به گزارش شهرآرانیوز؛ احمد پژمان یکی از آهنگسازان نوگرای ایرانی طی هفته‌های گذشته در آمریکا چهره در نقاب خاک کشید. هوشنگ کامکار برای او اثری را ساخته که آن را در سال نودو چهار نوشته است.
او این اثر را در صفحه شخصی خود منتشر کرده و درباره آن توضیحاتی داده است.
شعر این اثر که توسط گروه کامکارها در قالب سمفونیک ساخته شده، سروده بیژن جلالی است و دکلمه اشعار به عهده هوشنگ کامکار بوده است. از دیگر عوامل آن می‌توان به امیرناصر رنجبر (نوازنده کمانچه) و امین جهانگیری (نوازنده سنتور) اشاره کرد. این اثر «باد تندی باید...» نام دارد.
هوشنگ کامکار در این باره نوشته است:
باغ‌های پژمان اثری در سه موومان برای ساز‌های زهی و در نکوداشت استاد احمد پژمان است. ساختار اثر مانند بسیاری از آثار هوشنگ کامکار ترکیبی از فرم‌های سیکل-تم و واریسیون است، علاوه بر اینکه موومان میانی بنا به سنت کلاسیک در فضایی آهسته‌تر و شاعرانه‌تر نوشته شده است.
مطابق با ویژگی‌های دوره متاخر آثار هوشنگ کامکار، نمود اِلمان‌های موسیقی قرن بیستم به بعد را شاهد هستیم. گواه اینکه عمده ملودی‌ها حالتی برگرفته از موسیقی کردی و ایرانی دارند، اما نحوه‌ی پردازش و بخصوص هارمونی اثر رویکردی مدرن دارد. بدین حالت که: شمای تماتیک اثر دارای ویژگی تنال و بعضا مدال است، اما استفاده از آکورد‌های ناپایدار و حل‌های غیرمنتظره، منجر به ساخت یک ساخت موسیقایی مابین موسیقی تنال، مدال و آتنال می‌شود و ازین طریق آهنگساز لحظاتی به پلی‌تنالیته و یا بی‌تنالیته نزدیک می‌شود.
در ادامه یادداشت آمده است:
هوشنگ کامکار این اثر را در سال ۱۳۹۴ به پاسداشت جایگاه هنری و تلاش‌های ارزشمند احمد پژمان برای موسیقی ملی ایران نوشت و به ایشان تقدیم کرد. احمد پژمان همواره یکی از اساتید مورد توجه هوشنگ کامکار بوده است. وی مهم‌ترین توانایی پژمان را علاوه بر تسلط بی‌بدیل او بر اصول و تکنیک‌های آهنگسازی مدرن و موسیقی کلاسیک، خلاقیتش در تلفیق موسیقی ایرانی و غربی و حفظ همزمان اصالت و هویت ملی موسیقی می‌دانند.
منبع: ایلنا