به گزارش شهرآرانیوز؛ سال ۱۴۰۴ برای علی حاجی‌پور بیست‌وچهارساله طلایی شروع شد و هر روزش بهتر از قبل نقاشی شد. پله‌های ترقی برای او تبدیل به بالابر شدند و سرعتش در طی‌کردن مسیر موفقیت به‌قدری چشم‌نواز شده است که حالا خیلی‌ها او را یکی از استعداد‌های ناب دهه اخیر والیبال ایران می‌دانند؛ استعدادی که همین چند روز پیش در ریاض عربستان، مدال طلای مسابقات هم‌بستگی کشور‌های اسلامی را به گردن انداخت و حالا کم‌کم خودش را برای تورنمنت بعدی و این‌بار در قالب باشگاهی آماده می‌کند.
در سالی که والیبال خراسان بیش از هر زمان دیگری به سکوت و خاک‌خوردگی نزدیک شده بود، جوانی از دل همین کویر قد کشید؛ جوانی که نامش امروز در قهرمانی‌ها، در ترکیب تیم‌ملی و در تیتر روزنامه‌ها می‌درخشد: علی حاجی‌پور، ستاره‌ای که نه از خوش‌اقبالی، که از مسیر دشوار تلاش، تمرین و ایستادگی به جایگاه امروز رسید. والیبالیست خراسانی ایران در سال۱۴۰۴ سفر عجیبی را پشت سر گذاشت؛ سفری پر از صعود، پر از فشار، پر از لحظه‌هایی که باید می‌ماند و می‌جنگید. حاجی‌پور همان جوانی است که وقتی والیبال استان در برهوت بی‌توجهی افتاده بود، تنهاپرچم‌دار باقی ماند. انگار همه عقب نشسته بودند و او تصمیم گرفته بود با تنهایی خودش هم تیم بسازد و هم امید.
در مسابقات بین‌المللی، پیش از آنکه رقابت‌های قهرمانی هم‌بستگی کشور‌های اسلامی از راه برسد، او همان مهره‌ای بود که وقتی تیم در بحران می‌لغزید، از ارتفاع اسپک‌هایش نور می‌ریخت؛ همان بازیکنی که در چشم مربیان به تکیه‌گاه تبدیل شد؛ ستون جوانی که بی‌صدا، اما محکم می‌ایستد؛ کسی که هر امتیازش حاصل کوهی از تمرین، خستگی و هزارباره تکرارکردن ضربه‌هایی بود که کسی نمی‌دید و حالا در ریاض، در بازی‌های هم‌بستگی کشور‌های اسلامی، حاجی‌پور مثل خورشید در آسمان والیبال ایران درخشید. نقش او چیزی فراتر از اعداد و آمار بود. او روح تیم بود؛ انگیزه‌ای که در هر توپ، هر فریاد و هر امتیاز جریان داشت. قهرمانی ایران، فقط نتیجه یک تورنمنت نبود؛ نتیجه مسیری بود که حاجی‌پور با گام‌های آرام، اما مؤثرش ساخته بود.
در رده باشگاهی، فصل گذشته تاج «ارزشمندترین بازیکن لیگ» را بر سر گذاشت؛ عنوانی که فقط به بازیکن خوب نمی‌رسد، به بازیکنی می‌رسد که تفاوت می‌سازد؛ بازیکنی که جریان بازی را عوض می‌کند؛ بازیکنی که بودنش امید است. حالا، میانه‌های سال۱۴۰۴، بسیاری چشم‌به‌راه‌اند؛ شاید زمان لژیونرشدنش فرا رسیده باشد. شاید وقت آن رسیده است که این ستاره از آسمان ایران بلندتر پرواز کند. اما هرچه پیش‌رو باشد، یک چیز روشن است: علی حاجی‌پور در سال۱۴۰۴ نه‌تنها رشد کرد، بلکه شکفت. او پسته خندان آجیل فاروج است که امروز در بلندای افتخار می‌درخشد؛ ستاره‌ای که روشنایی‌اش تازه آغاز شده است.
علی حاجی‌پور، پشت‌خط‌زن جوان و خوش‌آتیه والیبال ایران، در سال۱۴۰۴ مسیری را طی کرد که به‌راحتی می‌توان آن را «صعود بزرگ» نامید. بازیکنی که در خرداد امسال به ترکیب تیم‌ملی «ب» منتقل شده بود، چند ماه بعد در یکی از صحنه‌های معتبر والیبال جهان خوش درخشید و نامش را در جمع ستاره‌های تورنمنت قهرمانی مردان جهان۲۰۲۵ قرار داد.
ورود دوباره حاجی‌پور به تیم‌ملی «الف» هم‌زمان با مسابقات جهانی، نقطه آغاز بازگشتی خیره‌کننده بود. پشت‌خط‌زن جوان تیم‌ملی که پیش از این کمتر شانس حضور در تورنمنت‌های بزرگ را پیدا کرده بود، با آماری کم‌نظیر توانست جایگاه خود را در ترکیب اصلی تثبیت کند. او در مجموع رقابت‌ها ۹۴امتیاز به نام خود ثبت کرد؛ آماری که شامل هشتاد امتیاز حمله، دوازده بلاک و دو سرویس می‌شود. نرخ موفقیت ۵۴.۰۵درصدی حملات نیز نشان می‌دهد که حاجی‌پور یک امتیازآور معمولی نبود، بلکه یکی از ستون‌های تهاجمی ایران در مسابقات جهانی به شمار می‌رفت.
نمایش او در بازی حساس برابر صربستان، ایران را به مرحله یک‌چهارم‌نهایی رساند؛ جایی که حاجی‌پور با ثبت ۲۳ امتیاز عنوان امتیازآورترین بازیکن ایران را از آن خود کرد. عملکرد درخشان او فقط در حمله خلاصه نشد. حاجی‌پور با دوازده دفاع موفق در میان ۱۰ مدافع برتر کل رقابت‌ها قرار گرفت تا نشان دهد در بخش دفاعی نیز بازیکنی قابل‌اعتماد است.
در پایان مسابقات، رسانه‌های بین‌المللی در برخی گزارش‌های تخصصی، او را «بهترین بازیکن آسیایی تورنمنت» معرفی کردند؛ عنوانی که برای بازیکنی کم‌تجربه در سطح جهانی، نشان‌دهنده جهش فنی و ذهنی شایان‌توجه است.
آنچه این سال را برای حاجی‌پور متفاوت می‌کند، نه فقط آمار فردی، بلکه نقش حیاتی او در لحظات دشوار تیم‌ملی است. تغییر مسیر ناگهانی پس از مصدومیت یکی از مهره‌های اصلی تیم، فشار زیادی بر بازیکنان جوان‌تر وارد کرد. با این حال، حاجی‌پور توانست از این موقعیت به‌عنوان فرصتی برای اثبات توانایی‌هایش بهره ببرد. سال۱۴۰۴ را می‌توان سال تثبیت یک ستاره تازه در والیبال ایران دانست. اگر روند پیشرفت حاجی‌پور با همین کیفیت ادامه یابد، او نه‌تنها یکی از چهره‌های اصلی تیم‌ملی در آینده خواهد بود، بلکه می‌تواند در سطح بین‌المللی نیز به جایگاهی مهم در والیبال جهان دست یابد.