چندی پیش پیداشدن سازه‌ای عجیب در ایالت یوتای آمریکا خبرساز شد. سازه‌ای پرابهام که نام آن را «مونولیت» گذاشتند. پس از آن، این شیء مرموز در نقاط دیگر دنیا مانند هلند، انگلستان، آلمان، کانادا، استرالیا و بلژیک هم دیده شد. دوشنبه، فضای مجازی پای مونولیت‌ها را به ایران هم باز کرد. عکس‌هایی منتشر شد و برخی رسانه‌ها مدعی شدند که نهمین مونولیت در حوالی تهران در «نیکنام‌ده جاجرود» دیده شده است.
ارژنگ حاتمی | شهرآرانیوز؛ چندی پیش پیدا شدن سازه‌ای عجیب در ایالت یوتای آمریکا خبرساز شد. سازه‌ای پرابهام که نام آن را «مونولیت» گذاشتند. پس از آن، این شیء مرموز در نقاط دیگر دنیا مانند هلند، انگلستان، آلمان، کانادا، استرالیا و بلژیک هم دیده شد. مونولیت‌ها ستون‌های فلزی و براق سه‌وجهی با ارتفاع حدودا سه‌متر‌ی هستند. برخی، این سازه‌ها را به موجودات فضایی مربوط می‌دانند و برخی نیز با نام مستعار «معروف‌ترین هنرمند» اعلام کردند که دو مونولیت اول، ساخت آن‌ها بوده است و مدل‌های مشابه آن را به قیمت ۴۵هزار دلار فروخته‌اند، اما گفته‌اند باقی مونولیت‌ها کار آن‌ها نیست.
مونولیت‌ها در ایران؟
دوشنبه، فضای مجازی پای مونولیت‌ها را به ایران هم باز کرد. عکس‌هایی منتشر شد و برخی رسانه‌ها مدعی شدند که نهمین مونولیت در حوالی تهران در «نیکنام‌ده جاجرود» دیده شده است. در متن خبر آمده بود: این سازه که بر لبه دره بلندی نصب شده است، از یک طرف ناظر به کوه‌هاست و از طرف دیگر به دره مشرف است. کم‌کم رسانه‌های معتبرتری هم آن را جدی گرفتند و عجیب آنکه در متن خبرهایشان، مشخصات بسیار دقیقی نیز درباره این سازه بیان می‌کردند.
ازجمله روزنامه «شهروند» که عکس یک صفحه اول سه‌شنبه‌اش را به این خبر اختصاص داد. این روزنامه در شرح این خبر نوشت: «ارتفاع آن نیز سه متر است و مانند سایر مونولیت‌های فلزی دیده‌شده در نقاط دیگر جهان، از جنس استیل براق ساخته شده است. روی این مونولیت فقط دو حرف N و S که نشان‌دهنده شمال و جنوبند، حکاکی شده است.»، روزنامه «هفت‌صبح» نیز در صفحه اول خود، در روز سه‌شنبه با انتشار عکسی نوشت: «مونولیت مرموز، این‌بار در جاجرود».
تکذیب‌ها شروع می‌شود
جالب آنکه در همان روز دوشنبه و قبل از ساعت ۱۷، خبرگزاری صداوسیما نوشت: «دهیار نیکنام‌ده وجود مونولیت در این روستا را تکذیب کرد.» در شرح خبر می‌خوانیم: «جست‌وجوی دوساعته گروه خبری صداوسیما در منطقه نیز بی‌نتیجه مانده است و شواهدی بر مشاهده این شیء در منطقه یافت نشد.» این خبرگزاری همچنین گلایه داشت که دهیار و مسئولان محلی هیچ همکاری با گروه صداوسیما برای شفاف‌سازی این خبر انجام نداده‌اند. حوالی ساعت ۱۹ دوشنبه نیز، خبرگزاری فارس با تردید با این خبر روبه‌رو شده بود، با این حال بازهم عجیب است که شاهد چاپ تیتر‌ها و عکس‌هایی از این خبر در برخی روزنامه‌های سه‌شنبه بودیم.
عباس یافتچیان، دهیار نیکنام‌ده، به این خبرگزاری گفت: «پس از اینکه خبر پیدا شدن این شیء فلزی در رسانه‌ها منتشر شد، ما منطقه مشابه عکس را شبیه‌سازی و پیدا کردیم و با یک اکیپ بیست‌نفره کاملا آنجا را جست‌وجو کردیم، اما هیچ چیزی ندیدیم و درنتیجه جست‌وجوی ما هیچ اثری از آن جسم فلزی پیدا نشد.»
او حتی عکس منتشرشده در رسانه‌ها را هم مخدوش دانست: «انعکاس دکل مخابراتی که در تصویر افتاده است، با واقعیت آن محل تضاد دارد. به‌علاوه عکس‌های آن محل و سازه‌های اطراف آن، بسیار با واقعیت آن مکان متفاوت است و به نظر عکس در زمان دیگری گرفته و دست‌کاری شده است.» در ادامه، خبرنگار این رسانه با پیگیری‌هایی که از کارشناسان این حوزه انجام داده بود، دریافت که تصویر منتشرشده در رسانه‌ها با برنامه‌های ویرایش عکس دست‌کاری شده است و در عکس، تضاد‌های متعددی مشهود است و درنهایت به این نتیجه رسید که: «به‌نظر می‌رسد بیش از هرچیز ساخت و جای‌گذاری یا جعل تصاویر این ستون‌های فلزی، تلاشی برای جلب توجه و بازی‌های رسانه‌ای در ایران است.»
پایانی باز برای مونولیت ایرانی
پایگاه خبری رکنا نیز روز سه‌شنبه متنی را به‌همراه ویدئویی منتشر کرد که نشان می‌دهد خبرنگار‌های این رسانه به محلی که ادعا می‌شود مونولیت کشف شده است، رفته‌اند. آن‌ها از مسیری سخت از بالای یک تپه عبور کرده‌اند و درنهایت به جای مشاهده مونولیت، تخته بنایی‌ای را دیدند که چند جوان با آن درحال عکس گرفتن هستند. رکنا می‌نویسد: «اهالی منطقه روستای اطراف جاجرود وقتی به محل پیدا شدن مونولیت رفتند، با یک حفره کوچک روبه‌رو شدند و با گذاشتن یک تخته بنایی در محل مونولیت، عکس یادگاری گرفتند.»
در پایان مانند فیلم‌های اصغر فرهادی، شاهد پایانی باز برای مونولیت‌های ایرانی هستیم و هنوز درست، مشخص نیست که این مونولیت‌ها در جاجرود وجود داشته‌اند یا خیر؟ آیا افرادی برای سرگرمی با طراحی این سازه و انتقال آن به جاجرود، عکس‌هایی گرفته و سپس آن را به‌جای دیگری منتقل کرده‌اند؟ آیا قبل از رسیدن مسئولان و اهالی روستا، مونولیت را افراد دیگری برداشته یا دزدیده‌اند؟ آیا باید منتظر باشیم که مونولیت در گوشه دیگری از ایران دوباره مشاهده شود؟