و نرخ داروها، تنهاراهحل بسیاری از این بیماران، انصراف از درمان است.
خانم خسروی از بیماران مبتلا به سرطان خون، با اشک از مواجهه با واقعیتی تلخ میگوید: وقتی دیدم داروها از لیست بیمه خارج شدهاند و هزینه هر بار درمانم چندبرابر شده است، تصمیم گرفتم از درمان انصراف بدهم؛ حتی دیگر نمیتوانستم برای بیمارستانها و بستری پول تهیه کنم.
این انصراف، دردناکترین تصویر از بیمارانی است که بهجای مبارزه با بیماری، از ادامهدادن صرفنظر میکنند. گرانی داروهای وارداتی و افزایش نرخ ارز، بسیاری از بیماران خاص را به مرز ناامیدی کشانده و حمایتهای محدود دولتی نتوانسته است این فشارها را کاهش دهد.
آقای حسینی از بیماران مبتلا به بیماریهای خودایمنی با گلایه از عدم پوشش بیمه تکمیلی برای بیماریهای خاص در سال جدید میگوید: هر روز به امید تسهیلات مالی یا دارویی مراجعه میکنم، ولی خبری نیست. بیمهها تنها اسم حمایت را دارند و از آذرماه گذشته حتی بیمه تکمیلی هم پرداخت نشده است.
طبق گزارشها، افزایش هزینه ویزیت پزشکان متخصص، داروهای وارداتی و تعرفههای بستری، شرایط این بیماران را پیچیدهتر کرده است. این افزایش، بهویژه در سال جاری، به ۴۶ درصد رسیده و بیماران خاص را به وضعیتی رسانده است که دیگر توان پرداخت هزینهها را ندارند.
چشمان کمفروغ بانوی بازنشسته و حال نزارش گویای ضعف جسمانی اوست، قلبش بیمار است و باید جراحی کند. دندان هایش نیز وضعیت خوبی ندارند، اما هزینه دندان پزشکی بسیار زیاد است و با حقوق بازنشستگی امکان درمان ندارد.
این بازنشسته در ادامه میگوید: این چه نوع بیمه تکمیلی است که باید از اول تا آخرش هزینه را بپردازیم؟
این روایتهای مردمی تنها گوشهای از بحرانی است که بیماران خاص با آن دستوپنجه نرم میکنند. بیمههای کماثر، تعرفههای گران و نبود برنامه مدون حمایتی، باعث شده زندگی این بیماران به مرزی بین امید و ناامیدی تبدیل شود.
توقف درمان این بیماران، نه تنها سلامت آنها بلکه سلامت اجتماعی کشور را تحتتأثیر قرار میدهد. دولت و نهادهای مسئول باید هرچهسریعتر به این وضعیت رسیدگی کنند؛ از تأمین داروهای حیاتی گرفته تا اجرای تعهدات بیمهای و افزایش حمایتهای مالی. شاید وقت آن رسیده باشد که پرسش اصلی این بیماران، از «چگونه زنده بمانم؟» به «چگونه بهتر زنده بمانم؟» تغییر کند.
عضو هیئتمدیره کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی خراسان رضوی، دل پری از وضعیت بیمه بازنشستهها و سقف پایین تعهدات بیمهای دارد.
قربانعلی رمضانی میگوید: برابر با اصل ۲۹ قانون اساسی ماده ۵۴ و ۳ قانون تأمین اجتماعی و قانون الزام درمان رایگان، بازنشستهها باید در زمینه درمان تأمین باشند و دغدغهای نداشته باشند.
وی ادامه میدهد: بیمه تکمیلی پوشش کاملی ندارد، ضمن اینکه تأمین اجتماعی از آذرماه سال گذشته هنوز معوقات بیمهای شرکتهای بیمهگر را پرداخت نکرده و همین موضوع باعث شده است بیمارانی که به مراکز درمانی مراجعه میکنند، هزینه را آزاد پرداخت کنند.
رئیس کانون عالی کارگران بازنشسته کشور، در گفتوگو با خبرنگار شهرآرانیوز، درباره علت تأخیر در حق بیمه تکمیلی بازنشستگان میگوید: تأخیر چندماهه در پرداخت حق بیمه تکمیلی بازنشستگان از سوی سازمان تأمیناجتماعی است که این موضوع موجب عدم رسیدگی به فاکتورهای درمانی بیمهشدگان شده است.
محمد اسدی ضمن اشاره به مشکلات ایجادشده، بیان کرد: قرارداد بیمه تکمیلی بازنشستگان که با مشارکت سازمان تأمین اجتماعی و بازنشستگان بسته شده است، در ماههای اخیر دچار چالش جدی در پرداخت سهم سازمان تأمین اجتماعی شده است. طبق این قرارداد، ۵۰ درصد حق بیمه تکمیلی از حقوق بازنشستگان کسر شده و ۵۰ درصد باقیمانده توسط سازمان تأمین اجتماعی تأمین میشود؛ اما متأسفانه از ماه آذر تاکنون سهم سازمان تأمین اجتماعی به شرکت بیمهگر پرداخت نشده است.
وی ادامه داد: این تأخیر موجب شده تا شرکت بیمهگر نتواند فاکتورهای درمانی بازنشستگان را بررسی و تسویه کند.
وی این مشکل را ناشی از عدم پرداخت بموقع سهم بیمه توسط خود سازمان تأمین اجتماعی دانست و تأکید کرد که حل این موضوع باید سریعاً در دستورکار قرار گیرد تا از افزایش فشار بر بازنشستگان جلوگیری شود.