به گزارش شهرآرانیوز؛ شهلا کاظمی پور با تأکید بر اینکه ایجاد نسبت میان ازدواج و طلاق در بازه‌های زمانی کوتاه‌مدت، تحلیلی غیرکارشناسی است که تصویری نادرست از پایداری خانواده در ایران را ارائه می‌دهد، اظهار کرد: روش صحیح آن است که آمار طلاق با در نظر گرفتن زمان ازدواج و طول عمر زندگی مشترک بررسی شود تا بتوان به نتایج دقیق‌تر و منصفانه‌تری رسید.
وی افزود: گفته می‌شود تعداد ازدواج‌ها کاهش یافته و جوانان دیگر تمایلی به ازدواج ندارند، در حالی که محاسبات و بررسی‌ها نشان می‌دهد کاهش ازدواج ناشی از کم شدن جمعیت در معرض ازدواج است؛ یعنی تعداد جوانانی که به سن ازدواج می‌رسند، در سال‌های اخیر کاهش یافته است؛ بنابراین افت آمار ازدواج به معنای بی‌میلی مردم نیست؛ بلکه ناشی از کاهش گروه سنی در معرض ازدواج است.
این کارشناس جمعیت شناسی مقایسه تعداد طلاق با تعداد ازدواج را اشتباهی رایج دانست و تصریح کرد: این دو عنوان از دو جامعه متفاوت سرچشمه می‌گیرند؛ ازدواج مربوط به جمعیت مجرد بوده که در حال کاهش است؛ اما طلاق از جامعه متأهلان تأثیر می‌پذیرد که در حال افزایش است. از همین رو ممکن است همزمان با کاهش ازدواج، آمار طلاق افزایش یابد؛ ولی این دو پدیده به طور مستقیم با هم قابل مقایسه نیستند.
کاظمی‌پور در پاسخ به پرسشی درباره تأثیر این تحلیل‌های نادرست بر نگرش نسل جوان نسبت به ازدواج بیان کرد: این برداشت‌های اشتباه تأثیر بسیار زیادی دارند؛ زیرا وقتی جوانان می‌شنوند که هیچ‌کس ازدواج نمی‌کند یا کمتر کسی حاضر به ازدواج است، احتمال دارد چنین نتیجه بگیرند که ازدواج تصمیم درستی نیست.
وی تاکید کرد: محاسبات نشان می‌دهد به طور میانگین، هر سال حدود ۱۰ درصد از جمعیت در معرض ازدواج، ازدواج می‌کنند و می‌گوید: برای نمونه، زمانی که این جمعیت حدود ۸ میلیون نفر بود، نزدیک به ۸۹۰ هزار ازدواج ثبت شد و امروز که این جمعیت به حدود ۵ میلیون نفر رسیده، تعداد ازدواج‌ها نیز تقریباً ۵۰۰ هزار مورد است. این نشان می‌دهد نسبت ازدواج ثابت مانده و کاهش مطلق تنها ناشی از کم شدن جمعیت در معرض است.
منبع: روزنامه قدس