هادی منوری، از شاعران نامدار خراسان، درباره اینکه چرا سرودن شعر برای شخصیت‌هایی مثل سردار سلیمانی اهمیت دارد می‌گوید: به نظر من، اهمیت این اشعار در این است که به دلیل پاسداشت نیکی سروده شده است.
سید محمدرضا هاشمی | شهرآرانیوز؛ هادی منوری می‌گوید: شما نگاه کنید در عالم هستی، جهان را می‌توان به دو بخش خیر و شر تقسیم کرد، و خیر در اعتقاد و ذهن خیلی‌ها باقی می‌ماند. افرادی مثل حاج قاسم سلیمانی در زمره لشکریان الهی هستند.
وی ادامه داد: آن‌هایی که در تقسیم‌بندی در دسته شر قرار می‌گیرند، آن‌ها لشکر شیطان هستند و در مقابل آن‌ها لشکر خدا قرار دارد.
شما هر چیزی درباره لشکر خدا بگویید عشق است
این شاعر خراسانی خاطرنشان کرد: شما هر چیزی درباره لشکر خدا بگویید عشق است. یعنی تعریف، تمجید، ستایش و فیلم برایشان بسازید و قصه برایشان بنویسید، یعنی شما دارید از نیکی حرف می‌زنید و لشکر خدا را تعریف و تمجید می‌کنید. او درباره اهمیت اشعاری که در مدح انسان‌هایی همچون شهید حاج قاسم سلیمانی سروده می‌شود تصریح کرد: اهمیت این اشعار در این است که شما با این کار دارید خوبی را برجسته می‌کنید و به نیکی اهمیت می‌دهید و عشق را بزرگ می‌کنید. این کار شما دیگران را تشویق می‌کند که از لشکر شر به سمت لشکر خیر بیایید، اما اگر در مقابل این‌ها سکوت کنید و نیکی و بدی را مساوی در نظر بگیرید، این ظلم است.
منوری با تأکید بر اینکه گرامیداشت بزرگان تنها مختص به ادبیات فارسی نیست می‌افزاید: این از قدیم رواج داشته و در همه‌جای دنیا هم هست، اینکه شاعران در مدح بزرگان و قهرمان خود شعر بگویند و آن‌ها را مدح کنند تا در حافظه تاریخی مردمشان جاودانه باشند.
شهادت سردار سلیمانی یادآوری ایثار و مقاومت بود
به نظر من، درباره سردار سلیمانی یک حرکت ملی شکل گرفت و غیرت ملی به جوش آمد. شهادت سردار سلیمانی باعث شد برخی چیز‌ها مثل ایثار، ایستادگی و مقاومت که داشت فراموش می‌شد، دوباره به ما یادآوری شود.
می‌گفت به خصم دون که آواز بس است
این ساز همیشه شور ناساز بس است
تا دفع خطر کند که ایران عزیز
سردار سلیمانی سرباز بس است
ما پیرو راستین عاشوراییم
دل‌باخته و فدایی مولاییم
سردار علم بگیر و فریاد بزن
قومی که زپا نمی‌نشیند ماییم
این کیست که پاره‌پاره تن می‌آید
از کرب‌وبلا سوی وطن می‌آید
در راه خدا شهیدگشتن عشق است
یک تن که رود هزارتن می‌آید
آنان که همیشه ره‌زنِ ایمانند
نابودگر مملکت ایرانند
از پشت زره ببند‌ای مرد خدا
این قوم فریب‌خورده نامردانند