مشاوران پروازی گرهی از مشکلات مشهد باز نمی کنند

سارا رنگیان - شبکه مسائل و معضلات حاشیه مشهد آن‌قدر وسیع و پرمعضل است که با آمدن و رفتن چند دوره شورا و مدیریت شهری هم نمی‌توان ساختاری را که ده‌ها سال از بیماری بی‌توجهی و محرومیت رنج برده است، اصلاح کرد و به مرز حداقل‌ها رساند. برای این هزار‌توی پرمسئله تنها چند سالی است که توجه‌ها ویژه‌تر شده و باتوجه‌به محدودیت‌های مدیریت شهری در اداره شهر، قطعا هیچ داور منصفی نیز توقع عملکردی در کوتاه‌مدت را ندارد. با وجود مسئولیت حدود 30‌سازمان در سامان‌دهی حاشیه مشهد، متأسفانه همچنان شاهد شبکه منظمی از بی‌نظمی‌ها در عمل‌گرایی و توسعه عمرانی حاشیه شهر هستیم، به‌گونه‌ای‌که هریک از این دستگاه‌ها همچنان ساز خودشان را می‌زنند. اواخر سال گذشته بود که فرماندهی سامان‌دهی حاشیه شهر مشهد به شهرداری سپرده شد تا از موازی‌کاری‌هایی که این مناطق و جمعیت یک‌میلیون و 200هزار نفری‌اش را بیش از پیش به حاشیه برده، کاسته شود. حالا اما در شرایطی که عمر شورای پنجم شهر مشهد به نیمه رسیده است، جا دارد نگاهی به کارنامه شورای پنجم در حاشیه شهر بیندازیم؛ اینکه مدیریت شهری و شورای شهر در‌راستای رفع بخشی از این محرومیت، تاکنون چه کرده‌اند و دستاوردها تا چه میزان مؤثر بوده است. برای کند‌و‌کاو در کارنامه دو‌ساله شورای پنجم در این حوزه ، با رمضانعلی فیضی، رئیس کمیسیون ویژه مناطق پیرامونی و کم‌برخوردار شورای شهر، گفت‌وگو کرده‌ایم که در ادامه از نظر می‌گذرد.

در زمان ورود و انتخاب به عنوان رئیس کمیسیون حاشیه شهر، برآوردها از عملکرد کلی این کمیسیون چه بود و تا امروز موفقیت این کمیسیون چه میزان بوده است؟
در بدو ورود به شورا تلاش کردیم ضمن برگزاری جلسات فشرده با اعضای کمیسیون مناطق پیرامونی و کم برخوردار (حاشیه شهر) شورای چهارم برای انتقال تجربیات اقدام کنیم. در دوره چهارم شورای شهر مشهد، اقدامات خوبی در این زمینه انجام شده بود که تشکیل کمیسیونی برای پیگیری ویژه مشکلات حاشیه شهر و جلوگیری از موازی کاری بین دستگاه های مختلف، نمونه آن است. این کمیسیون در ابتدا با فراز و نشیب هایی همراه بوده است، با این حال همه سعی داشتند مشکلات مردم حاشیه شهر را برطرف کنند.

