نگار راد| آلبوم «نینوا» را می‌توان معروف‌ترین اثر «حسین علیزاده» دانست؛ از آن آثاری که گذر زمان نیز بر آن تاثیر نگذاشته است، به‌طوری‌که همچنان و با گذشت 36سال از انتشارش، گوش سپردن به آن دل‌نشین است. غم و اندوه فراوان قطعه «نینوا»(که نام دیگر کربلاست)، آن را در فهرست قطعاتی قرار داده است که محرم هرسال از تلویزیون پخش می‌شوند؛ قطعه‌ای که دیگر با حال‌وهوای عزاداری مردم در این ایام عجین شده است. هرچند که علیزاده در مستند به تماشای آب‌ها، بیان کرد که هدفش هرگز ساخت قطعه‌ای مذهبی نبوده است، درعین‌حال بر این باور است که تمام هنرمندان در همه‌جای دنیا، می‌توانند از آیین و مذهب، ایده هنری بگیرند و این موضوع در تاریخ هنر کل دنیا و بشر وجود دارد، از این‌رو و با رسیدن ایام عزاداری امسال، نگاهی دوباره به موسیقی نینوا خالی از لطف نیست. نینوا زمانی منتشر شد که از آواز به‌عنوان عنصر اصلی در موسیقی استفاده می‌شد. در این بین آلبوم حسین علیزاده با تکیه بر سازهای گوناگون، توانست نظر مخاطبان را جلب کند. در این آلبوم، ترکیبی از نوای ساز نی و سازهای ارکستر زهی به گوش می‌رسد و نی، نقش راوی را برعهده دارد. نوازندگی ساز نی را جمشید عندلیبی انجام داده است. استفاده از ریتم، سازآرایی گوناگون و فرم چندصدایی، همگی از عوامل تاثیرگذاری است که این اثر را ماندگار کرده است.به‌گزارش خبرگزاری شبستان، علیزاده خود نیز درباره «نینوا» گفته است: «نینوا را من با بغض نوشتم؛ بغضی که در آن زندگی بود نه مرگ. من از نینوا درس گرفتم و بعدها خودش یک اثر ملی شد. شما می‌بینید که نینوا روایت دل همه آدم‌هاست، حتی غیرمسلمانان هم که این اثر را شنیدند، همان حسی را داشتند که دور از مفهوم نبود؛ یعنی حس معنوی گرفتند. عجیب است که نینوا می‌تواند با زبان موسیقی، تاثیری عمیق بر احساسات مردم بگذارد و مردم مذهبی حتی گوش دادن به آن را ثواب بدانند. این موضوع برای من جالب است و احساس خوشبختی می‌کنم.» آلبوم نینوا را می‌توانید از سایت‌های معتبر منتشرکننده موسیقی، بخرید و دانلود کنید.