رضا قوچان نژاد، مهاجم ایرانی تیم فوتبال زووله هلند که یکی‌دو‌سالی می‌شود انواع‌و‌اقسام پیشنهاد‌ها را برای حضور در لیگ برتر ایران از تراکتور و پرسپولیس گرفته تا شهرخودرو و ذوب‌آهن دارد، باز هم به آخرین پیشنهاد ارتش سرخ پرسپولیس پاسخ منفی داد.
مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ فاصله بین تأیید و تکذیب خبر حضور احتمالی رضا قوچان‌نژاد در لیگ برتر فوتبال ایران درست همچون دفعات قبلی ۴۸ تا ۷۲ ساعت بود؛ تلاش‌های بی‌حاصلی که برخی‌ها برای آوردن مهاجم مشهدی از فوتبال هلند به ایران داشتند و باز هم پاسخ گوچی مشخص بود: «نه»! مهاجم ایرانی تیم فوتبال زووله هلند که یکی‌دو‌سالی می‌شود انواع‌و‌اقسام پیشنهاد‌ها را برای حضور در لیگ برتر ایران از تراکتور و پرسپولیس گرفته تا شهرخودرو و ذوب‌آهن دارد، باز هم به آخرین پیشنهاد ارتش سرخ پرسپولیس که این‌روز‌ها به‌شدت خلأ عیسی آل‌کثیر، مهاجم گل‌زن جنوبی خود در لیگ قهرمانان آسیا را احساس می‌کند، پاسخ منفی داد. به نظر می‌رسد تلاش برای آوردن قوچان‌نژاد به لیگ برتر فوتبال ایران، تلاشی بی‌نتیجه است.
مذاکرات غیرمستقیم، پاسخ مستقیم
با قطعی‌شدن محرومیت شش‌ماهه عیسی آل‌کثیر و به‌چشم‌آمدن خلأ یک مهاجم گل‌زن در ترکیب سرخ‌ها در هفته اول لیگ برتر فوتبال، زمزمه‌های مذاکره پرسپولیس با رضا قوچان‌نژاد مطرح شد؛ زمزمه‌هایی که تا پیش از صحبت‌های ابراهیم شکوری، معاون اجرایی باشگاه پرسپولیس، بیشتر به یک شایعه می‌ماند، اما بعد از تأیید آن توسط این مقام مسئول در باشگاه پرسپولیس شاخک‌های هواداران ارتش سرخ پایتخت تیز شد. هجوم هواداران پرسپولیس به صفحه اینستاگرامی رضا قوچان‌نژاد و درخواستشان برای حضور در تیم محبوب اولین اتفاقی بود که به این احتمال قدیمی قوت بخشید. ابراهیم شکوری البته در گفت‌وگویی که داشت، اعلام کرد به‌طور‌غیرمستقیم با گوچی در حال مذاکره هستند. مذاکرات غیرمستقیمی که خیلی زود توسط مدیربرنامه‌های گوچی مستقیما تکذیب شد و حضور مهاجم مشهدی در ایران منتفی اعلام شد.
۶۰۰ هزار دلار یا همسر گوچی؟
برخی منابع بعد از منتفی شدن حضور قوچان‌نژاد در ایران اعلام کردند باشگاه زووله برای دادن رضایت‌نامه گوچی مبلغ ۶۰۰هزار دلار را از پرسپولیس طلب کرده است؛ مبلغی که با احتساب دلار ۲۵هزار تومان هم چیزی بالغ بر ۱۵میلیارد می‌شود! پولی که به نظر پرداخت آن فقط برای دریافت رضایت‌نامه این ستاره، از عهده باشگاه پرسپولیس خارج است. البته به نظر عامل مهم‌تر در‌این‌میان باز هم همسر رضا قوچان‌نژاد است که همیشه مخالفت خود با بازگشت به ایران را به گوچی اعلام کرده است و حاضر نیست از موضعش کوتاه بیاید. حال حقیقت ماجرای «نه»های مکرر مهاجم مشهدی به تیم‌های ایرانی همسرش است یا رقم رضایت‌نامه، مسئله‌ای است که کسی از صحت و سقم آن آگاه نیست.
۶ سال و بس!
سال۲۰۱۲ بود که رضا قوچان‌نژاد توسط کارلوس کی‌روش به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شد؛ دعوتی که قوچان‌نژادی را که تا پیش‌از آن چندان در کانون توجه فوتبال‌دوستان ایرانی نبود، به بطن جامعه آورد. گوچی که از کودکی به‌همراه خانواده در هلند زندگی می‌کرد و تمام دوران حرفه‌ای فوتبالش را خارج از کشور بوده، با این دعوت شناخته شد. محبوبیت قوچان‌نژاد در نزد ایرانیان وقتی به اوج خود رسید که توانست گل صعود ایران به جام‌جهانی۲۰۱۴ برزیل را برابر کره‌جنوبی در ورزشگاه جهنمی المپیک سئول به ثمر برساند. قوچان‌نژاد در آن برهه مرد شماره‌یک مربی پرتغالی تیم ملی در خط حمله و در جام‌جهانی برزیل هم بازیکن ثابت تیم بود؛ اما با بالا‌رفتن سن قوچان‌نژاد و انتخاب‌های اشتباهش و دوری چند‌ساله از فوتبال هلند، گوچی از چشم کی‌روش هم افتاد و رفته‌رفته به یک بازیکن ذخیره در تیم ملی بدل شد، ذخیره‌ای که بعد از رشد طارمی و سردار آزمون رفته‌رفته از هواداران فوتبال ایران نیز دور شد. او در جام‌جهانی۲۰۱۸ ذخیره چسبیده به نیمکت تیم ملی ایران بود و همین موضوع او را ناراحت کرد. تا‌جایی‌که بعد از جام‌جهانی با انتشار یک پست اینستاگرامی از حضور در تیم ملی فوتبال خداحافظی کرد! قوچان‌نژاد بعد از آن هرگز به ایران نیامد و حاضر نشد به هیچ پیشنهادی از‌سوی تیم‌های ایرانی هم پاسخ مثبت بدهد.
دست از تلاش‌هایتان بردارید
رضا قوچان‌نژاد در یک زندگی تمام‌حرفه‌ای فوتبالیست. مردی که از کودکی شمایل زندگی خود را به سبک فوتبال اروپا چیده و شاید وفق‌دادنش با فوتبال آماتور ایران چندان آسان نباشد. قوچان‌نژاد سبک زندگی متفاوتی را برای خود برگزیده و شاید تلاش‌های آینده هم برای بازگرداندن او به فوتبال ایران، تلاشی بی‌فایده باشد. ستاره مشهدی فوتبال ایران در فرصت ملی که به او داده شد، برای فوتبال کشورش تلاشش را کرد و حالا دیگر بعید است در این سن‌و‌سال بخواهد بار دیگر چالش حضور در فوتبال ایران را تجربه کند و به زندگی حرفه‌ای و اروپایی خود پشت کند. قوچان‌نژاد در سال‌های پایانی فوتبال خود بیش از هر چیز به آرامش نیاز دارد؛ آرامشی که یقینا با حضور در لیگ برتر فوتبال پُرحاشیه ایران حاصل نمی‌شود.