به گزارش شهرآرانیوز؛ جواد درستکار با اشاره به اینکه تجربه نشان داده که تعیین مهریه بالا، تضمینی برای پایداری زندگی مشترک نیست، آنچه در واقع می‌تواند بنیان یک ازدواج موفق را شکل دهد، بررسی توانایی‌های زوجین، به‌ویژه مرد، در اداره یک زندگی مشترک است، بیان کرد: مهریه در اصل، یک سنت شرعی و قانونی است که با نیت احترام به زن و تأمین حداقلی امنیت اقتصادی او وضع شده است، اما اکنون، در بسیاری از موارد، مهریه به ابزاری برای سنجش ارزش ازدواج یا حتی نوعی ضمانت نامه تبدیل شده است.
وی افزود: متاسفانه در زمان کنونی گاهی نحوه تعیین مهریه موجب شکل‌گیری نگرش معامله‌ای به ازدواج می‌شود، به نوعی که گویی خانواده برای انجام یک معامله کنار هم جمع می‌شوند و از توجه به ابعاد اصلی زندگی مشترک، مانند تعهد اخلاق و مسوولیت‌پذیری جا می‌مانند.
این پژوهشگر حوزه آسیب‌های اجتماعی با تاکید بر اینکه یک زندگی موفق نیازمند مجموعه‌ای از مهارت‌ها و ویژگی‌ها است که صرفا با مهریه قابل تضمین نیستند، متذکر شد: برخی از این توانایی‌ها عبارت‌اند از، مسوولیت‌پذیری در تأمین نیاز‌های مادی و معنوی خانواده، توانایی مدیریت مالی و برنامه‌ریزی اقتصادی، ارتباطی برای حل تعارضات و ایجاد تفاهم و پشتکار و انگیزه پیشرفت در کار و زندگی.
وی گفت: ازدواج موفق و پایدار، محصول تعهد، مسوولیت‌پذیری و توانایی‌های واقعی زوجین در اداره زندگی مشترک است، نه میزان عددی مهریه. هرچه خانواده‌ها و زوجین در انتخاب همسر به بررسی این توانمندی‌ها بپردازند، احتمال ایجاد زندگی‌های سالم، شاد و پایدار بیشتر خواهد بود. مهریه می‌تواند نشانه احترام و رسمیت بخشیدن به ازدواج باشد، اما هرگز نباید جایگزین ارزیابی معیار‌های اساسی زندگی شود.
درستکار با اشاره به اینکه مهریه با مدل عندالمطالبه می‌تواند فشار اقتصادی ناگهانی، تهدید به زندان و ایجاد فضای تنش حتی در سال‌های اول زندگی را به همراه داشته باشدف ادامه داد: مهریه با عنوان عندالاستطاعه، بی‌اثر شدن فلسفه اصلی مهریه به عنوان پشتوانه زن و تبدیل آن به یک شیر بی یال و دم است.
منبع: ایرنا