سعیده رودافشان | شهرآرانیوز، در سال‌های اخیر بار‌ها شاهد بوده‌ایم که بازیکنانی از سپاهان راهی پرسپولیس شده‌اند، اما تقریباً همیشه سرنوشت یکسانی پیدا کرده‌اند؛ فوتبالیست‌هایی که در اصفهان درخشان و تأثیرگذار بودند، پس از حضور در تهران نتوانستند همان کیفیت را تکرار کنند و عملکردشان افت کرد.
یاسین سلمانی نمونه‌ی روشن این ماجراست. سه فصل از حضور او در پرسپولیس می‌گذرد، اما حاصل این دوران بیشتر شبیه گردش یک توریست فوتبالی بوده تا فعالیت یک بازیکن حرفه‌ای؛ تماشای مسابقات از روی سکو، دریافت قرارداد‌های قابل توجه و کمترین تأثیر فنی در ترکیب تیم. او هرگز نتوانست به سطحی که در سپاهان از خود نشان داده بود بازگردد و عملاً به یکی از ناکام‌ترین خرید‌های سال‌های اخیر پرسپولیس تبدیل شد.
رضا شکاری هم به نظر می‌رسد در مسیر مشابهی حرکت می‌کند. انتقال او با مصدومیت کهنه و شرایط بدنی نامناسب همراه بود و پس از گذشت ۹ هفته از لیگ، هنوز فرصت حضور جدی در ترکیب اصلی را پیدا نکرده است. روندی که نشانه‌ای از تکرار سرنوشت سلمانی دارد؛ بازیکنی با هزینه زیاد، اما بدون بازدهی واقعی.
نکته‌ی عجیب‌تر اینکه پرسپولیس در همین مدت، ولسیانی را به‌راحتی در اختیار سپاهان گذاشت؛ مدافعی که با عملکردی باثبات و حرفه‌ای در اصفهان نشان داد چه سرمایه‌ای از دست سرخ‌ها رفته است.
از سوی دیگر، بودجه‌ای که صرف جذب سلمانی و شکاری شد، می‌توانست صرف حفظ بازیکنی کلیدی مانند مهدی ترابی یا خرید یک چهره‌ی خارجی باکیفیت شود؛ تصمیمی که امروز شاید تفاوتی تعیین‌کننده در ترکیب و نتایج پرسپولیس ایجاد می‌کرد.
تجربه نشان داده خرید از سپاهان برای پرسپولیس بیشتر از آنکه سود فنی داشته باشد، زیان مالی و فنی به همراه آورده است. شاید زمان آن رسیده مدیران سرخ‌پوش با دقت بیشتری به الگوی نقل‌وانتقال‌هایشان نگاه کنند؛ بازیکنانی که در اصفهان می‌درخشند، الزاماً در تهران هم نمی‌توانند بدرخشند.