حدود ۱۰ ماه از شیوع کرونا در کشور گذشته است. خیلی از کسب وکار‌ها با مشکلات مختلفی روبه رو شده اند. در این بین، کسب و کار‌های نوپا و استارت آپی از این مشکلات آسیب‌های جدی تری دیده اند.
البته دولت و نهاد‌های مختلف حمایت‌هایی از این شرکت‌ها انجام داده اند، اما مشکلات آن قدر زیاد است که سطح کمک‌ها قابل قیاس با ضرر و چالش‌های مجموعه‌ها نیست.
برای نمونه، در سال گذشته صندوق نوآوری مشهد نزدیک به ۸ میلیارد تومان به شرکت‌های دانش بنیان مشهدی وام داده است، ولی این مبلغ در مقایسه با میزان نیازی که در استان وجود دارد، عدد کوچکی به شمار می‌آید. البته باید به این نکته توجه کرد که منابع کشور ما هم به دلیل تحریم‌ها محدود است.
در واقع، پارک‌های فناوری و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و همه مجموعه‌های مشابه، همه تلاش خود را برای حمایت از اکوسیستم استارت آپی کشور در یک سال گذشته کرده اند. وام‌هایی با عنوان کروناپلاس به شرکت‌ها دادند که با وجود کم بودن مبلغ، باز هم برخی مشکلات مجموعه‌های نوآور را برطرف می‌کرد.
نکته کلیدی اینجاست که نگاه مسئولان به جنس حمایت‌ها باید تغییر کند و حمایت را تنها در وام دیدن نبینند. مهم‌ترین حمایتی که در خیلی از کشور‌های پیشرفته از کسب و کار‌های نوپا و دانش بنیان می‌شود، ایجاد بازار برای این مجموعه هاست.
در خیلی از کشور‌ها به جای دادن وام، تلاش می‌کنند با تأمین مواد اولیه یا تضمین بازار محصولات، به رشد آن‌ها کمک کنند. در مجموع، باید گفت در ماه‌های گذشته کار‌های مختلفی برای حمایت از استارت آپ‌ها انجام شده است، اما با وجود این، کسب و کار‌های نوپا در کشورمان هنوز با چالش‌های فراوانی روبه رو هستند و اگر قرار بر حمایت از آن هاست، باید اقدامات مؤثرتری انجام شود.