باشگاه ابومسلم خراسان در سال۱۳۴۹ توسط برادران مهاجرانی (عطا، حشمت و علی‌اصغر) به ثبت رسیده، اما علاقه این خانواده به ورزش به‌ویژه فوتبال، ریشه در قبل دارد.
حسین نخعی‌شریف| باشگاه ابومسلم خراسان در سال۱۳۴۹ توسط برادران مهاجرانی (عطا، حشمت و علی‌اصغر) به ثبت رسیده، اما علاقه این خانواده به ورزش به‌ویژه فوتبال، ریشه در قبل دارد؛ به‌طوری‌که علی‌اصغر، سال‌ها قبل از تأسیس ابومسلم، مدیر باشگاه تاج خراسان بوده و با توجه به علاقه خاصی که خانواده مهاجرانی به تاریخ و ادبیات داشتند، ابتدا تیم محلی خودشان را «پارس» نامیدند، اما نام پارس، خراسانی نبود و «سربداران» را جایگزین آن کردند و بعد از آن مدتی کوتاه با نام سیاه‌جامگان در میادین حاضر شدند و سرانجام به ابومسلم رسیدند تا بچه‌های محله سه‌راه شاه‌عباس (شهید کاشانی) اولین بازیکنان آن باشند.
ناکامی‌های متوالی نمایندگان خراسان در مسابقات باشگاهی، عطا مهاجرانی، رئیس هیئت فوتبال استان، را بر آن داشت تا به هر طریق تیمی از استان راهی این مسابقات شود؛ بنابراین به‌عنوان یکی از بنیان‌گذاران ابومسلم با تقویت این تیم و تجمیع آن با تیم آریا، به کمک برادرش علی‌اصغر، مالک باشگاه ابومسلم برآمد (با قانون جدید فدراسیون، تیم‌های هم‌نام و وابسته به یک باشگاه، حق شرکت هم‌زمان در رقابت‌های یک مقطع را نداشتند و با توجه به حضور تیم تاج تهران در لیگ تخت‌جمشید عملا امکان حضور تیم دومی با این نام یا وابسته به این باشگاه وجود نداشت و شاید به‌همین‌خاطر اصغر مهاجرانی از تاج مشهد کناره‌گیری کرد و به تأسیس ابومسلم به‌همراه برادرانش پرداخت).
چنانچه در قسمت قبلی شرح آن رفت، ابومسلم در اولین حضورش در مسابقات زیر‌گروه همچون سایر نمایندگان خراسان ناکام ماند؛ اما با ارفاق فدراسیون فوتبال و افزایش تعداد تیم‌های فصل سوم لیگ تخت‌جمشید از ۱۲ به ۱۶تیم، راهی بزرگ‌ترین رویداد فوتبالی کشور شد.
نماینده خراسان با مشخص‌شدن تکلیف صعودش بلافاصله مقدمات برگزاری یک دیدار دوستانه را فراهم کرد و با استفاده از ۴ یار کمکی از باشگاه‌های تهران (حسین راغفر درون دروازه، کریم غیاثی و محمود اعتمادی در خط دفاع و محمد صادقی در خط میانی) به‌همراه تعدادی از یاران اصلی‌اش در رقابت‌های زیر‌گروه، یکشنبه ۱۷آذر۱۳۵۳ در استادیوم سعد‌آباد و در حضور حدود ۸ هزار تماشاگر مشتاق به‌مصاف نفتیانیک باکو رفت که برای انجام ۵ دیدار به ایران آمده بود؛ دیداری که با درخشش سنگربان کمکی مشکی‌ها، بدون گل خاتمه یافت.
پس از این مسابقه ابومسلمی‌ها نیک دریافتند برای حضور قدرتمند در میان تیم‌های سطح اول کشور نیاز به تقویت تیم خود دارند؛ از‌این‌رو با دست‌و‌دلبازی هرچه‌تمام‌تر دست به جذب نفرات جدید زدند و در آن سال به صیاد بازیکن معروف شدند، به‌گونه‌ای که داد تیم‌های دیگر را در‌آوردند. آن‌ها حتی بهترین مدافع پرسپولیس (مسیح مسیح‌نیا) را هم از چنگ سرخ‌پوشان خارج کردند.
