به گزارش شهرآرانیوز، بهنوش طباطبایی با انتشار این ویدئو نوشت: نمایش “عشق روزهاى کرونا “ پس از نمایش “روزهاى رادیو “ دومین تجربه متوالى ناتمام من با نویسنده و کارگردانى بود که هر همکارى با او جرات و مسئولیت پذیرى مرا براى حضورى متفاوت تر و محکم تر از گذشته بر روى صحنه افزایش داد.
گاهى مونولوگهایى را که او برایم نوشته و پس از گذشت سالها بر ذهن و قلبم حک شده مرور میکنم و باز شعف اجراى آن نقشها مرا در بر میگیرد.
حرفم ساده است
آقاى محمد رحمانیان!
از نمایش های “ترانه هاى قدیمى”،”سینماهاى من”،”آدامس خوانى” و “آینه هاى روبرو” که شبهاى زیادى با شوق روى صحنه رفتم تا نمایش “روزهاى رادیو” که لذت اجرایش را همه گیرى بیمارى کرونا از همه ما گرفت و حالا نمایش “عشق روزهاى کرونا “
همیشه از شما چیزى آموخته ام...
اینبار هم یادگرفتم که اگر همه دنیا بخواهند ارزشها،انگیزه ها و شور و عشق و تعهد مرا نسبت به حرفه اى که برایم مقدس است به هیچ انگارند ایستادگى کنم.
چرا که پشت سرم کارگردانى را دارم که چارچوبهاى حرفه اى و اخلاقى حرفه اش را هنوز در هیاهوى صداهاى گوش خراش و سازهاى ناکوک از یاد نبرده
چیزى جز سپاس ندارم
آنچه شما یکشنبه شب روى صحنه نمایشى که به اجبار باید آنرا ترک میکردم خواندید در اینروزهاى قحطى امیدوارى بار دیگر چراغى در دل من روشن کرد.
من قوى میمانم.نا امید نمیشوم و صبر میکنم براى آمدن روزهایى که با قدمهاى استوار به صحنه نمایش بازگردم نه با قدمهایى لرزان و سست....