به گزارش شهرآرانیوز؛ با در نظر گرفتن شاخص هایی مانند تاکید نتانیاهو بر طرح موسوم به اسرائیل بزرگ، لزوم کوچاندن فلسطینی ها از غزه و اعمال فشار بر مصر برای عبور مردم غزه از گذرگاه رفح و اخیرا تهدید به تعلیق قرارداد گازی با قاهره، از یک سو و مخالفت مصر در عالی ترین سطوح دیپلماتیک با کوچاندن اجباری فلسطینی‌ها و محکومیت شدید حمله اسرائیل به دوحه از سوی دیگر، پر واضح است که احتمال بالا گرفتن تنش بین دو طرف و شدت یافتن آن تا بروز جنگ قوت گرفته است و در این میان به نظر می رسد، اسرائیل فقط منتظر زمان برای تعیین بانک اهداف خود در مصر است به ویژه اینکه از احتمال یک اقدام پیشگیرانه خبر داده است.
اقدام پیشگیرانه اسرائیل یعنی چه؟ آیا احتمال دارد مراکزی در عریش یا رفح را هدف قرار دهد یا به شخصیت هایی در داخل قاهره به بهانه هماهنگی با حماس حمله کند؟ آیا نتانیاهو جرات خواهد کرد، مصر را به بوته آزمایش درآورد یا اینکه می‌داند حمله به مصر کل منطقه را به آتش خواهد کشید؟
در این میان مصر تاکید کرده است که دروازه کوچاندن فلسطینی‌ها یا قربانی طرح اسرائیل بزرگ نخواهد شد. و به این ترتیب باید پرسید آیا غزه و صحرای سیناء به شعله های آتش و نابودی صلحی تبدیل خواهند شد که تا این لحظه هر چند شکننده، حفظ شده است.
با این توضیحات می توان متوجه شد که چرا از همان لحظات نخست حمله اسرائیل به دوحه، مصر در عالی‌ترین سطوح دیپلماتیک به تکاپو افتاد و بدر عبدالعاطی وزیر خارجه این کشور در دیدار با امیر قطر اعلام کرد، حمله اسرائیل که حاکمیت قطر را نقض کرد، به مثابه خدشه دار کردن امنیت ملی عربی است.
می توان فهمید که سفر عبدالعاطی به دوحه، نه یک دیدار عادی بلکه حامل یک هشدار غیر مستقیم بود با این مضمون که اگر آتشی که اسرائیل در قطر شعله ور کرد، تا مصر ادامه پیدا کند، چه خواهد شد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت، به باور قاهره احتمال هدف قرار گرفتن شخصیت‌های این کشور از سوی اسرائیل فقط یک احتمال و یک نظریه نیست و دقیقا بر این اساس است که شاهد آمادگی نظامی مصر در مرز با فلسطین اشغالی هستیم.
مصر از چند ماه پیش حدود ۴۰ هزار سرباز را در سیناء مستقر کرده وتانک‌های آبرامز نیز در نقطه مرزی به خط شده اند و هواپیماهای رافائل و اف ۱۶ در آمادگی کامل به سر می برند و قاهره حریم هوایی خود را به دقت زیر نظر دارد، علاوه بر این موشک‌های دوربرد زمین به زمین مصر این قابلیت را دارند که به قلب اسرائیل برسند.
ارتش مصر بزرگترین ارتش در بین کشورهای عربی است و بر اساس معیارهای بین‌المللی چهارمین ارتش قوی منطقه است و اکنون در حال تقویت زیرساخت‌های نظامی خود است.
برخی منابع عربی از جمله روزنامه "الاخبار" لبنان به نقل از یک منبع نظامی مصری گزارش دادند که قاهره پس از تشدید حملات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی به غزه و آغاز عملیات زمینی در این شهر، خود را برای سناریوهای ناشی از موج احتمالی آوارگی فلسطینی ها از نوار غزه به سمت مرز مصر آماده می کند.
از سوی دیگر برخی تحلیلگران عنوان کردند که هرگونه رویارویی احتمالی اسرائیل با قاهره دیگر شبیه غزه و لبنان نخواهد بود بلکه یک جنگ منطقه‌ای شکل خواهد گرفت که توازن سراسر منطقه خاورمیانه را به سرعت تغییر خواهد داد.
فقط این احتمال را در نظر بگیریم که اسرائیل به فکر هدف قرار دادن رهبران حماس در قاهره بیفتد، شبیه همان اقدامی که در دوحه انجام داد. در این صورت آیا پاسخ وموضع قاهره فقط دیپلماتیک خواهد بود؟
تحولاتی که در صحنه عملی شاهد آن هستیم چیزی غیر از این را می‌گوید و باید به این نکته توجه داشته باشیم که در این صورت معادله کاملا تغییر خواهد کرد زیرا مصر در معادلات غزه فقط یک میانجی نیست و فقط یک همسایه جغرافیایی با این باریکه محسوب نمی شود.
