به گزارش شهرآرانیوز، منچستریونایتد و تاتنهام در وضعیتی چهارشنبه، ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ از ساعت ۲۲:۳۰ در ورزشگاه سنمامس به فینال لیگ اروپا قدم خواهند گذاشت که شکست در این بازی میتواند برای سرمربیان هر دو تیم به معنی پایان کارشان باشد. در این بین، اوضاع برای آنگه پوستکوگلو، سرمربی تاتنهامیها بدتر به نظر میرسد و او شبیه به مردهای متحرک به نظر میآید که حتی قهرمانی در لیگ اروپا هم شاید دیگر نتواند دوران حضورش در اسپرز را تمدید کند. روبن آموریم، اما اوضاع امیدوارکنندهتری دارد و شیاطین سرخ حتی باوجود نتایج ناامیدکننده تیمشان در این فصل، هنوز به موفقیت پروژهای که با این مربی پرتغالی آغاز کردهاند، امید دارند.
دو تیم در حالی برای رسیدن به این جام برابر هم صفآرایی خواهند کرد که بحران مصدومیتها مثل تمام این فصل، در فینال لیگ اروپا هم یکی از دردسرهای آنهاست. اما در فصلی که تنها دستاورد تاتنهام و یونایتد در آن فرار از سقوط به دسته پایینتر لیگ جزیره بود، حتی باوجود تمام مصدومان مهمی که آنها در این دیدار خواهند داشت، انتظار این است که نفرات در دسترس تا آخرین نفس برای قهرمانی بجنگند؛ موضوعی که میتواند این مسابقه را به یکی از درگیرانهترین و جذابترین فینالهای چند فصل گذشته لیگ اروپا تبدیل کند.
تاتنهام و یونایتد در این فصل دو روی کاملا متفاوت داشتهاند و در حالی که در لیگ جزیره باخت به حریفان عادت تلخ هر دو شده است، در لیگ اروپا ناگهان تبدیل به مجموعهای باکیفیت شده و با انگیزه و فرمی خوب ظاهر میشوند.
تاتنهام در تمام مسابقات این فصل ۲۵ شکست داشته که آمار بیشترین شکست تاریخ باشگاه است. ۱۸ شکست منچستریونایتد در لیگ برتر هم به معنی بیشترین آمار باخت شیاطین سرخ از فصل ۷۴ – ۱۹۷۳ تا به حال است. با این حال لیگ اروپا میدان تاخت و تاز آنها بوده و حریفان را یکی پس از دیگری از پیش رو برداشتهاند.
تاتنهام این فصل روبهروی منچستریونایتد دست بالا را داشته و موفق شده این تیم را در دو بازی رفت و برگشت لیگ برتر و همچنین جام اتحادیه شکست دهد. آنها هرچند در جدول لیگ برتر یک رده پایینتر از منچستریونایتد هستند، ولی خط آتش بهتری دارند و ۲۱ گل بیشتر از شیاطین سرخ زدهاند. تاتنهام، اما استحکام دفاعی خوبی ندارد و در لیگ برتر ۶۱ گل خورده، در حالی که یونایتد ۵۴ گل خورده در کارنامه خود میبیند.
آموریم و پوستکوگلو در وضعیتی پا به حساسترین مسابقه این فصل تیمشان خواهند گذاشت که هر دو چند مصدوم مهم در فینال دارند. تاتنهام قطعا دژان کولوسفسکی و جیمز مدیسون را در اختیار نخواهد داشت. در اردوی شیاطین سرخ هم لنی یورو، ماتیس دلیخت و آیدن هون با آسیبدیدگی دست و پنجه نرم میکنند و اگر به رویارویی با تاتنهام نرسند، دست آموریم برای چیدن ترکیب دفاعی تیمش بسته خواهد شد. اما در آستانه یک فینال مهم اروپایی، نتایج ضعیف مسابقات داخلی و بحران مصدومیت میتواند فراموش شود. یونایتد مصمم است دومین قهرمانی لیگ اروپا در یک دهه گذشته را به دست آورد و با رسیدن به سهمیه حضور در لیگ قهرمانان اروپای فصل بعد، امیدواری برای موفقیت پروژه آموریم در این تیم حفظ شود.
مدتهاست که نیمکت منچستریونایتد و تاتنهام به قربانگاه مربیان مختلف تبدیل شده است و آنها یکی پس از دیگری پس از گذراندن دوران کوتاهی از ناکامی، جای خود را به نفر بعدی میدهند.
در اردوی شیاطین سرخ سالهاست که همه در حسرت دوران طلایی فرگوسن ماندهاند و تغییرات سریالی و پرتعداد مربیان حتی نتوانسته است ذرهای از شکوه آن دوران را به اولدترافورد برگرداند. آموریم که در میانههای فصل جانشین اریک تنهاخ روی نیمکت یونایتد شد، حالا تازهترین امید آنها برای بازگشت به روزهای خوبشان است. این روزها کل روایتی که از اردوگاه شیاطین سرخ میآید، حتی در مورد بردن جام نیست، بلکه استفاده از آن برای تضمین صعود به لیگ قهرمانان اروپا و آماده سازی خود برای یک پنجره شلوغ دیگر نقل و انتقالات تابستانی است.
مربی پرتغالی به خوبی میداند که اگر نتواند برابر تاتنهام پیروز شده و با قهرمانی در لیگ اروپا، سهمیه حضور در لیگ قهرمانان فصل آینده را به دست بیاورد، احتمالا ستارههای بسیاری حاضر به آمدن به یونایتد نخواهند شد و همین مسئله میتواند پروژه او برای احیای شیاطین سرخ در فصل بعد را با شکست روبهرو کند.
در سوی دیگر میدان هم تاتنهام مدتهاست که به سیاهچالهای برای مربیان مختلف تبدیل شده است. اگر دوران درخشان مائوریتسیو پوچتینو در این باشگاه لندنی را نادیده بگیریم، در چند فصل گذشته نامهای بزرگی مانند آنتونیو کونته، ژوزه مورینیو و نونو اسپریتو، بدترین روزهای دوران حرفهای خود را روی نیمکت اسپرز سپری کردهاند.
پستکوگلو هم با وجود عملکرد نسبتا خوبی که در فصل گذشته داشت، تابستان گذشته نتوانست به مهرههای موردنظرش در نقل و انتقالات برسد و همین موضوع فصلی کابوسوار را برای او و شاگردانش رقم زد. تابستان گذشته او فهرست بازیکنانی از جمله کانر گلگر، ابرچی ازه و دزیره دوئه را به مدیران باشگاه معرفی کرد، اما در نهایت هیچکدام راهی تیم لندنی نشدند و دومینیک سولانکه تنها خرید بزرگ آنها بود. سولانکه مهاجم بیکیفیتی نیست، اما بدون بازیسازهای خوبی در خط هافبک، به تنهایی زهری در خط آتش اسپرز ندارد. این نخستین بار نبود که مدیران تاتنهام در رفع نیازهای سرمربی خود تلاش زیادی نمیکنند و این اوضاع به روال ثابت چند فصل گذشته آنها تبدیل شده است.
در این وضعیت به نظر میرسد که فینال لیگ اروپا بیشتر از اینکه جدالی بین دو باشگاه برای رسیدن به قهرمانی باشد، رقابتی بزرگ بین دو مربی است که شاید بیش از هر بازیکن دیگری در این جدال برای ترمیم اعتبار خود، به جام نیاز دارند.