دانش آموزی از اهالی روستای نوغاب حاجی آباد قائن در خراسان جنوبی، برای اینکه به اینترنت دسترسی داشته باشد و بتواند از طریق نرم افزار شاد درس و مشق خود را پیگیری کند، به بالای کوهی رفته و در راه برگشت از کوه سقوط کرده است.
محبوبه عظیم زاده | شهرآرانیوز؛ چهره بچه سال و نوجوانش حسابی زخم وزیلی شده است. خراشهای سرخ رنگ و رد خون، طوری صورتش را پوشانده است که از شکل وشمایل اصلی اش چندان خبری نیست. میگویند این هم یکی دیگر از دسته گلهایی است که «شاد» به آب داده است. آن گونه که تا به امروز در بسیاری از سایتها و کانالهای خبری منتشر شده است، دانش آموزی از اهالی روستای نوغاب حاجی آباد قائن در خراسان جنوبی، برای اینکه به اینترنت دسترسی داشته باشد و بتواند از طریق نرم افزار شاد درس و مشق خود را پیگیری کند، به بالای کوهی رفته و در راه برگشت از کوه سقوط کرده است.
با همان سرعتی که خبر این اتفاق در محافل مجازی پیچید، خبر تکذیب علت این واقعه هم به گوش رسید. محمدعلی واقعی، مدیرکل آموزش وپرورش خراسان جنوبی، اصل قضیه را چیدن گل زعفران دانست و این ماجرا را از اساس تکذیب کرد: «طبق اطلاعات رسیده، حادثه سقوط از کوه برای دانش آموز شهرستان قائنات بین ساعت ۱۴ تا ۱۵ روز شنبه ۱۷ آبان ماه رخ داده، درحالی که معلم دانش آموز در این ساعت کلاسی برگزار نکرده است. کلاس همان روز ساعت ۱۷ بوده و این دانش آموز هم در جلسه گذشته با تلفن خواهرش در همان روستای نوغاب وارد شبکه شاد شده است، از طرفی حضور در کلاس هم اجباری نیست.»
واقعی در تکمیل این تکذیبیه اضافه کرد: «نوجوان حادثه دیده، ساکن و دانش آموز روستای نوغاب حاجی آباد در ۲۴ کیلومتری قائن از سمت گناباد است، درحالی که حادثه در روستای رومشتیک در ۲۵ کیلومتری قائن از سمت بیرجند رخ داد».
نکتهای که البته خواهر این دانش آموز هم به آن اشاره کرد، اما با ذکر جزئیات دیگری: «برادرم همراه خانواده ام در روستای نوغاب حاجی آباد قائن زندگی میکنند که برای برداشت زعفران به رومشتیک سفر میکنند. در روز اول حضور در این روستا، برادرم متوجه میشود که این روستا اینترنت ندارد، بنابراین همراه دوستش به بالای کوه رفته بود تا عکس و فیلمهای آموزش مجازی را دانلود کند که پایش میلغزد و چند متری سقوط میکند و سرش آسیب میبیند».
با وجود این، به گفته مهدی ترابیان، مدیرکل امور استانها و مجری طرح ارتباط روستایی وزارت ارتباطات، گفت: «در بررسیها دیدیم روستای مدنظر از طریق نسل سوم ایرانسل به شبکه ملی اطلاعات متصل است». حالا بنابر اظهارات خواهر این دانش آموز قائنی، سه شنبه عمل جراحی برادرش در بیرجند انجام شده است و خوشبختانه او اکنون در هوشیاری کامل به سر میبرد و خطر رفع شده است.
غمهایی که «شاد» آفرید
جدا از صحت وسقم این قضیه، شاد به خوبی ثابت کرده چه روزهای غمگینی را برای خانوادهها ساخته است. ماجرای مانی را شاید به یاد داشته باشید، نوجوان چهارده ساله و کولبری که همه هم وغمش را گذاشته بود برای رسیدن به یک گوشی هوشمند که به همین علت از کوه سقوط میکند و با سروصورت آسیب دیده راهی بیمارستان میشود.
یکی از همان نزدیک به ۴۰۰۰ نفری که در روستای شمشیر، نزدیک پاوه، زندگی میکنند و کولبری یگانه راه حیات و امرارمعاششان است. اتفاقی که مادرش هم آن را تأیید کرد و گفت مانی کولبری میکرده است تا بتواند تلفن همراه بخرد و از درس و مشقش عقب نیفتد.
علاوه بر این، ۲۱ مهرماه بود که خبر شوکه کننده دیگری هم به گوش رسید مبنی بر خودکشی محمد، پسر یازده ساله بوشهری، که دلیل آن نداشتن تلفن همراه و دسترسی به شبکه شاد بوده است. اتفاقی که مشابه همین نمونه تازه تر، از جانب مدرسه تکذیب شد، اما صحبتهای مادرش بعد از این حادثه از رنج و فقری حکایت میکرد که شده بود غصه پسرش و آن هم نداشتن یک گوشی تلفن همراه بود. مشکلی که البته عمیقتر از این حرف هاست و از رنج و نداری و فقری حکایت میکند که فعلا دارد با گوشی و تلفن همراه و تبلت و نرم افزار شاد این گونه بی رحمانه خودش را به رخ میکشد، اینکه در گیرودار هزینههای سنگین امرارمعاش، معضلی به نام آموزش مجازی و شبکه شاد هم به همه اینها اضافه شده است.
توی مشهد اینترنت ضعیفه، تکلیف روستاها که معلومه!
در فضای مجازی عدهای هم راستا با این جریان بودند که بله، شاد مسبب تکرار این اتفاقات است، مثل همان کاربری که نوشته بود: «خدا میدونه این شاد تا کی قراره این طوری تلفات بده. معلومه که میان تکذیب میکنن.» و عدهای هم مخالف این داستان بودند: «اینا هم شورش رو درآوردن. هرکی هرچیش میشه میگن دلیلش شاده.» در این بین بودند کاربرانی هم که به نحوی پای انتخابات پرحاشیه آمریکا را به میان کشیدند و کنایه زدند: «به جای دخالت توی انتخابات آمریکا بیاین ببینین مردم خودمون چه کمبودایی دارن.»
لابه لای این صحبت ها، برخی دیگر هم در واکنش به صحبت مسئولانی که از دسترسی داشتن به اینترنت در این نواحی صحبت میکردند، نوشتند: «والا توی همین تهران و مشهد خودمون هنوز مشکل داریم.
بعضی جاها نمیشه چیزی رو دانلود کرد اصلا. دیگه تکلیف روستاهای محروم و مهجور که معلومه.» بیشتر کاربران هم در میان این توئیت ها، آذری جهرمی، وزیر ارتباطات، را منشن میکردند و توقع داشتند تا دراین زمینه پاسخ دهد. او هم دیروز در توئیتر خود مطالبی را به صورت مختصر منتشر کرد و به این موضوع هم پرداخت که طبق قانون بودجه محدودی دراین زمینه وجود دارد: «از سال ۱۳۹۲ تا امسال، تعداد روستاهای دارای پوشش شبکه تلفن همراه از ۴۵۰۰ به ۳۷ هزار و ۴۹۲ روستا رسیده و تعداد کل روستاهای بیش از ۲۰ خانوار کشور که ۳۹ هزار و ۴۶۵ روستاست، قرار است تا پایان امسال به شبکه ملی اطلاعات یا همان اینترنت ملی متصل شوند. آماری که رقم آن اکنون ۳۵ هزار و ۵۱۹ روستاست.»