با توجه به تجربه دوره گذشته، افق های پیش روی کمیسیون ویژه مناطق پیرامونی و کم برخوردار شورای شهر مشهد را چگونه ترسیم کرده اید؟ اگر قرار باشد سال به سال برنامه کاری این کمیسیون را تشریح کنید طی دو سال گذشته، اهداف آن شامل چه مواردی بوده و امروز کدام اهداف محقق شده است؟
در زمان ورود به این کمیسیون باتوجه به لزوم وجود سند راهبردی عملیاتی و جلوگیری از تکرار پروسه برنامه ریزی های بی فایده، اقدام به تهیه سند راهبردی سیاست گذاری با بهره گیری از همه اسناد بالادستی، شرح وظایف شوراها و کمیسیون کردیم؛ اسنادی که مبتنی بر فرصت ها، تهدیدها، قوت ها و ضعف ها در مشهد بود. این سند بعد از برگزاری جلسات متعدد کارگروهی با بهره گیری از خرد جمعی در 5 محور تدوین و در جلسه کمیسیون مطرح شد. قاعده کلی آن هم بر پیشگیری از رشد حاشیه نشینی، سامان دهی وضع موجود (مبتنی بر مشارکت واقعی مردم) و هماهنگی بین دستگاه های خدمات رسان استوار است. براین اساس ثبات در رشد کالبدی سکونتگاه های غیررسمی و جلوگیری از افزایش تعداد هسته های اسکان غیررسمی، بهبود شرایط زیست و ارتقای کیفیت کالبدی و محیط در پهنه های سکونتگاه های غیررسمی، برنامه ریزی برای سکونتگاه های غیررسمی در آینده، سیاست گذاری برای جذب مشارکت مردمی و بخش خصوصی در بافت های ناکارآمد شهری و سکونتگاه های غیررسمی و ایجاد هماهنگی و ارتباط بین بخشی میان دستگاه های مرتبط در مدیریت شهری (مدیریت یکپارچه) با سامان دهی سکونتگاه های غیررسمی، به عنوان 5 محور تدوین شده، مطرح می شود.در مورد دو سال آینده نیز اقدامات کمیسیون بر مبنای سند راهبردی عملیاتی است و در آینده نیز اقدامات بر مبنای همان 3هدف اصلی یعنی پیشگیری از رشد حاشیه نشینی، سامان دهی وضع موجود (مبتنی بر مشارکت مردم) و هماهنگی بین دستگاه های خدمات رسان خواهد بود.

سازمان بازآفرینی شهری برای موفقیت در امور، نیازمند همراهی مدیریت شهری است و شما در گفت وگویی اعلام کرده بودید پیشبرد برنامه های سازمان بازآفرینی شهری، نیازمند ابزار و رویه ای برای استقرار دفاتر تسهیلگری اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است. در این راستا آخرین وضعیت ایجاد و استقرار 20 دفتر تسهیلگری در نظر گرفته شده برای حاشیه شهر مشهد چیست؟
از زمان ورود به شورای شهر، از وجود نگاه های بالا به پایین و تهیه طرح ها توسط مشاوران پروازی از پایتخت کشور گله داشتیم؛ مشاورانی که بدون در نظر گرفتن خواست و نیاز اصلی مردم فقط با تهیه کردن نقشه های رنگارنگ و زیبا سعی بر رعایت استانداردها و تهیه دفترچه های «تیپ» می کردند و به سرنوشت مردمی که برای آن ها طرح را می نوشتند، اهمیت نمی دادند. ما از ابتدای این دوره برای تغییر این نگاه درقالب تبصره 46 بودجه سال 97 شهرداری مشهد به تأسیس بیش از 20 دفتر تسهیلگری با محوریت تهیه طرح ها با مردم و افزایش مشارکت آن ها اقدام کردیم. هم اکنون 16 دفتر تسهیلگری تجهیز و آماده افتتاح است و 4 دفتر دیگر هم با همکاری استانداری خراسان رضوی و اداره کل راه و شهرسازی استان به زودی افتتاح می‌شود؛ همچنین به زودی دو دفتر دیگر افتتاح خواهد شد. با این حال این دفاتر فقط گام اول است و در سال های آینده، خبرهای خوبی برای مردم خواهیم داشت. در این راستا برای افزایش مشارکت مردم در اداره امور شهر در همه 69 محله هدف بازآفرینی (بافت فرسوده و سکونتگاه های غیررسمی) دفتر خواهیم داشت.

ظاهرا در دوره اخیر، مدیریت شهری و شورا به این نتیجه رسیده اند که برای توسعه، آبادانی و رفع محرومیت در حاشیه شهر، باید بیش از گذشته از ظرفیت های بخش خصوصی استفاده شود. برای احیای این ظرفیت طی دو سال گذشته چه اقداماتی انجام شده است؟
بیش از 140 هزار هکتار از زمین های شهری ما در بافت های ناکارآمد کشور است و حدود 30 درصد جمعیت کشور هم در این مناطق زندگی می کنند. با در نظر داشتن این موارد برای مساحت ذکر شده حدود 500 هزار میلیارد تومان اعتبار لازم است؛ این در حالی است که 4 هزار و 290 هکتار (معادل 3 درصد از کل کشور) از این بافت ها متعلق به مشهد است که این مساحت هم نیازمند حدود 15 هزار میلیارد تومان اعتبار است و اقدامات در این محدوده ها بدون مشارکت بخش خصوصی، دولت و سازمان بازآفرینی عملا امکان ‎پذیر نخواهد بود.
اما در راستای «آیین نامه اجرایی مشوق های سرمایه گذاری در حوزه ساخت و ساز» با نگاه حمایتی به حاشیه شهر و برای توزیع سرمایه ها در سراسر مشهد، تعدیل سرانه های خدماتی و ایجاد فضاهای چند منظوره اقداماتی انجام داده ایم. علاوه بر این از سازمان بازآفرینی خواستیم علاوه بر 50 میلیارد تومانی که در تبصره های بودجه برای بازگشایی معابر در نظر گرفته ایم، برای افزایش جذابیت سرمایه گذاری و افزایش ضریب مشارکت پذیری ساکنان، موارد تشویقی را در قالب بسته جامعی ارسال کنند.

