به گزارش شهرآرانیوز، بی‌بی‌سی شامگاه پنجشنبه در بیانیه‌ای رسمی اعلام کرد که نحوه تدوین بخش‌هایی از سخنرانی ششم ژانویه ۲۰۲۱ (۱۶ دی) دونالد ترامپ در مستند «پانوراما» خطای قضاوت بوده و این شبکه بابت این اشتباه «صمیمانه متأسف» است. این بیانیه پس از آن منتشر شد که طی روزهای گذشته فشار افکار عمومی و انتشار اسناد داخلی، بی‌بی‌سی را وادار به توضیح درباره روشی کرد که به گفته منتقدان «این تصور نادرست را ایجاد کرده بود که رئیس‌جمهوری آمریکا فراخوان مستقیم برای اقدام خشونت‌آمیز داده است». بی‌بی‌سی همچنین اعلام کرده که این مستند دیگر روی هیچ‌یک از سکوهای این شبکه در دسترس نخواهد بود.
اما این عذرخواهی که در پی استعفای همزمان مدیرکل و رئیس بخش خبر بی‌بی‌سی صورت گرفت، ترامپ را راضی نکرده و وی با بیان این ادعا که تدوین صورت‌گرفته، خدشه‌ای سنگین به اعتبار او وارد کرده، اعلام کرده است که اقدام حقوقی علیه بی‌بی‌سی «به طور حتم» انجام خواهد شد. وی گفته این شبکه «افکار عمومی را فریب داده» و باید «پاسخگوی پیامدهای آن باشد».
ابعاد بحران زمانی گسترده‌تر شد که روزنامه دیلی‌تلگراف فاش کرد، برنامه خبرشبانگاهی بی‌بی‌سی «نیوزنایت» نیز در سال ۲۰۲۲ نسخه‌ای مشابه و تدوین‌شده از سخنرانی ترامپ پخش کرده بود. این موضوع به‌گفته یک افشاگر، همان زمان در جلسه داخلی تحریریه مطرح شد اما مورد توجه سردبیران قرار نگرفت. به این ترتیب، پرسش مهم‌تری در فضای رسانه‌ای انگلیس شکل گرفته مبنی بر اینکه آیا این ماجرا تنها یک اشتباه فنی بوده یا نشانه‌ای از «رویه ساختاری» در اتاق خبر بی‌بی‌سی؟
فشارها پس از انتشار یادداشت محرمانه «مایکل پریسکات» مشاور سابق کمیته استانداردهای سردبیری بی‌بی‌سی، دوچندان شد. وی در این یادداشت که هفته گذشته درز کرد، هشدار داده بود که در پوشش برخی موضوعات «جانبداری جدی و سیستمی» وجود دارد و مدیریت تمایلی به پذیرش نقض استاندارد ندارد. وزارت فرهنگ انگلیس نیز با استقبال از عذرخواهی بی‌بی‌سی، تأکید کرده است که این شبکه در رعایت استانداردهای سردبیری کوتاهی کرده و باید برای جلوگیری از تکرار چنین خطاهایی، سازوکارهای نظارتی خود را تقویت کند.
تحلیلگران رسانه‌ای معتقدند واکنش ترامپ تنها نقطه آغاز یک دعوای حقوقی نیست، بلکه آخرین حلقه در زنجیره‌ای از بحران‌هاست که طی سال‌ها متمادی اعتبار بی‌بی‌سی را فرسوده کرده است. طی دو دهه گذشته اعتماد عمومی به بی‌بی‌سی از حدود ۸۰ درصد به کمتر از ۴۰ درصد رسیده و همزمان شمار بینندگان تلویزیونی شبکه و تعداد خانوارهای پرداخت‌کننده آبونمان کاهش معناداری داشته است. افزون بر این، اعتراض‌های خیابانی، به‌ویژه در جریان جنگ غزه، بارها ساختمان مرکزی بی‌بی‌سی را هدف قرار داده و منتقدان این شبکه را به جانبداری از روایت رسمی اسرائیل متهم کرده‌اند.
از رسوایی تعلیق «گَری لینه‌کر» و انتقادهای گسترده کارکنان درباره بی‌طرفی گرفته تا بحران‌های پی‌درپی در پوشش رویدادهای حساس بین‌المللی، بسیاری معتقدند اتاق خبر بی‌بی‌سی امروز با شکاف‌هایی روبه‌روست که تنها با استعفای مدیران یا حذف یک مستند برطرف نمی‌شود. افشاگری اخیر درباره «نیوزنایت» نیز این تصور را تقویت کرده که مساله، فقط خطای فردی نیست بلکه نشانه مشکلی عمیق‌تر در روش‌های سردبیری و نظام نظارت داخلی است.
اکنون با تهدید حقوقی ترامپ، دامنه بحران از سطح تحریریه به سطح بین‌المللی کشیده شده و فشار سیاسی و حقوقی علیه بی‌بی‌سی وارد مرحله تازه‌ای شده که بسیاری از ناظران، آن را نقطه عطف و حتی آغاز پایان دوران بی‌رقیبی رسانه‌ای بی‌بی‌سی توصیف می‌کنند. آیا این شکایت چندمیلیارد دلاری آخرین میخ بر تابوت بنگاهی است که زمانی نماد روزنامه‌نگاری حرفه‌ای در غرب تلقی می‌شد؟ پاسخ این پرسش به چگونگی مدیریت بحرانی بستگی دارد که به‌گفته تحلیلگران، به این زودی‌ها پایان نخواهد یافت.
منبع: ایرنا