به گزارش شهرآرانیوز؛ نمایش «دریاچه قو» اولین بار در مشهد در سال ۱۳۹۷ به کارگردانی رضا صابری، هنرمند پیشکسوت و مطرح، اجرا شد. نمایشی که تهیهکنندگی آن را مسعود حکمآبادی بر عهده داشت.
این نمایش در آن سال، صدایی تازه بود از استاد رضا صابری پس از سالها سکوت؛ نمایشی که شبهای متمادی، بسیاری از علاقمندان به تئاتر را در سالن تئاتر شهر مشهد گرد هم آورد تا یک موزیکال جدی و حرفهای را ببینند. برای همین هم پایان اجراهای این نمایش در مشهد مثل لبخند رضایتبخشی که پس از گذر ناآرامیها بر لب مینشیند، بر صحنه تئاتر مشهد نقش بست؛ یک جور حس رضایتمندی از حضور دوباره استاد صابری به عرصه تئاتر مشهد که نامش برای اهالی هنر خراسان همیشه مثل خون گرمی است که در رگ جاری میشود.
این نمایش در سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در بخش مسابقه ایران (دو) افتخارات چشمگیری به دست آورد.در این دوره از جشنواره «رضا صابری» تندیس برگزیده کارگردانی برای نمایش «دریاچه قو» را کسب کرد. همچنین «عاطفه پوربهرام» تندیس برگزیده بازیگری زن را برای بازی در نمایش «دریاچه قو» ازآن خود کرد.
«ستایش رجایینیا» نیز تقدیر عنوان برتر بازیگر زن را برای بازی در نمایش «دریاچه قو» دریافت کرد. همچنین «میلاد قنبری» تندیس برگزیده موسیقی برای آهنگسازی نمایش «دریاچه قو» را در این بخش کسب کرد.
«رویا حشمتی» تندیس مقام برتر طراحی گریم، «تینا لطفی» تندیس برگزیده طراحی حرکت، «حسامالدین انوشیروانی» تقدیر به خاطر عنوان برتر طراحی آرایه صوتی و «محمود کریمی» تقدیر به خاطر عنوان برتر طراحی نور برای نمایش «دریاچه قو» را کسب کردند.
پس از این رویداد که به نظر میرسید پرونده نمایش دریاچه قو در مشهد بسته شده است، فروردین سال ۱۴۰۴ خبر اجرای دوباره نمایش دریاچه قو بار دیگر به تهیهکنندگی مسعود حکمآبادی و اینبار به کارگردانی مهسا غفوریان در مشهد منتشر شد؛ خبری که در ابتدا نمایش دریاچه قو رضا صابری را در ذهن تداعی میکرد و اصلا بسیاری از مخاطبان برای این به سالن نمایش میرفتند تا تفاوت این دو نمایش را ببینند.
نمایش دریاچه قو غفوریان در طول اجراهای عمومی خود که تا چند روز پیش ادامه داشت، بیشترین فروش را تجربه کرد.
پس از پایان اجراها مسعود حکمآبادی با انتشار یادداشتی از این نمایش به عنوان «فرزند من» یاد کرد و چند سطر درباره آن نوشت که به شرح زیر است:
دریاچه قو» فرزند من است؛ خودم در ایران متولدش کردم، بزرگش کردم و بزرگترش هم میکنم و حالا دوره دوم زندگیاش پس از ۷۴اجرا در مشهد و سالن اصلی تئاتر شهرش تمام شد، همینکه یک تئاتر در مشهد ۷۴سانس اجرا برود خودش داستانی است، چهاینکه موزیکال باشد و کار یک گروه ۱۵۰نفره!
آنچه بر «دریاچه قو» گذشت، بدون تردید در تاریخ تئاتر مشهد ماندگار خواهد شد؛ چه از لحاظ آمار و ارقام [که از نظر آنها که دستشان بهش نمیرسد، زیاد هم مهم نیست]چه از نظر کیفی که مخاطبانی را به خود دید که تا مدتها دربارهش حرف خواهند زد.
همه این اتفاقات، اما رقم نخورد مگر با یک گروه همدل، هنرمند و همراه... گروهی که هیچکجا جا نزد و حرکت کرد تا به قله رسید. من کنارشان بودم، با آنها حرکت کردم و فقط از دور مراقب بودم جا نزنند، بعدها فهمیدم آنها داشتند با من همین کار را میکردند؛ از «مهسا غفوریان» عزیزم تا «میلاد قنبری» نازنینم تا «پویا غازی» رفیقم، از همه بازیگران تا گروه تولیدِ همیشههمراهم، از گروه کارگردانی تا طراحان، از بچههای تدارکات تا صدابرداری، از عوامل صحنه تا دستیاران بخشهای مختلف... از همه ممنونم.بعد از اینها، ابایی ندارم که از آدمهایی تشکر کنم که اگر نبودند این اجرا همان روزهای ابتدایی شروعش، تمام میشد. از مدیرکل محترم فرهنگ و ارشاد اسلامیمان، معاون فعلی هنریاش [نه قبلی که کمر بسته بود این نمایش اجرا نشود]از استاد خودمان؛ مدیر مجموعه تئاتر شهر، از اعضای شورای سیاستگذاری تئاتر شهر و البته از اعضای محترم شورای نظارت و رئیس اداره حراستمان که مردانه پشت کار ایستادند و گروه «دریاچه قو» را از گزندهای بیرونی و وصلههای غریبه مصون نگه داشتند.
[فکر میکنم]داستان ما با «دریاچه قو»، در مشهد، همینجاها تمام شد. امیدوارم در هوای بهتر، با یک اثر دیگر، دوباره گروه من بدرخشند و من پزش را بدهم، مثل همیشه!
این مطلب بلافاصله با واکنش استاد صابری روبهرو شد که به نظر میرسد عنوان «فرزند من» که مسعود حکمآبادی آن را منسوب به خود دانسته بود سبب رنج این هنرمند شده است. او در پاسخ به این یادداشت و در واقع این عنوان، در اینستاگرامش نوشت:
نه… بیش از این توقعی نمیشود داشت! در این اوضاع بیسر و صاحبی تئاتر مشهد یکی دو چند نفری پیدا میشوند که از این شرایط نامطلوب به دست دیگران تاجی برای خود بسازند.
مطلبی خواندم با این مضمون که نمایش «دریاچهی قو» فرزند من است! خودم در ایران متولدش کردم… عجب! این ادعای مندرآوردی از ذهن بیمار چند دلال و بنکدار تراوش میکند که به این سادگی اندیشه و خلاقیت دیگران را به سرقت میبرند و به قول معروف در کوچهی دیگران طاقبازی میکنند.
نخیر آقا، «دریاچه قو» به هزار و یک دلیل صاحب دارد؛ حتماً به خاطر دارید که شبی از شبهای اجرا با دعوت من به صحنه در حضور ۳۰۰تماشاگر اعلام کردید که آقای صابری صاحب اصلی «دریاچه قو» هست...
اگر من به عنوان صاحب اثر، خویشتنداری کردم و مانع اجرای نمایش نشدم تنها به احترام چندین جوان مستعد و علاقهمند بود که زبان به سکوت بستم.
پس از آن نیز حامد قرایی بود که به این ماجرا واکنش نشان داد. این هنرمند سرشناس تئاتر مشهد، با انتشار یک استوری نوشت: صابری همان شیر همیشه تئاتر خاوران است؛ او همه شرافت تئاتر شرق است.