آیا در دوره اخیر، برآورد مشخصی از همه نیازها، مشکلات و انتظارها در حاشیه شهر مشهد تدوین شده است؟
از ابتدای دوره پنجم شورا مشکلات و انتظارهای حاشیه شهر را از چند طریق به دست آوردیم؛ از جمله آن موارد می توان به بازدیدهای میدانی اعضای شورای شهر و کمیسیون مناطق پیرامونی اشاره کرد. همچنین مشکلات از طریق شورای اجتماعی محلات که نمایندگان مردم هستند و به مشکلات محله خود اشراف دارند، پیگیری می شود. در این راستا کمیسیون با اکثر شورای اجتماعی محلات حاشیه شهر جلسات منظمی برگزار کرده است. از دیگر اقدامات در راستای رفع مشکلات و انتظارها درباره حاشیه شهر می توان به برگزاری جلسات با کارشناسان و صاحب نظران خبره شهرداری و سایر سازمان ها، استفاده از نظرات متخصصان و دانشگاهیان و دریافت نظرات مستقیم مردم در طرح «محله ما» و پیام گیر 137 اشاره کرد. همچنین در این راستا سعی کرده ایم بازخورد این موارد را در طرح و لوایحی که مصوب می کنیم، در نظر بگیریم. به عنوان مثال این موضوع را در آیین نامه سرمایه گذاری با اولویت حاشیه شهر مد نظر قرار داده ایم.علاوه بر این توانستیم در بودجه های سنواتی و برنامه عملیاتی چهارساله (از سال 97 تا1400) شهرداری مشهد، این مشکلات و نیازها را در قالب 72 مگا پروژه از 172 مگاپروژه برنامه عملیاتی برای این مناطق تصویب کنیم.

شما همواره از موازی کاری دستگاه ها و به تبع آن، حیف و میل شدن سرمایه ها در حاشیه شهر سخن گفته اید. لطفا راحت تر و شفاف تر از این موازی کاری ها سخن بگویید؛ بحث ما یقه گیری نیست، اما به هر حال از میان 30 دستگاه متولی حاشیه شهر، سهم کوتاهی برخی دستگاه ها بیشتر است.
یکی از موضوعات عمده و اساسی مدیریت شهری کشور، نبود مدیریت واحد و یکپارچه شهری است که بر اساس آن، دستگاه های خدمت رسان بتوانند به صورت هماهنگ به ارائه خدمات بپردازند. نمود عینی و ابتدایی این ناهماهنگی در شهرها که برای شهروندان هم قابل لمس و مشاهده است، «آسفالت شکافی» است که در نبود هماهنگی میان دستگاه ها باعث هدر رفتن فعالیت ها و زحمات می شود.
در این راستا می توان به حدود 30 دستگاه دارای وظیفه در امور حاشیه شهر مشهد اشاره کرد که بدون کوچک ترین هماهنگی، برنامه های مشترک انجام می دهند. البته امیدوارم این موضوع در سال های آینده با پیگیری های سازمان بازآفرینی به عنوان دبیر ستاد بازآفرینی شهرستان بهبود یابد؛ به همین منظور دفتر تسهیلگری به عنوان زیرمجموعه این سازمان به طور قطع با برقراری ارتباط با مردم و سازمان های خدمات رسان می تواند این مشکل را برطرف کند.

