گروه ورزش|شهرآرانیوز: صعود تیم ملی ایران به فینال تورنمنت العین، بار دیگر ضعف برنامه‌ریزی سازمان لیگ را آشکار کرده است؛ ضعفی که سال‌هاست فوتبال ایران را آزار می‌دهد. ملی‌پوشان ایران با غلبه بر کیپ‌ورد در ضربات پنالتی راهی دیدار نهایی شدند؛ دیداری که ۲۷ آبان ۱۴۰۴ برگزار خواهد شد. یک روز پیش از آن نیز مسابقه رده‌بندی انجام می‌شود. واضح بود که در صورت رسیدن ایران به مراحل پایانی، بازیکنان ملی از نظر زمانی در تنگنا قرار می‌گیرند، اما مشخص نیست چرا سازمان لیگ چنین احتمالی را در برنامه‌ریزی‌هایش لحاظ نکرده است.
طبق تقویم فعلی، مسابقات جام حذفی برای تیم‌های لیگ‌برتری، از روز ۳۰ آبان آغاز می‌شود؛ یعنی تنها ۷۲ ساعت پس از فینال. دیدار پرسپولیس و تراکتور نخستین بازی این مرحله است؛ دو تیمی که مجموعاً ۱۲ بازیکن ملی‌پوش در اختیار دارند. این یعنی در بهترین حالت، بازیکنان باید بدون حتی یک جلسه تمرین جدی در اختیار باشگاه‌هایشان قرار بگیرند. با این حال، تاکنون هیچ توضیح روشن یا تصمیم قطعی از سوی سازمان لیگ اعلام نشده است.
دراگان اسکوچیچ نیز با توجه به فشردگی برنامه‌ها و دیدار مهم تیمش برابر نسف قارشی در سوم آذر، خواهان تعویق بازی شده است. موضوعی کاملاً منطقی؛ زیرا نه پرسپولیس و نه تراکتور، هیچ‌کدام امکان استفاده مؤثر از ملی‌پوشانشان را در چنین فاصله زمانی کوتاهی ندارند.
در این میان، پرسش اصلی این است: آیا سازمان لیگ از پیش نمی‌دانست امکان صعود ایران در تورنمنت امارات وجود دارد؟ اگر آری، چرا برنامه‌ریزی به شکلی تنظیم شد که حالا نیازمند تغییر و تعویق باشد؟ این مدل مدیریت، نه‌تنها حرفه‌ای نیست، بلکه هر بار بارِ بی‌نظمی را بر دوش باشگاه‌ها و مربیان می‌گذارد.
سازمان لیگ از مدت‌ها قبل می‌دانسته احتمال صعود ایران وجود دارد و به همین دلیل باید فکر این روز را می‌کرد؛ اما ظاهراً ارکان تصمیم‌گیر در سازمان لیگ به دنبال مسائل دیگر هستند و توجهی به این مسائل ندارند.