ساعت‌ها سرگرم گوشی هستیم بدون اینکه حواسمان به زمانی که می‌گذرد یا واکنش محیط پیرامون و اطرافیانمان باشد. این روز‌ها مدل تفریح خیلی‌ها دیگر شباهتی به قبل نمی‌دهد. شاید پیشرفت ارتباطات الکترونیکی با شیوع بیماری کرونا بی ارتباط نباشد. کم شدن مراوده‌های انسانی یا در خانه بودن‌های طولانی باعث شده است کمتر کسی تعریف مشابهی از تفریحات گذشته نه چندان دور داشته باشد. کمتر کسی را می‌بینیم که مثل قبل پیاده روی کند، سینما برود، کلاس‌های آشپزی و خیاطی ثبت نام کند و ....
همه تفریحات در قاب گوشی‌ها خلاصه شده است. متأسفانه خانواده‌های سنتی یا حتی آن‌هایی که ادعا می‌کنند به روزند، درگیر ناهنجاری‌های فضای مجازی شده اند. نوجوان، جوان و حتی میان سال نمی‌شناسد. تفریح خیلی‌ها وارد شدن به چالش‌های بی پایه و اساسی است که به اصطلاح عامیانه «شاخ‌های اینستاگرامی» ترتیبش را داده اند. یک روز چالش فلان فرد با مضمون حاملگی، یک روز چالش سیگار کشیدن روبه روی پدر و مادر در محیط خانواده و به زودی یک روز شاهد چالش شکستن پایه‌ها و ارزش‌های خانوادگی خواهیم بود.
شاید از دیدگاه آن‌هایی که دقیقه‌های طولانی با ویدئو‌های خروجی چالش‌ها می‌خندند به نوعی تفریح مفرح و سالمی را روی کاناپه تجربه کرده اند، اما از این مهم غافل نشویم که زیرپوستی دچار گونه‌ای ضدفرهنگ شده ایم که با سبک زندگی ایرانی اسلامی منافات دارد. عقل سلیم گواهی می‌دهد چالشی که عفت خانوادگی و عمومی را زیر سؤال می‌برد هیچ وقت نمی‌تواند در زمره تفریحات سالم قرار بگیرد. چه بسا خانواده‌هایی که بی اطلاع درگیر این چالش شده اند و فیلم غافل گیری شان دست به دست می‌چرخد. این روز‌ها خیلی هایمان به چیز‌هایی می‌خندیم که اخلاقیات و اعتقادات را زیر سؤال می‌برند.