اشاره ای داشته باشید به فهرست اقدامات انجام گرفته در شورای پنجم در حاشیه شهر.
از جمله اقدامات دوره پنجم شورا می توان به تصویب رویکردها و راهبردهای کمیسیون مناطق پیرامونی و کم برخوردار شورای اسلامی شهر مشهد، ایجاد هماهنگی و ارتباط بین بخشی میان دستگاه های مرتبط در مدیریت شهری (مدیریت یکپارچه) با سامان دهی سکونتگاه های غیررسمی، پیگیری تشکیل سازمان بازآفرینی فضاهای شهری، پیگیری تشکیل جلسات ستاد بازآفرینی شهرستان و طرح مسائل حاشیه شهر در این ستاد، پیگیری انجام برنامه های اقدام مشترک با دستگاه های عضو ستاد بازآفرینی شهرستان و تعهدات ۷۰ درصدی دولت در طرح ها و برنامه های بازآفرینی شهری پایدار و نیز آسفالت و تأسیس سرویس های بهداشتی در مدارس حاشیه شهر اشاره کرد. همچنین پیگیری برش بودجه ای محدوده و محلات هدف و حریم شهر مشهد به منظور هدفمند کردن هزینه ها در حاشیه شهر، تعهدات ۳۰ درصدی شهرداری در طرح ها و برنامه های بازآفرینی شهری پایدار و تعهد اینکه ۸۰ درصد از درآمدهای حریم در حریم شهر مشهد هزینه شود، پیگیری رفع موانع اختصاص اراضی ۵۰ هکتاری زکریا به منظور سامان دهی اراضی پرخطر واقع شده در حاشیه شهر، بهبود شرایط زیست و ارتقای کیفیت کالبدی و محیط در پهنه های سکونتگاه های غیررسمی از طریق پیگیری حل معضل های محدوده و محلات هدف (حاشیه شهر و بافت های فرسوده)، پیگیری درج پروژه های حمایتی برای محلات کم برخوردار در برنامه عملیاتی شهرداری در قالب ۷۲ مگاپروژه، پیگیری حل مشکلات منازل مسکونی ساخته شده در گودهای کوره پز خانه های قدیم ازجمله گود «محمدعلى فخار»، از دیگر اقدامات است. همچنین پیگیری حل مشکل دفع آب های سطحی و فاضلاب در حاشیه شهر، پیگیری تعدیل سرانه های خدماتی در محدوده و محلات هدف و به ویژه بافت های حاشیه ای، پیگیری بازگشایی معابر در محدوده و محلات هدف، پیگیری تعریف پروژه های پیشگام و الگوی توسعه و حل مشکلات ترافیکی و حمل و نقلی در محدوده و محلات هدف، پیگیری حل معضل تخلیه آب های فضلاب توسط تانکرهای حمل فاضلاب در چاه های نزدیک منازل مسکونی، پیگیری ساخت منازل مسکونی با دوام در حاشیه شهر، پیگیری تهیه آلبوم شناسنامه محدوده و محلات حاشیه شهر، حضور در جلسات شوراهای اجتماعی محلات حاشیه شهر و پیگیری مشکلات آن ها از طریق معاونت های مربوطه، اولویت بندی روکش آسفالت معابر سطح شهر با اولویت حاشیه شهر، اولویت بندی ایجاد فضای سبز در محلات کم برخوردار حاشیه شهر، پیگیری تعریف پروژه های پیشگام و الگو توسعه در محدوده و محلات هدف بازآفرینی، از دیگر اقدامات شورای پنجم برای حاشیه شهر مشهد است.
از دیگر اقدامات می توان به راه اندازی گرمخانه برای افراد فاقد سرپناه و کارتن خواب در حاشیه شهر، تخصیص اتوبوس زیارتی در محلات کم برخوردار در آخر هفته ها، پیگیری ایجاد فضای گفتمان یا خانه محله در مناطق پیرامونی و کم برخوردار، مناسب سازی ورودی جاده سرخس به شهرک شهید باهنر، پیگیری ایجاد تقاطع غیرهمسطح در انتهای خیابان مصلی، پیگیری ایجاد پل های عابر پیاده در محدوده و محلات هدف (حاشیه شهر) و پیگیری راه دسترسی به کنار گذر شمالی شهر به منظور حل ترافیک جمعه بازار «شترک» اشاره کرد. در راستای سیاست گذاری برای جذب مشارکت مردمی و بخش خصوصی از طرق مختلف نیز اقداماتی صورت گرفته است؛ مواردی مثل پیگیری مشوق ها و تسهیلات برای محلات هدف بازآفرینی به منظور افزایش جذابیت سرمایه گذاری توسط مردم (شخصی سازی) یا پیگیری تشکیل دفاتر توسعه محله (تسهیلگری) در محدوده و محلات هدف که ۲۰ محله در گام اول و ۶۹ محله در گام نهایی به منظور تدوین برنامه ها و مدیریت پروژه با مردم و توسط آن ها در نظر گرفته شده است. برای ثبات در رشد کالبدی سکونتگاه ها و جلوگیری از افزایش تعداد هسته های اسکان غیررسمی نیز مواردی دنبال شده است. اقداماتی مانند پیگیری طرح احیا، سامان دهی و طراحی بستر و حریم رودپارک «کشف» در بستر رودخانه «کشف رود» به منظور جلوگیری از ساخت کاربری های مسکونی در این بستر، پیگیری تسریع در اجرای پروژه کمربند سبز شمالی، پیگیری طرح راهبردی عملیاتی حریم کلان شهر مشهد و سند پهنه بندی حریم کلان شهر مشهد، جلوگیری از ریزدانه شدن اراضی بزرگ مقیاس در پیرامون شهر از طریق تصویب لایحه سامان دهی اراضی واقع در محدوده حاشیه شهر و پیگیری آن و پیگیری نظارت شهرداری در حریم شهر مشهد و همکاری با روستاهای واقع در حریم از طریق تشکیل کمیته صیانت و مدیریت هماهنگ حریم.

