به گزارش شهرآرانیوز و به نقل از ایسنا، رئیس انجمن صنایع تبدیلی کشاورزی خراسان رضوی، علیرضا بوستانی در خصوص خرید تضمینی گوجه، اظهار کرد: خرید تضمینی گوجه فرنگی به کاهش قیمت رب کمک نمی‌کند، بلکه به افزایش قیمت رب کمک می‌کند، اقتصاد دستوری باعث نابودی صنعت تولید می‌شود و عرضه و تقاضاست که نرخ کالا را تعیین می‌کند.
وی با بیان اینکه در دنیا ۴۰، ۵۰ سال بوده که کنترل قیمت‌ها کنار گذاشته شده است، ادامه داد: معجزه اقتصادی در آلمان زمانی رخ داد که مهار قیمت‌ها را پایان دادند، در مورد قیمت گوجهفرنگی نیز متاسفانه به این علت که ما در کشور از نظر کشت برنامه‌ای مدون نداریم، هر سال شاهد تناوب کشت هستیم. ممکن است یک سال پیاز و یک سال سیب‌زمینی بکاریم، در نتیجه یک سال پیاز و سال دیگر سیب‌زمینی گران می‌شود.
بوستانی افزود: سال گذشته به دلیل کاهش کشت، گوجهفرنگی به قیمت سرسام‌آوری رسید. دو نوع گوجهفرنگی تازه‌خوری و صنعتی داریم که گوجهفرنگی صنعتی به این دلیل که درهم است و در جمع‌آوری کیفیت بازار پسندی چندان برایش مطرح نیست، برای کارخانه‌ها کشت می‌شود. سال گذشته قیمت گوجهفرنگی به علت کمبود به میزان بسیار بالایی رسید که در طول ۴۰ سال گذشته بی‌سابقه بود. قیمت گوجهفرنگی صنعتی به ۲۴۰۰ تومان رسید که در این صورت قیمت گوجهفرنگی تازه‌خوری دو برابر آن خواهد بود.
رئیس انجمن صنایع تبدیلی کشاورزی خراسان رضوی ادامه داد: ۸۰ درصد قیمت یک قوطی رب گوجهفرنگی را خود گوجه تشکیل می‌دهد. با افزایش قیمت شرایط به قدری بد و مسائلی ایجاد شد که موجب شد واحدهای نظارتی نیز وارد این صحنه شوند و فشارهای مضاعفی بیاورند. تا آنجا پیش رفت که کارخانجات را مجبور می‌کردند زیر قیمت تمام شده عرضه کنند. وقتی این گوجهفرنگی به قیمت ۲۴۰۰ تومان رسید، به گونه‌ای بود که ما می‌گفتیم کشاورزان پول زمین خود را نیز از این فروش می‌گیرند، زیرا قیمت تمام شده یک کیلو گوجهفرنگی حدود ۵۰۰ تومان است.
وی بیان کرد: هیچ کس در سال گذشته نبود که از صنایع تبدیلی حمایت کند، بلکه با محدودیت و ممنوعیت صادرات کار را بدتر کردند. ما در صنایع تبدیلی دو ماه تولید برای ۱۲ ماه مصرف کشور انجام می‌دهیم، ضمن اینکه در صنایع تبدیلی در تولید رب دو برابر مصرف کشور تولید داریم، بنابراین باید حتما صادرات کنیم، در حالی که صادرات را ممنوع کردند و اجناس در انبارها دپو شد. امسال مقابل این وضعیت بود.
بوستانی اضافه کرد: یعنی سال گذشته این اقتصاد دستوری باعث شد که قیمت شکر سرکوب شود، بنابراین کشاورزان میلی به کاشت چغندر قند پیدا نکردند و بخش چغندر قند نیز به گوجهفرنگی اختصاص داده شد که امسال با افزایش کشت مواجه شدیم، طبیعتا قیمت‌ها منطقی شد، هرچند رب‌های گوجه سال قبل در انبار مانده بود.
