گروه ورزش|شهرآرانیوز: برکناری وحید هاشمیان از پرسپولیس در حالی صورت گرفت که تیمش پس از پیروزی مقابل ذوب‌آهن به ثبات نسبی رسیده بود و نشانه‌هایی از بهبود در عملکرد بازیکنان دیده می‌شد؛ این تصمیم در نگاه نخست، عجولانه و احساسی به نظر می‌رسد، به‌ویژه وقتی بدانیم که تغییر مداوم نیمکت در میانه فصل معمولاً بیش از آنکه به بهبود نتایج بینجامد، باعث بی‌ثباتی و افت روحی بازیکنان می‌شود.
هاشمیان هرچند تجربه طولانی در سرمربیگری نداشت، اما شناخت خوبی از فضای فوتبال ایران و ساختار پرسپولیس پیدا کرده بود و به نظر می‌رسید در حال یافتن ترکیب ایده‌آل تیم خود است.
در مقابل، بازگشت اوسمار، مربی برزیلی که پیش‌تر به‌عنوان دستیار یحیی گل‌محمدی در تیم حضور داشت و در نیم‌فصل قهرمانی پرسپولیس موقتاً هدایت تیم را برعهده گرفت، تصمیمی است که با تردید‌های زیادی همراه است.
هرچند اوسمار از لحاظ فنی و علمی در زمینه تمرینات و تحلیل بازی‌ها توانمند شناخته می‌شود، اما تجربه‌اش در مدیریت تیمی بزرگ با فشار و انتظارات پرسپولیس محدود است. او هیچ‌گاه از ابتدای فصل به‌عنوان سرمربی این تیم فعالیت نکرده و موفقیت مقطعی‌اش در گذشته بیش از آنکه نتیجه برنامه‌ریزی شخصی‌اش باشد، ادامه مسیر و ساختار تیم گل‌محمدی بود.
از سوی دیگر، هزینه بالای جذب دوباره اوسمار در شرایط اقتصادی کنونی باشگاه، پرسش‌های جدی درباره منطق مدیریتی تصمیم‌گیران پرسپولیس ایجاد می‌کند. آیا باشگاه حاضر است ریسک کند و پروژه‌ای پرهزینه را بدون تضمین موفقیت آغاز کند؟
اگر نتایج مطابق انتظار پیش نرود، انتقادات سنگینی متوجه مدیران خواهد بود. در مجموع، رفتن هاشمیان در این مقطع می‌تواند ثبات فنی و روانی تیم را بر هم بزند. در عین حال، هرچند اوسمار از نظر فنی مربی توانمندی است، اما موفقیت او در گروی مدیریت صحیح انتظارات، تعامل سازنده با بازیکنان و حمایت واقعی باشگاه خواهد بود.