در جایی گفته بودید حس مشترک مشهدی بودن یا نیست یا به میزان بسیار کمی در این کلان شهر وجود دارد. در این باره و نسبت تعلقاتی که در مشهد وجود دارد، بیشتر توضیح بفرمایید .
متأسفانه سیاست های توسعه ای و «بولدوزرانه» در ادوار گذشته به گونه ای بوده که توجه چندانی به بافت های قدیمی که هویت شهر را تشکیل می دهد، نداشته است. در گذشته با الگوگیری از غرب و بر پایه طرح های جامع و تفصیلی که برنامه ریزی از بالا به پایین بوده است، بدون توجه و ارتباط با گذشته و تنها به دلیل افزایش کارایی و ورود اتومبیل به این بافت ها دست به جراحی در بافت های تاریخی و با ارزش شهر مشهد زده اند. امروز اکثر مشهدی ها و به ویژه جوان ترها محله های اصیل و قدیمی را نمی شناسند. واقعیت این است که در طول سال ها در فرایند توسعه جایی برای زنده نگهداشتن آداب و رسوم، معماری های خاص محلات و خیابان های مهم شهر که در واقع هویت شهر را در بر می گیرند، باقی نگذاشته ایم. در این راستا شورای پنجم تلاش کرد جلو این فرایند تخریب را بگیرد و از باقی مانده آثار هویت بخش حفاظت کند.

نظام مدیریت محلی، یکی دیگر از وعده های شورای پنجم بود؛ نظامی که علاوه بر مدیریت متمرکز شهرداری و تصمیم سازی شورای شهر، بتواند از مدیریت های محلی، با مشارکت مستقیم مردم، تصمیم سازی کند و خود بازوی اجرایی این تصمیم سازی باشد. در این دوره و تا اینجای کار، چه میزان به سیستم مدیریت محلی رسیده ایم؟
یکی از مشکلات اصلی کشور از ادوار گذشته تاکنون تمرکزگرایی قدرت و تصمیم گیری از بالا به پایین، بی توجهی به مشارکت شهروندان و ساکنان شهرها و محله ها بوده است، به گونه ای که همه تصمیم ها در وزارتخانه ها و پایتخت گرفته می شود و سیاست ها پس از دیکته شدن به سازمان های استانی انجام می شوند، ولی شورای پنجم به منظور شکستن این تابو و با هدف افزایش بهره وری و کارآیی، سعی در تقویت شوراهای اجتماعی محلات و مشارکت شهروندان دارد که همین موضوع موجب رضایت شهروندان و مشروعیت بخشی به مدیریت شهری می شود. همچنین یکی از طرح هایی که در این دوره مورد پیگیری قرار گرفت، طرح «محله ما» است که روحیه مشارکت جو دارد. در این طرح، مشکلات محله از زبان مردم شنیده می شود و از این طریق مسائل واقعی محله شناسایی و به مسئولان منتقل می شود. از دیگر اقدامات این دوره، تأسیس دفاتر تسهیلگری با رویکرد اجتماعی و تنظیم طرح های شهری با مشارکت مردم و در راستای تمرکززدایی مدیریت شهری است.

