به جوان ایرانی اعتماد کنیم

رهبر معظم انقلاب اسلامی روز گذشته و در دیدار جمعی از قهرمانان رشته‌های مختلف ورزشی و مدال‌آوران المپیاد‌های علمی جهانی بر نکته مهمی تأکید کردند و آن «امید به جوانان» بود. ایشان جوانان ایرانی را «مظهر امید» دانستند و بر این نکته تأکید کردند که «جوان ایرانی، به شرط همت و تلاش، توانایی و مهارت رسیدن به قله‌ها را دارد.»

 واقعیت این است که نسل نوجوان و جوان، به انحای مختلف با کم‌مهری و بی‌مهری رو به‌رو شده و با عبارات و اصطلاحات گوناگون، رفتار‌های آنها مورد نکوهش قرار گرفته است؛ فارغ از اینکه نوجوانان و جوانان، به اقتضای زمان، تغییراتی کرده‌اند و خواسته‌های بحقی دارند که بعضا شنیده نمی‌شود.

نوجوان و جوان امروز، بیش از هر چیز نیاز به دیده‌شدن و شنیده‌شدن دارد. متأسفانه این نسل، در متن مشکلات مهم کشور ازجمله مشکلات اقتصادی، تورم، بیکاری، مسکن، ازدواج و... قرار گرفته است. از‌سوی‌دیگر، رفتار‌های نسل جوان امروز، چون به مذاق نسل‌های گذشته خوش نمی‌آید، حمل بر هنجارشکنی می‌شود و از‌این‌رو، نوجوان و جوانی که باید همه تلاش و توان و انرژی خود را صرف رشد توانمندی‌های خود کند، به معضلی به نام «امید‌نداشتن به آینده» دچار می‌شود، به فکر مهاجرت می‌افتد و تازه آن زمانی که از کشور می‌رود، سیاست‌گذاران به یاد او می‌افتند و «وااسفا» سرمی‌دهند.

آنچه جامعه نوجوان و جوان ایرانی بیش از‌پیش به آن نیاز دارد، مشارکت در تصمیم‌گیری‌هایی است که لااقل منافع و ضرر‌های آن، متوجه همین نسل می‌شود؛ امری که می‌تواند انگیزه آنها را به کسب اطلاعات، افزایش توانمندی‌ها و حتی رقابت بر سر دیده‌شدن، افزایش دهد. 

این نسل نیاز به اعتماد دارد؛ آن‌هم اعتماد نسل پیش از خودش که باوجود جوانی، تحولات مهمی مانند یک انقلاب را در کشور رقم زده و حال که نوبت نسل بعد از آنها شده است، از اعتمادکردن به آنها خودداری می‌کنند. در همین جنگ دوازده‌روزه اخیر که آن را با سربلندی از سر گذراندیم، آن نیرویی که باعث شد ثبات کشور دچار مخاطره نشود و تهاجمی به آن بزرگی که از سوی همه قدرت‌های بزرگ دنیا پشتیبانی می‌شد، برای آنها بی‌نتیجه بماند، همین نیروی جوانی بود که در بخش‌های مختلف اعم از دفاعی و امنیتی تا تولیدی مورد توجه قرار گرفت و همان شد که باید می‌شد. 

ایران به‌همت همین نیروی جوان، سربلند بیرون آمد و در چشم دنیا درخشید. همین موفقیت‌ها در عرصه علم و پژوهش تداوم یافت و مدال‌های رنگارنگ المپیاد‌های علمی به ارمغان آمد. این موفقیت‌ها ادامه یافت و مدا‌ل‌های رنگارنگ ورزشی نصیب جوانان ایران شد و برخلاف تصور جنگ‌افروزان، ایرانی که قرار بود در سایه این جنگ با انزوا و نابودی مواجه شود، به ایرانی سربلندتر از همیشه مبدل شد، اما این نباید پایان کار باشد. 

نباید فقط آن زمان که به جوان و نیروی جوانی نیاز داریم، سراغ آنها برویم. نباید فراموش کنیم که همیشه و در همه حال، نیروی جوانی و البته با تکیه بر تجربیات نسل‌های گذشته است که آینده کشور را می‌سازد. نباید از یاد ببریم که جوانی، فرصتی است محدود که برای آدمی ایجاد می‌شود. مهم‌ترین بخش‌ها در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی نیز به جوانان سپرده شده و از آنها به «محور تحقق نظام پیشرفته اسلامی» تعبیر شده است؛ جوانانی که باید با امید به آینده، الگوی کامل نظام پیشرفته اسلامی را بسازند و شانه‌های خود را زیر بار مسئولیت بسپرند.

 در این بیانیه، مهم‌ترین ظرفیت امیدبخش کشور، نیروی جوان مستعد و کارآمدی معرفی شده است که هیچ اندوخته مادی را نیز نمی‌توان با آن مقایسه کرد. اگر در این فرصت نتوانیم از توانمندی او بهره ببریم، دچار حسرت و خسارتی جبران‌ناپذیر می‌شویم. جوان ایرانی را باید همین امروز دریابیم.