به گزارش شهرآرانیوز؛ ژیلا صادقی، در متنی که در اختیار رسانه‌ها قرار داده نوشته است: هنر، زبان احساسات است. در شرایط بحرانی، وقتی کلمات عادی دیگر جواب نمی‌دهند و کارایى ندارند، هنر می‌تواند مثل یک آغوش باشد؛ بی‌صدا ولی پر از معنا. می‌تواند مثل موسیقی باشد، بى‌کلام، اما عمیق. این هنر است که یادمان می‌اندازد هنوز زیبایی، امید و انسانیت وجود دارد.
او با بیان اینکه هر هنرمندى یک راه امید بخش مخصوص به خودش مى‌تواند داشته باشد تاکید کرده: با نشان دادن درد مشترک، هدف مشترک، امید مشترک و کشور مشترک؛ هنرمند مى‌تواند اتحاد را افزایش دهد. هنرمندان می‌تواند مرز‌های ذهنی، فرهنگی، سیاسى و عقیده اى بین مردم رو بردارد، و با یک تصویر یا صدا یا متن، دل‌ها را به هم نزدیک‌تر کند. اتحاد از جایی شروع می‌شود که احساس کنیم تنها نیستیم، نه در درد نه در هدف و نه در امیدمان.
منبع: صبا