محبوبه عظیم زاده/ شهرآرانیوز - شاید سودای پول در آوردن است که آدم را به اینجا می‌کشاند. شاید راحت‌طلبی محض است که برای عده‌ای عادت شده، همان کسانی که دوست دارند تا بدون قدم‌از‌قدم برداشتن کلی پول به جیب بزنند و ره صدساله را در عرض چند روز و چند شب طی کنند. شاید سوءاستفاده و اطمینان از وجود مخاطب‌های تکلف‌پرست این کنش‌های غریب را خلق می‌کند و شاید هم تمام این موارد. علت هرچه که باشد ماحصلش می‌شود چنین پیامی که در تلگرام و اینستاگرام و شبکه‌های مجازی دیگر به چشم می‌خورد: «آیفون ۱۱ پرومکس، شبی ۱.۴۰۰، مناسب برای مهمانی و قرار‌های کاری، همراه با اپل‌واچ و ایرپاد، شبی ۲ تومن. (فقط با کارت ملی و معرف) جهت هماهنگی و رزور به آیدی... مراجعه کنید.»
یعنی بزنیم تو کار اجاره گوشی؟
صحبت از طرح جنجالی ممنوعیت واردات گوشی‌های بالای ۳۰۰یورو و آخرین مدل گوشی آیفون و قیمت سر به آسمان گذاشته آن، روز‌های گذشته حسابی با هم آمیخته شد و در فضای مجازی داغ بود. صفحه‌هایی باز شد که #آیفون۱۱_پرومکس را داغ‌تر می‌کردند. بازار تبلیغات و قرعه‌کشی هم برای دستیابی به آن گرم شده بود و عده زیادی به امید اینکه یک اپل ۶۰ میلیونی را به دست بگیرند، دوست و آشنا و فک و فامیل را منشن می‌کردند پای صفحه. آیفونی که به عقیده برخی زشت‌تر از مدل‌های دیگر اپل است و حتی باوجود ادعای اپل مبنی بر اینکه شیشه استفاده شده در طراحی و ساخت پرومکس سخت‌ترین و مقاوم‌ترین شیشه‌ای است که تاکنون در یک گوشی موبایل به کار گرفته شده، یا اینکه می‌تواند به مدت ۳۰ دقیقه تا عمق ۴ متری آب مقاومت کند، باز هم با این قیمت هم‌خوانی ندارد.
به‌هر‌حال، اتفاقی بود که افتاد و واکنش‌هایی را هم به دنبال داشت. کاربری در زیر پست این آگهی اجاره نوشت: «جدی اگه این چیزا این‌قدر براتون مهمه بگید ما هم بزنیم تو کار اجاره موبایل؟» عده‌ای هم به قیمت وحشتناک آن تاختند و گفتند: «یادتونه منتظر بودین آیفون ۱۲ بیاد که آیفون ۶ ارزون بشه بتونید برید آیفون۵ و دست دوم بخرید؟ هیچی فقط می‌خواستم یادتون بندازم.» و دیگری مردم همیشه پای صحنه را منظور قرار داد و گفت: «مدیونید اگه فکر کنید آیفون ۱۱ حتی اگه بشه ۱۰۰ میلیون تومان کسی نباشه که بخره.»
مسئله اجاره آبشار شکلات
اگر هستند عده‌ای که می‌توانند از آب گل‌آلود ماهی بگیرند و در هر شرایط نامعقول، همه‌چیز را مصادره به نفع کنند، عده‌ای هم هستند که همیشه به این قبیل رفتار‌ها واکنش مثبت نشان می‌دهند و از طرف‌داران این سبک زندگی پرتجمل هستند. آدم‌هایی که یک روز می‌توانند از سر لاف‌زنی پول بدهند و آیفون ۱۱ پرومکس را بخرند یا اجاره کنند حتما همان‌هایی هستند که معتقدند اگر قرار است یک جشن‌تولد برگزار کنند، باید سر میز سرو غذایشان آبشار شکلات هم باشد، چون یک چیز دهن‌پرکن است و اگر نباشد قطعا یک جای کار می‌لنگد.
بله، هستند آدم‌هایی که بیشتر از داشته‌های درونی و ذهنی و روحی، به داشته‌های مادی اهمیت می‌دهند. اسباب‌و‌اثاثیه و زیور‌آلات که بتوان نشانشان داد و بتوان واکنش‌های آنی و زبانی اطرافیان را بابتش دریافت کرد. اصلا برای همین است که طرف توی آگهی‌اش نوشته مناسب برای مهمانی و قرار کاری، یعنی دقیقا همان جایی که می‌شود این موبایل پرزرق‌وبرق و لوکس را از جیب مبارک در آورد، در دست گرفت و کرد توی چشم آدم‌های حاضر در صحنه. شاید توئیت آن کاربری که گفته بود: «آیفون ۶۰ میلیونی رو باید بذاری تو بوفه، بغل بشقابا، فقط وقتی مهمون می‌آد درش بیاری استفاده کنی.» چندان هم بیراه نباشد.
اجاره برای کاهش هزینه یا فخرفروشی؟
«چند تکه لباس و تمام: زندگی بی‌خانمان‌های ثروتمند» این متن یکی از مقالاتی بود که مدتی پیش در وب‌سایت ترجمان علوم انسانی منتشر شد و در آن از اقتصاد اجاره سخن می‌گفت. شاید برایتان جالب باشد بدانید که در سراسر دنیا جوانان زیادی هستند که باوجود داشتن یک شغل پردرآمد، ترجیح می‌دهند با اجاره میز کار، ماشین‌لباسشویی، کمد و... خودخواسته یک سبک زندگی بی‌دغدغه‌تر و رهاتر را در پیش بگیرند. آدم‌هایی که شاید به نوعی نقطه مخالف
سبک زندگی پرتشریفات و پرتجمل هستند.
افرادی که معتقدند از این طریق می‌توان آشفتگی‌ها و دردسر‌های زندگی روزمره را کم کرد و همین که سروکله خودت پیدا بشود کافی است. بله، شاید این مدل هم کمی افراطی باشد، اما به نظر خواندنش خالی از لطف نباشد. اگر مایلید بیشتر دراین‌باره بـخـوانید می‌توانید ایــــن بارکد را اســکن کنید.