فقط این احتمال را در نظر بگیریم که اسرائیل به فکر هدف قرار دادن رهبران حماس در قاهره بیفتد، شبیه همان اقدامی که در دوحه انجام داد. در این صورت آیا پاسخ وموضع قاهره فقط دیپلماتیک خواهد بود. اکنون علاوه بر تکاپوی نظامی مصر برای مقابله با هر گونه سناریوی احتمالی، در سطح مردمی نیز خشم مصری ها از اسرائیل به میزان بی سابقه ایی شدت یافته است و در اظهارات رسانه‌ای و حزبی وسیاسی نمود یافته است و در سطح داخلی درخواست‌هایی مبنی بر قطع روابط دیپلماتیک با اسرائیل و تعلیق توافقنامه‌ها و نیز برخورد با اسرائیل به عنوان یک تهدید وجودی مطرح شده است.
از سوی دیگر اتهام زنی‌های اسرائیل علیه قاهره تا آنجا پیش رفته است که آن را مسئول حمله هفتم اکتبر عنوان کرده و به نقش آن به عنوان یک میانجی به دیده تردید می‌نگرد.
اگر اسرائیل تصمیم بگیرد مواضعی را در داخل مصر هدف قرار بدهد، اهداف احتمالی چه خواهد بود؟ آیا پایگاه هوایی در عریش هدف است یا مراکز فرماندهی در اسماعیلیه و یا تاسیسات مهم در نزدیکی کانال سوئز؟
هر یک از این احتمالات در صورت تحقق، نه فقط یک حادثه گذرا بلکه به مثابه اعلام جنگ خواهد بود. روزنامه‌های اسرائیلی ضمن ابراز نگرانی از وضعیت کنونی بین مصر و اسرائیل، اعلام کردند، در شرایط بحرانی کنونی بین قاهره و تل آویو و قبل از انفجار اوضاع، فقط موضوع وقت مطرح است.
سوال دیگری که اینجا مطرح است این است که آمریکا که در برابر حمله اسرائیل به دوحه به عنوان متحد منطقه ایی خود، در تنگنا قرار گرفت، در صورتی که آتش جنگ تا قاهره امتداد پیدا کند، چه خواهد کرد؟ زیرا مصر اولین کشوری عربی بود که معاهده صلح را با اسرائیل امضا کرد.
پیامی که مصر اکنون در تلاش برای ارسال آن است روشن است: قاهره به پیمان صلح پایبند است اما گروگان این پیمان نیست و مرزها و حاکمیت ملی خود را خط قرمز می داند و در حاکمیت ملی خود تساهل نخواهد کرد وبه یاد دارد که چه خون‌هایی در سیناء ریخته شد.
مصر همچنین تاکید کرده است که کانال سوئز فقط یک گذرگاه آبی نیست بلکه یک شریان حیاتیست بنابراین هر گونه تهدید علیه آن اوضاع را به سمت تنش پیش خواهد برد.
در این شرایط شکی نیست که در صورت هر گونه درگیری بین مصر و اسرائیل، موازنه خاورمیانه به طور کامل تغییر خواهد کرد.
اکنون سناریوهایی که برای قاهره احتمال می‌رود، بسیار وحشتناک است اگر اسرائیل تصمیم بگیرد که حملات خود را به داخل قاهره منتقل کند چه خواهد شد؟ اولین گزینه این است که شخصیت‌های مقاومت در داخل قاهره را هدف قرار خواهد داد.
هدف قرار دادن شخصیت‌های فلسطینی مقیم قاهره؛ کافیست یک ساختمان در قاهره یا نقطه ایی در یک محله از آن هدف حمله قرار بگیرد. این اقدام به این معنی است که اسرائیل با نادیده گرفتن تمام خطوط قرمز، حاکمیت مصر را به صورت مستقیم هدف قرار داده است، در این صورت اعتراض های دیپلماتیک یا بیانیه‌های محکومیت دیگر مطرح نیست بلکه مصر به یک طرف مستقیم درگیر در منطقه تبدیل خواهد شد.
اسرائیل تا این لحظه به منطقه رفح و عریش به عنوان منطقه‌ای نگاه می‌کند که می‌تواند آن را تحت عنوان تعقیب افراد مسلح هدف قرار دهد اما اگر تصمیم بگیرد یک پایگاه یا مرکز نظامی را در آنجا مورد حمله قرار دهد چه خواهد شد؟ در آن زمان دیگر گزینه رویارویی نظامی مستقیم مطرح می‌شود، به ویژه اینکه صحرای سیناء در معادله امنیت ملی مصر، منطقه بسیار حساسی به شمار می‌آید.
سناریوی خطرناکتر از همه مربوط به کانال سوئز به عنوان شریان اقتصادی بین المللی است به این معنی که فقط فکر حمله به یک هدف در نزدیکی این کانال، یعنی شعله ور شدن جنگ منطقه‌ای که از مصر و اسرائیل فراتر رفته و سراسر منطقه را به آتش خواهد کشید .