رئیس انجمن صنایع تبدیلی کشاورزی خراسان رضوی گفت: مشکلاتی داریم که گاه می‌گویند قیمت گوجهفرنگی ارزان شده اما رب گران است، در حالی که اینگونه نیست. اگر به تاریخ تولید روی قوطی نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که قیمت بالای رب مربوط به زمانی بوده که گوجهفرنگی گران به کارخانه رفته و امروز که قیمت گوجهفرنگی به نرخ منطقی حدود ۸۰۰ تومان رسیده و قیمت تمام شده ۵۰۰ تومان بوده، قیمت ۸۰۰ تومان برای کشاورز سود خوبی دارد.
وی با اشاره به اینکه متاسفانه چون در سال گذشته پول‌های زیادی بابت فروش گوجهفرنگی نصیبشان شد، نرخ‌های پارسال در ذهنشان است و به وزیر جهاد و سازمان کشاورزی فشار آوردند که گوجهفرنگی با این قیمت برای ما زیان دارد، در این بخش اشتباهی صورت گرفته و وزیر جهاد کشاورزی در تلویزیون اعلام کردند که می‌خواهیم نرخ حمایتی بگذاریم و گوجهفرنگی را به نرخ تصمینی ۱۱۵۰ تومان بخریم.
بوستانی خاطرنشان کرد: در چند وقت گذشته که گوجه به قیمت ۸۰۰ تومان رسیده، رب را در جاده در وانت‌ها با قیمت ۱۰ هزار تومان می فروشند. ما به سازمان بازرسی و نظارت گفتیم که حاضریم به همه شبکه‌های توزیع رب ۹۵۰۰ تومان بدهیم و قیمت مصرف‌کننده را ۱۰ هزار تومان بگذاریم تا مردم گران نخرند.
رئیس انجمن صنایع تبدیلی کشاورزی خراسان رضوی با بیان اینکه قیمت دستوری گوجهفرنگی سه خسارت بزرگ به بار می‌آورد، عنوان کرد: خسارت اول این بود که قیمت محصول گوجهفرنگی در حال حاضر ۸۰۰ تومان است و قصد دارد به اجبار خریده، به کارخانه‌ها بدهند و کارمزدی کار کنند، در حالی که اگر قیمت افزایش یاید، زیانش ابتدا برای مصرف‌کننده داخلی است. اکنون که گوجهفرنگی به قیمت منطقی رسیده، می‌خواهیم ۸۰ میلیون جمعیت را فدای بخش کوچکی کنیم که می‌خواهند محصولشان را زیادتر بفروشند، بنابراین خریدار باید گران بخرد، زیرا دو برابر مصرف تولید می‌کنیم.
وی افزود: دوم اینکه وقتی نرخ گوجهفرنگی را بی‌جهت و دستوری افزایش دهیم، قیمت تمام شده کارخانجات ما نیز افزایش می‌یابد و چون رب مانند نفت محصولی جهان‌شمول است، اگر قیمت تولیدی ما گران باشد، صادرات انجام نمی‌شود و وقتی صادرات صورت نگیرد، اجناس در کارخانه‌ها دپو شده و باعث می‌شود که صنایع تبدیلی ما از بین بروند.
بوستانی ادامه داد: سوم اینکه ما وقتی نرخی را دستوری افزایش می‌دهیم، جایگزینی برای آن‌محصول پیدا می‌شود. وقتی بخواهیم با اجبار نرخ گوجهفرنگی را افزایش دهیم و گران بخریم یا بفروشیم، با توجه به اینکه محصولی صنعتی بوده، نقدشوندگی آن بسیار راحت است و کشاورز بابت این تولید هزینه‌ای نمی‌دهد، بنابراین رغبتی به کاشت محصولات دیگر پیدا نمی‌کند، مشکل دیگری ایجاد می‌شود و در سایر محصولات دچار کمبود می‌شویم.