به گزارش شهرآرانیوز، دو هفته‌ی پیش، ماه‌گرفتگی کلی خیره‌کننده در ۱۶ شهریور، برای تعداد بی‌سابقه‌ای از مردم روی زمین مشاهده‌پذیر بود. اما خورشیدگرفتگی جزئی‌ای را که چندساعت پیش اتفاق افتاد تعداد اندکی از مردم دنیا تماشا کردند. این‌بار فقط ۱۶ میلیون نفر شانس تماشای خورشیدگرفتگی را داشتند.
پرجمعیت‌ترین شهری که می‌توانست خورشیدگرفتگی را ببیند، سیدنی بود؛ بااین‌حال، ماه تنها کمی بیش از یک درصد خورشید را برای ۵ دقیقه پوشاند. اگر بخواهیم کمی سخت‌گیرتر باشیم و فقط مناطقی را درنظر بگیریم که در آنها دست‌کم ۱۰ درصد یا کمی بیش‌تر از خورشید پوشیده شده، آن‌گاه فقط ۶ میلیون نفر و بیش از ۲۵ میلیون گوسفند ساکن نیوزیلند، شانس رصد خورشیدگرفتگی را داشتند.
بیش‌ترین سطح گرفت در مکان‌های دورافتاده و غیرمسکونی، مثل جنوبگان رخ می‌دهد. اینوِرکارگیل، جنوبی‌ترین و غربی‌ترین شهر نیوزیلند، پرجمعیت‌ترین منطقه مسکونی‌ای بوده که خورشیدگرفتگی را دیده است.
خورشیدگرفتگی‌ها می‌توانند چندین بار در سال رخ دهند، اما هر ماه اتفاق نمی‌افتند. دلیلش این است که مدار ماه نسبت به مدار زمین به دور خورشید زاویه دارد. تنها وقتی ماه کامل یا ماه نو در نزدیکی نقطه تقاطع این دو مدار قرار بگیرد، گرفتگی رخ می‌دهد. در این مورد، ماه، زمین و خورشید کاملاً در یک خط نیستند و بنابراین فقط بخشی از قرص خورشید پوشیده می‌شود.
هرچند ایرانیان خورشیدگرفتگی جزئی ۳۰ شهریور را ندیدند اما در آسمان شب گذشته، یک رویداد نجومی رخ داد: سیاره زحل در وضعیت مقابله قرار گرفت و به درخشان‌ترین شکل ممکن با چشم غیرمسلح دیده می‌شد.
خورشیدگرفتگی بعدی‌ای که در ایران قابل مشاهده خواهد بود از نوع حلقوی است و طولانی‌ترین خورشیدگرفتگی قرن خواهد بود و ۱۱ مرداد ۱۴۰۶ (دوم اوت ۲۰۲۷) رخ خواهد داد.
اما خورشیدگرفتگی کاملی که از ایران قابل رصد باشد، ۳۰ اسفند ۱۴۱۲ (۲۰ مارس ۲۰۳۴) رخ می‌دهد. این خورشیدگرفتگی نادر که همزمان با اعتدال بهاری و آغاز سال نو خورشیدی رخ می‌دهد، یکی از شگفت‌انگیزترین رویداد‌های نجومی و فرهنگی پیش‌رو محسوب می‌شود.
این نمای باشکوه از قرص خورشید دقایقی پس از اوج کسوف محلی گرفته شد، زمانی که ۷۰ درصد از سطح خورشید توسط پهنه منحنی ماه در آسمان شهر دوندین پنهان شده بود.
این پرتره معکوس از خورشید در طول فاز کسوف جزئی رو به افول گرفته شد، زمانی که ماه پس از اوج کسوف، از سمت چپ به راست از قرص خورشید جدا شد و فاصله گرفت. ساعتی بعد، سایه ماه به طور کامل از قرص خورشید عبور کرد و آن را به درخشش سابق خود بازگرداند.
منابع: ایسنا و زومیت