به گزارش شهرآرانیوز؛ خشکسالی ایران وارد پنجمین سال شده است و کم بارشی پائیز امسال در بیش از ۲۱ استان کشور، شرایط ویژه‌ای برای تامین آب به وجود آورده است.
شهر تهران، این روز‌ها با شرایط سختی دست و پنجه نرم می‌کند و سد کرج به عنوان مهم‌ترین تامین کننده آب تهران، ذخیره‌ای معادل ۱۱ درصد دارد و همین مسئله، سبب کاهش شدید فشار آب و قطعی آب برخی مناطق شده است؛ مسئله‌ای که عباس علی آبادی، وزیر نیرو نیز به آن اذعان کرده و گفته است: «ممکن است مجبور شویم بعضی از شب‌ها که مردم در آرامش هستند و کمتر آب مصرف می‌کنند فشار آب را تا حد صفر پایین بیاوریم و این کمک می‌کند به اینکه هدر رفت آب نداشته باشیم». اما شرایط مشهدبه عنوان دومین کلانشهر ایران هم تعریفی ندارد و آمار‌ها حاکی از آن است که سد‌های دوستی، طرق، کارده و ارداک که وظیفه تامین آب مشهد را دارند، هم اکنون ۳ درصد ظرفیت شان، آب است.
حسین اسماعیلیان، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مشهد در گفت‌و‌گو با خبرنگار شهرآرانیوز با اشاره به آخرین وضعیت تنش آبی سال جاری عنوان کرد: متاسفانه در سال آبی اخیر، ۴۰ درصد کاهش بارندگی داشتیم و از ابتدای مهر سال جاری که سال آبی ما آغاز می‌شود، تاکنون تنها ۰/۴ میلی متر بارندگی ثبت شده است که عملا «صفر» به حساب می‌آید.
وی ادامه داد: در سال‌های گذشته، علیرغم تنش آبی‌ای که داشتیم، به اندازه سال جاری در مضیقه نبودیم و حداقل، نگرانی‌ها از بارش در پائیز و زمستان به حداقل می‌رسید. اما هم اینک شاهدیم که هیچ بارانی در پائیز نباریده است و تنها، کاهش دمای هوا می‌تواند تا اندازه‌ای به کاهش مصرف کمک کند.
اسماعیلیان در پاسخ به این پرسش که با توجه به شرایط کنونی، آیا آب در مشهد جیره بندی خواهد شد یا خیر، پاسخ داد: قطعا جیره بندی، گزینه مطلوب ما نیست، ولی اجتناب ناپذیر است. با این حال، گمان نمی‌کنیم حداقل تا پایان پائیز، به سمت جیره بندی آب در مشهد برویم. در حال حاضر، پروژه‌هایی برای مصرف بهینه آب در نظر داریم که نیازمند تامین منابع مالی است.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب مشهد در مورد تفاوت‌های کم آبی یا نیاز به سهمیه بندی آب در تهران و مشهد، عنوان کرد: سرانه مصرف آب، وضعیت آب‌های سطحی و زیرزمینی و مدیریت مصرف، در تهران و مشهد تفاوت دارد و اگر جیره بندی آب برای شهری مانند مشهد جوابگو بود، حتما از تابستان اقدام می‌کردیم.
اسماعیلیان ادامه داد: توزیع فشار آب در مشهد به نحوی طراحی شده است که تا سقف سوم ساختمان، نیازی به جیره بندی یا استفاده از ذخیره ساز آب نباشد. اما از سقف چهارم به بعد و براساس اصول مهندسی ساختمان، باید برای ذخیره آب و بهبود توزیع فشار آن اندیشه شود.