آن‌ها پس از اولین شکارشان به‌شدت به‌دنبال جذب رضا عادلخانی و محمد صادقی، مهاجم و هافبک ملی‌پوش تاج و پاس نیز بودند و در زمانی که رقم قرارداد بازیکنان شاخص ۵۰ تا ۶۰هزار تومان بود، آن‌ها با ده‌هزار تومان بیشتر نسبت به سایر تیم‌ها، مزایایی، چون وام و امکان ادامه تحصیل و حتی اشتغال را هم به قرارداد‌ها افزودند تا بهتر بتوانند شکار‌های خود را صید کنند. مشکی‌پوشان در‌حالی به جذب بازیکن اقدام می‌کردند که هنوز تکلیف مربی این تیم مشخص نبود.
آن‌ها پس از موفق‌شندن در جذب حسین راغفر و ناصر نبوی، به سراغ مهدی عسگر‌خانی رفتند؛ سنگربانی که پس از درخشش در گارد و پیکان و پرسپولیس راهی السالمیه کویت شده بود و در‌حالی‌که سرخ‌پوشان هم مجدد طالب او بودند، راهی مشهد شد تا سرنوشت زندگی‌اش به مسیر تازه‌ای بیفتد. ابومسلمی‌ها علاوه بر مسیح‌نیا، اکبر میثاقیان، جوان بلند‌قامت گنبد‌کاووسی، را از دیهیم تهران نیز به خدمت گرفتند. مجید تشرفی، بازیکن تیم منحل‌شده عقاب تهران، که سابقه پوشیدن پیراهن پرسپولیس و تیم ملی را هم داشت، دیگر‌گزینه خط دفاع بود.
آن‌ها در خط میانی احمدرضا قلیچ‌خانی را از عقاب، وهاب نیسیان‌پور را از نورد اهواز و جعفر علیقلیان را از راه‌آهن به خدمت گرفتند. در خط حمله هم محمود ابراهیم‌زاده از شاهین بوشهر در‌حالی‌که سپاهانی‌ها سخت به دنبالش بودند، در کنار هوشنگ شجاعی از اقبال تهران و حسین زمانیان، یاران تازه‌وارد این تیم شدند.
در‌حالی‌که مجید درزی و جهاگیر فتاحی نیز در آخرین لحظه‌ها از حضور در ابومسلم منصرف شدند. این بازیکنان به‌اتفاق بومی‌های با‌انگیزه یا ساکن مشهد شده (مرتضی اعتمادی، حسن انصاری، علیرضا گیل‌عرب، علیرضا طاقه‌چیان، حسین امیدوار، محسن بمانی، ابوالفضل صفوی، رضا جاهدی، کریم مسرور، مهدی موسوی، محمد‌علی بمانی، حسین عبادزاده، عباس حامد‌پروانه، کاظم کاظمی، حسین قلی‌زاده) نفرات منتخب ابومسلم برای لیگ سوم بودند که با کنار‌گذاشتن سید‌مهدی قیاسی، عباس رضوی بازیکن و مربی سابق اقبال تهران را که به‌تازگی دوره مربیگری پیشرفته را در مجارستان به پایان رسانده بود، سکان‌دار تیم خود می‌دیدند.
ابومسلم پس از مشخص‌شدن دیرهنگام مربی خود برای شناخت بیشتر و همگن‌شدن ترکیب تیم، اول اسفند۱۳۵۳ در امجدیه (شهید شیرودی) در دیداری دوستانه به‌مصاف پاس تهران رفت تا به‌نوعی از قرمز‌و‌مشکی‌پوشان خراسانی رو‌نمایی هم شده باشد. دیداری که ۲ بر ۱ به سود تیم مطرح تهرانی خاتمه یافت؛ دیداری که به اذعان کارشناسان، نوید یک تیم قدر شهرستانی را می‌داد. مشکی‌ها بعد از این مسابقه در تهران ماندند تا به تمرینات اردویی خود ادامه دهند. طبق قرعه آن‌ها در اولین دیدار ۱۶اسفند۱۳۵۳ باید به‌مصاف بانک ملی تهران می‌رفتند. در قسمت‌های آ‌ینده به دیدار‌های این تیم خواهیم پرداخت.