اما این جنگ نابرابر باعث شده تا ایران نه فقط در برابر رژیم صهیونیستی که در برابر آمریکا و کشورهای اروپایی نیز بایستد.
جمهوری اسلامی ایران در این بین دست برتر را دارد چرا که با در اختیار داشتن تنگه هرمز و بستن آن به عنوان موقعیتی استراتژیک در حمل و نقل نفت، میتواند قلب اقتصادی کشورهای اروپایی و آمریکایی را نشانه بگیرد.
آمارها نشان میدهد روزانه حدود ۱۰۰ میلیون بشکه نفت در جهان مصرف میشود که ۵۳ میلیون بشکه از آن از طریق دریاها جابجا شده و سهم تنگه هرمز از این عدد حدود ۳۲ درصد است. از طرف دیگر ۲۰ درصد از نفت خام تجاری دنیا از این تنگه تامین میشود.
چندی پیش رسانه آمریکایی نیویورک تایمز در تحلیلی به این موضوع پرداخت و اذعان کرد که ایران یکی از تولیدکنندگان بزرگ نفت خام در جهان است و موقعیتی راهبردی در شمال تنگه هرمز دارد، هرگونه تهدید یا اختلال در عبور و مرور نفتکشها از این مسیر میتواند بازار جهانی انرژی را دچار بحران کند.
تا اینجای کار، تشدید درگیریها میان ایران و اسرائیل قیمت نفت جهانی را تا ۱۲ درصد افزایش داده است و طبق گفته کارشناسان انسداد تنگه هرمز میتواند قیمت نفت را بین ۸ تا ۳۱ دلار در هر بشکه افزایش دهد. برخی از تحلیل گران را نیز قیمت نفت را در صورت بسته شدن تنگه هرمز تا ۲۰۰ دلار در هر بشکه پیش بینی کردهاند.
حال سوال اینجاست که چرا آمریکا بیشترین نگرانی را در اقدام عملی ایران در انسداد این تنگه دارد؟
افزایش قیمت نفت بیش از هر کشوری آمریکا را دچار بحران میکند. روزنامه نیویورک تایمز به این نکته اشاره کرده است که افزایش بهای نفت، میتواند فشار مستقیمی بر مصرف کنندگان آمریکایی وارد آورد و فضای این کشور را به بحران اقتصادی بکشاند.
از طرف دیگر سابقه تاریخی تلخ آمریکا در شوکهای قیمتی نفتی در سالهای ۱۹۷۳ و ۱۹۷۹ حاکی از رکود اقتصادی شدید در این کشور بوده است.
آمریکا به خوبی میداند که در صورت گسترش جنگ به دیگر بخشهای خاورمیانه، اقتصاد کشورش دچار نوسانات قیمتی شدید، ریسکهای تورمی و بی ثباتی اقتصادی میشود.
اکنون نیز آمریکا در تلاش است تا برای نجات کشور خود از بحران اقتصادی دیگر، با داشتن نگاه بالا به پایین، ایران را تحت فشار قرار دهد و پای میز مذاکره بکشاند و خواستههای خود را به کشورمان تحمیل کند.
همانطور که سران کشور در نبرد نظامی در برابر رژیم صهیونیستی کوتاه نیامده، در این جنگ اقتصادی نیز عقب نخواهند نشست.