اثرات روزی حلال در زندگی | لقمه حلال، اخلاق نیک و زندگی آرام

به گزارش شهرآرانیوز، در دنیای امروز که دغدغه‌های اقتصادی، رقابت‌های شغلی و تلاش برای تأمین معاش، بخش مهمی از زندگی انسان را به خود اختصاص داده است، گفتن از تأثیر «لقمه حلال» و «تغذیه پاک» شاید در نگاه نخست امری صرفا اخلاقی یا فردی به نظر برسد. اما نگاهی عمیق‌تر به تعالیم قرآن کریم و سیره معصومان(ع) نشان می‌دهد که این دو مفهوم، ریشه‌ای‌ترین و بنیادین‌ترین عناصر در تربیت معنوی، آرامش درونی، و حتی سلامت اجتماعی انسان‌اند.

در فرهنگ اسلامی، لقمه حلال تنها وسیله‌ای برای رفع گرسنگی نیست، بلکه منشأ رشد روح، صفای باطن، و خمیرمایه‌ی ایمان و اخلاق به شمار می‌رود. از دیدگاه دین، هرچه انسان از راه پاک‌تر و با نیت خالص‌تر روزی به دست آورد، دل او به نور الهی نزدیک‌تر می‌شود و رفتار و گفتارش رنگ آرامش و محبت می‌گیرد. در مقابل، لقمه‌ آلوده به حرام، گرچه ممکن است ظاهراً رفاه مادی به همراه داشته باشد، اما در باطن موجب قساوت قلب، اضطراب روح و از بین رفتن برکت در زندگی می‌شود.

از این منظر، تغذیه پاک و روزی حلال نه‌تنها به سلامت جسم کمک می‌کند، بلکه در شکل‌گیری اخلاق، افزایش ظرفیت تحمل، رشد معنوی، و حتی پایداری روابط خانوادگی و اجتماعی نقشی تعیین‌کننده دارد. همین نگاه است که سبب می‌شود آموزه‌های دینی، اقتصاد را تنها در چارچوب سود و زیان ندانند، بلکه آن را میدان آزمایش ایمان، صداقت و پاکی انسان معرفی کنند. در همین رابطه به گفتگو با حجت‌الاسلام محمدعلی فیض‌آبادی کارشناس مذهبی و سخنران حرم مطهر رضوی نشستیم.

وی درباره تأثیر لقمه حلال، تغذیه پاک و برکت در زندگی انسان گفت: در نگاه قرآن کریم، عالم هستی تنها به ظاهر مادی محدود نیست و انسان در دو بُعد ظاهر و باطن زیست می‌کند؛ به همین دلیل، هر رفتار و کنش انسان در زندگی، ریشه‌ای در عوالم غیب و معنویت دارد.

وی با استناد به آموزه‌های دینی اظهار کرد: خداوند در قرآن می‌فرماید:«کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا»؛ از پاکیزه‌ها بخورید و عمل صالح انجام دهید.» این آیه نشان می‌دهد که تغذیه پاک و لقمه حلال، نه‌تنها در سلامت جسم، بلکه در شکل‌گیری روحیه معنوی و اخلاق انسان اثرگذار است.

به گفته وی لقمه حلال ظرفیت معنوی انسان را افزایش می‌دهد و لقمه حرام این ظرفیت را از او می‌گیرد. به همین سبب است که امام حسین(ع) در روز عاشورا فرمودند: «شکم‌های شما از حرام پر شده است؛ و همین باعث می‌شود حق را نبینید.»

حجت الاسلام فیض‌آبادی در ادامه افزود: برکت پدیده‌ای محاسبه‌پذیر با فرمول‌های فیزیکی و ریاضی نیست؛ بلکه امری است معنوی که ریشه در دعا، توسل، صدقه، زیارت و رابطه صادقانه انسان با خدا دارد. ممکن است دو نفر درآمد یکسانی داشته باشند، اما یکی در آرامش، رضایت و برکت زندگی کند و دیگری در اضطراب و تنگی معیشت گرفتار باشد؛ تفاوت در پیوند معنوی انسان با خداست.

این کارشناس مذهبی با اشاره به نقش لقمه در رفتار و خلق‌وخوی انسان خاطرنشان کرد: گاهی پرخاشگری یا تندخویی انسان ریشه مادی دارد؛ مثلاً خستگی یا مشکلات روزمره. اما در بسیاری از موارد، منشأ معنوی دارد؛ ممکن است حق کسی را ضایع کرده یا دل انسانی را شکسته باشد و اثر آن در روح و روانش نمود پیدا کند.

وی همچنین تأکید کرد: در نظام آفرینش، تغذیه نه‌فقط بر بدن بلکه بر روح اثر می‌گذارد. از نگاه قرآن، لقمه حلال موجب شرح صدر، آرامش، صبوری و مهربانی می‌شود، در حالی که لقمه حرام باعث تنگی دل، سنگدلی و پرخاشگری است. خداوند در سوره آل‌عمران خطاب به پیامبر(ص) می‌فرماید: «فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ»؛ به سبب رحمت خدا با مردم نرمخو شدی. این نرمی و مهربانی عطیه الهی است، نه نتیجه کلاس و مشاوره.

حجت الاسلام فیض‌آبادی در بخش دیگری از سخنانش، ارتباط تغذیه صحیح با سلامت جسم و روح را چنین توضیح داد: همان‌گونه که مزاج‌شناسی و علم تغذیه بر سلامت جسم اثر می‌گذارد، نوع لقمه بر روح نیز تأثیر دارد. خوردن غذاهای ناسازگار با طبع یا مصرف بی‌وقت برخی خوراکی‌ها، مانند هندوانه یا خربزه در صبح زود، می‌تواند بدن را دچار اختلال کند؛ همان‌طور که لقمه حرام روح انسان را بیمار می‌سازد.

وی با اشاره به تأثیر تغذیه پاک بر روابط خانوادگی گفت: مردی که لقمه حلال می‌خورد، ظرفیت بیشتری برای صبوری و مهربانی در خانه دارد، و زنی که از غذای طیب بهره‌مند است، آرام‌تر و مهربان‌تر رفتار می‌کند. بسیاری از مشکلات رفتاری و عاطفی خانواده‌ها نه با مشاوره و دارو، بلکه با بازگشت به تغذیه حلال و پاک برطرف می‌شود.

این کارشناس مذهبی در پایان خاطرنشان کرد: کسی که از راه حرام ارتزاق می‌کند، ممکن است در ظاهر اخلاق خوشی نشان دهد، اما در باطن نیت او خالص نیست. اخلاق و عاطفه زمانی حقیقی و پایدار است که از لقمه حلال و دل پاک سرچشمه گیرد. انسان مؤمن با پرهیز از حرام، اهل محبت، بخشش و مهربانی می‌شود و در روابط خانوادگی و اجتماعی خود، نوری از برکت الهی را منعکس می‌کند.