در همین ارتباط گزارش‌های رسانه‌ای آمریکا چندی پیش هشدار دادند که در صورت چنین اقدامی آتشی گشوده خواهد شد که نمی‌توان آن را مهار کرد و رسانه‌های عبری نیز به این نگرانی‌ها اشاره کردند.
اسرائیل می‌داند که تنها یک حمله به خاک مصر باعث می‌شود معاهده صلح به یک ورق پاره تبدیل شود و قاهره را مجبور خواهد کرد که به یک واکنش نظامی در عمق خاک اسرائیل اقدام کند.
تصور کنید که موشک‌های مصر هدف‌هایی را در نقب حمل قرار دهد یا یک مراکز مهم در اطراف تل‌آویو هدف بمباران مصر قرار بگیرد.
با این توضیحات می توان دریافت که استقرار حدود ۴۰ هزار نیروی مصری در صحرای سیناء فقط یک اقدام آموزشی نیست بلکه حامل این پیام است که مصر قدرت بدارندگی واقعی را ایجاد کرده است و هرگونه حمله اسرائیل به داخل خاک خود را با یک حمله دو برابری پاسخ خواهد داد اما هیچ کس نمی داند نتیجه چنین درگیری چه خواهد شد و به کجا خواهد رسید.
به هر حال اسرائیل اکنون به گونه‌ای رفتار می‌کند که گویی هیچ محاسبه‌ای در کار نیست و بر این اساس صنعا را هدف بمباران قرار داده است وجبهه‌هایی با حزب الله لبنان گشوده است و با ایران نیز وارد جنگ ۱۲ روزه شد و غزه را همچنان زیر آتش گرفته است.
در مورد مصر باید گفت، قاهره به خوبی می‌داند که یک حمله موشکی اسرائیل در خاک مصر به این معنی است که این کشور به جزئی از طرح نتانیاهو موسوم به اسرائیل بزرگ تبدیل شده است و خطرناکتر اینکه افکار عمومی مصر امروز یکپارچه این را اعلام می‌کنند که نه به کوچاندن، نه به خدشه‌دار کردن حاکمیت مصر و احزاب و سیاستمداران و اصحاب رسانه همگی یکصدا شده اند و لزوم حفظ حاکمیت ملی تاکید دارند.
در این میان اسرائیل به بازدارندگی هسته‌ای و برتری تکنولوژی خود امید بسته است و مصر نیز ارتش بزرگ را یک نقطه قدرت و به پشتوانه یکصد میلیونی مردمی دلگرم است.
سه احتمالی که اکنون می توان در نظر گرفت و البته هر سه خطرناک است، این است:
اول: صلح سرد. قاهره هنوز به پیمان کمپ دیوید پایبند است اما با چشمانی هوشیار و با نگرانی به این پیمان نگاه می‌کند.هماهنگی امنیتی بین مصر واسرائیل به تدریج از بین رفته است و فقط یک خطا و یا شلیک یک موشک می‌تواند این پیمان صلح را به طور کامل از بین ببرد بنابراین صلح کنونی متزلزل است.
دوم: شدت یافتن تدریجی مواضع.
اسرائیل همچنان خطوط قرمز را نقض می کند،کوچاندن اجباری فلسطینی ها، اعمال فشار بر قاهره برای پذیرش فلسطینی ها و حتی احتمال حمله به برخی شخصیت‌ها در داخل مصر و نیز نقض حریم هوایی مصر توسط هواپیمای اسرائیل.
در این صورت قاهره دست روی دست نخواهد گذاشت بلکه چه بسا نیروهای جدیدی را به نیروهای مستقر در سیناء اضافه کند و یا به حملات محدود در نزدیکی مرز اقدام کند.
سوم: کابوس واقعی.
احتمال رویارویی مستقیم بین اسرائیل و مصر.
جنگی که ناگهان به دنبال یک حمله هوایی اسرائیل رخ خواهد داد که این یعنی نابودی کامل کمپ دیوید. یک طرف جنگ یعنی اسرائیل به تکنولوژی هسته‌ای مسلح است و طرف دیگر یعنی مصر از توان نیروی انسانی و تسلیحاتی کلاسیک برخوردار است، در نتیجه یک جنگ منطقه‌ای رخ خواهد داد که چه بسا از غزه تا سینا و از نقب تا کانال سوئز امتداد پیدا کند و دیگر فقط مصر و اسرائیل طرف های درگیر در این جنگ نباشند.
نکته نگران کننده این است که این سناریو دیگر یک خیال نیست، بلکه گزارش‌های عبری حاکی از این است که مراکز تحقیقاتی و مطالعاتی در تل آویو عملا شبیه سازی جنگ با مصر را آغاز کرده اند.
منبع: ایرنا