به گزارش شهرآرانیوز، به گفته رئیس پژوهشگاه فضایی ایران، این سه ماهواره سنجشی بومی در مدار لئو (مدار نزدیک زمین) و در ارتفاعی حدود ۵۰۰ کیلومتر مستقر خواهند شد. ماهوارهها توسط بخش خصوصی ساخته شدهاند و مأموریت اصلی آنها، افزایش دقت تصویربرداری و ایجاد زیرساخت دادهای برای کاربردهای متنوع ملی است. توان تفکیک تصاویر این ماهوارهها از حدود ۱۵ متر تا کمتر از ۵ متر متغیر بوده و امکان استفاده از دادهها در حوزههایی مانند مدیریت منابع طبیعی، کشاورزی، پایش محیطزیست و مدیریت بحران را فراهم میکند.
ماهواره «پایا» که با نام «طلوع ۳» نیز شناخته میشود، در رده ماهوارههای سنجش از دور پیشرفته قرار دارد. این ماهواره با وزن تقریبی ۱۵۰ کیلوگرم، یکی از سنگینترین و کاملترین ماهوارههای تصویربرداری ساخت داخل محسوب میشود. «پایا» قادر است تصاویر سیاهوسفید با دقت حدود ۵ متر و تصاویر رنگی با دقت ۱۰ متر ثبت کند و با بهرهگیری از الگوریتمهای هوش مصنوعی، دقت تصاویر آن تا حدود ۳ متر نیز ارتقا مییابد.
وجود زیرسامانه پیشرانش و امکان مانور مداری، عمر عملیاتی این ماهواره را حداقل برای سه سال تضمین کرده و بیش از ۸۰ درصد تجهیزات آن بومیسازی شده است. این ویژگیها «پایا» را به ابزاری کلیدی برای مدیریت منابع آب، کشاورزی، نقشهبرداری و رصد مخاطرات طبیعی تبدیل میکند.
«ظفر۲» نسخه تکاملیافته ماهواره ظفر و نسل جدید ماهوارههای دانشگاهی کشور است که با مشارکت دانشگاه علم و صنعت طراحی و ساخته شده است. این ماهواره با وزنی بین ۱۰۰ تا ۱۳۵ کیلوگرم، مأموریتهای سنجش از دور و جمعآوری دادههای کاربردی برای پایش منابع طبیعی و مدیریت سرزمین را بر عهده دارد.
یکی از ویژگیهای شاخص «ظفر۲»، ایجاد تحول در ارتباطات مخابراتی است؛ بهطوریکه برای نخستین بار در صنعت فضایی ایران، امکان ارتباط صوتی دوطرفه و تبادل اطلاعات میان بیش از ۲۵۰ کاربر زمینی فراهم شده است. این ماهواره همچنین با دوربینهای چندطیفی و قدرت تفکیک ۱۶ متر، در حوزههایی مانند مدیریت بحران، پایش حریق، نقشهبرداری شهری و رصد تغییرات زیستمحیطی نقشآفرینی میکند.
نمونه دوم ماهواره «کوثر» نسخهای ارتقایافته از این پروژه فضایی است که بر دادههای کشاورزی و توسعه اینترنت اشیا تمرکز دارد. این ماهواره ۳۵ کیلوگرمی با ابعاد ۲۰×۳۰×۴۰ سانتیمتر، مأموریتی دوگانه در حوزه سنجش از دور و مخابرات دارد.
دوربین این ماهواره با قدرت تفکیک مکانی ۳.۴۵ متر در طیف مرئی و مادون قرمز نزدیک، امکان پایش دقیق اراضی کشاورزی و استخراج دادههای کاربردی برای مدیریت هوشمند منابع را فراهم میکند. علاوه بر این، ارائه خدمات نرمافزاری مانند سامانههای «فضابین» و «فضایش» زنجیرهای کامل از تولید داده تا تحلیل تخصصی را در اختیار کاربران قرار میدهد.
مسئولان پژوهشگاه فضایی ایران تأکید دارند که عمر مفید این ماهوارهها بین دو تا پنج سال و مطابق با استانداردهای جهانی است. تمرکز اصلی در این نسل از پروژهها، حرکت به سمت خدماتمحور بودن، افزایش دقت تصاویر و تقویت حضور بخش خصوصی در زنجیره ارزش اقتصاد فضاست؛ مسیری که میتواند جایگاه ایران را در حوزه کاربردی فناوری فضایی ارتقا دهد.