اگر به مصداق هایی از وعده های شخصی خودتان به عنوان رئیس کمیسیون حاشیه شهر برگردیم، مواردی همچنان عمل نشده باقی مانده است؛ به عنوان مثال وعده ایجاد گرمخانه و ایجاد اسکان موقت برای کاهش تردد معتادان بی خانمان و کارتن خواب در حاشیه شهر را دادید، اما تا امروز به ظرفیت این مراکز اضافه نشده است؛ این در حالی است که یکی از معضل های اصلی حاشیه شهر، مباحث مربوط به اعتیاد و معتادان است.
حدود ۱۷ یا ۱۸ دستگاه مستقیم و غیر مستقیم درگیر بحث اعتیاد هستند و شهرداری، وظیفه چندانی در این بحث ندارد، ولی باتوجه به اینکه هر آنچه به شهر باز می گردد به نوعی به مدیریت شهری هم ربط پیدا می کند، ما از زمان ورود به شهرداری گوشزد می کردیم که برای ایجاد گرمخانه ها و اسکان موقت اقدام شود. در این راستا در بودجه سال ۱۳۹۸ شهرداری را موظف کردیم به منظور افزایش کرامت انسانی، برای افراد بی بضاعت و بی خانمان، از طریق تعامل با سایر ارگان های دخیل در این زمینه و با بهره گیری از ظرفیت خیران، تشکل های مردم نهاد و کمیته های اجتماعی و ستادهای بازآفرینی استان و شهرستان، به ایجاد زمینه های کلی احداث حداقل ۵ مجتمع اردوگاهی (گرمخانه با اولویت در محدوده و محلات هدف) در سال ۱۳۹۸ اقدام و در صورت نیاز، آثار مالی آن را در لایحه اصلاح بودجه منعکس کند.

یکی از پیشنهادها برای بودجه سال ۹۷ شورای شهر، ایجاد زمینه برای تعریض معابر حاشیه شهر بود. از ارائه آن پیشنهاد تا امسال حدود دو سال گذشته است؛ چه اقداماتی تاکنون در این باره انجام شده و تعریض معابر حاشیه شهر در حال حاضر در چه مرحله ای است؟
از ابتدای دوره پنجم هر سال به منظور بازگشایی معابر ۵۰ میلیارد تومان در قالب تبصره ۱۶ بودجه شهرداری تصویب کرده ایم. از این میزان در سال ۱۳۹۷، تعداد ۶۹ مورد ملک یا زمین را با مبلغ ۳۵میلیارد تومان مصالحه و بازگشایی کرده ایم که این روند در سال های بعد هم پیگیری خواهد شد.

بر اساس پژوهش دانشگاه فردوسی مشهد، فاصله طبقاتی بین حاشیه نشینان مشهد و دیگر مناطق شهر زیاد است و این فاصله با شرایط اقتصادی کنونی بیشتر هم شده؛ آیا شورای پنجم علاوه بر بحث های زیرساختی و شهری در امور اجتماعی هم گام های اساسی برداشته است یا خیر؟ اگر پاسخ شما مثبت است، مصداق هایی را اعلام کنید.
فاصله طبقاتی امری پیچیده است و به سیاست های کلان کشور باز می گردد. شرایط اقتصادی در سطح ملی است و تغییر آن نیز در اختیار شورای شهر نیست. ما تنها کاری که می توانیم انجام دهیم، این است که سهم بودجه حاشیه شهر را مناسب تر تخصیص دهیم و ناظر اجرای دقیق آن باشیم. همان طور که می دانید بیش از ۹۰ درصد بودجه شهرداری از خود مردم گرفته می شود و سهم اعتبارات دولتی در بودجه شهرداری بسیار ناچیز است و قسمت اعظم بودجه شهرداری از مردم مناطق غیر حاشیه ای تأمین می شود و شاید عدالت این باشد که در همان محل هزینه شود. ما با نگاه حمایتی و از بین بردن تله فقر در مناطق حاشیه ای، در ابتدای این دوره سعی کرده ایم شیب خدمات را به سود این مناطق متمایل و به عبارتی توزیع متوازن خدمات شهری را عملیاتی کنیم.