سبزه‌قبا| «واقعیت»، گمشده سینمایی است که آن را با ژانر جنگ یا دفاع مقدس می‌شناسیم. نمی‌توان انتظار داشت با یک فیلم سینمایی تمام واقعیت‌ها و زوایای شخصیتی فردی مانند محمود کاوه یا افرادی همانند او به تصویر کشیده شود. به‌جا گذاشتن یک اثر فاخر برای نسل‌های بعد از جنگ، نیازمند تولید یک اثر فاخر است؛ اثری که ریشه در واقعیت داشته باشد و شاخ و برگش پر باشد از جزئیات دیدنی و شنیدنی یک اسطوره. در همه این سال‌های بعد از جنگ اما سینمای موسوم به دفاع مقدس در شهر و دیاری همچون مشهد و خراسان، بی‌آنکه بخواهد اسطوره‌هایش را به ثبت برساند، برای حیات خود دست‌وپا زده است. «مردی شبیه باران» سعید سهیلی در این میان، اثری دیدنی و ماندگار بود که بیشتر از این، کشش نیافت و تکرار نشد.
تقریبا سینمای دفاع مقدس در استان خراسان رضوی و مشهد که یک قطب فرماندهی و رزمندگی در جنگ بوده و لشکری همچون لشکر پیروز77 امام‌رضا(ع) را داشته که لقب «پیروز» را از امام‌خمینی دریافت کرده است، با وجود همه مدعیانی که در فیلم‌سازی دارد، نتوانسته است هیچ جایی در سینمای دفاع مقدس برای سردارانش باز کند.
هرچند فعالیت‌های سینمایی جواد اردکانی، فیلم‌ساز مشهدی، در سال‌های اخیر گامی در این مسیر بوده، کاستی‌هایی نیز داشته است. او به فاصله یک سال(حدفاصل87 تا 88) دو فیلم سینمایی برای دو شخصیت مهم و اسطوره‌ای خراسانی و مشهدی دفاع مقدس ساخته که بعد از گذشت تنها یک دهه، تقریبا هیچ نام‌ونشانی از آن‌ها به‌جا نمانده است. «شور شیرین» فیلمی درباره شهید محمود کاوه و «به کبودی یاس» فیلمی درباره شهید برونسی دو فیلمی بودند که می‌توانستند با دقت و همت همگانی در مشهد و استان به دو اثر ماندگار تبدیل شوند ولی این دو فیلم به قدری در درام، ضعیف و در تصویر، کم‌جذابیت هستند که نه‌تنها کسی مایل نیست آن‌ها را دوباره ببیند، بلکه هنوز هیچ فیلم‌سازی رغبت نکرده است به طرف فیلم‌سازی برای شخصیت‌های مهم و تاثیرگذار دفاع مقدس در خراسان برود.
انگار اردکانی خودش را دربرابر جان‌فشانی‌های سرداران شهید خراسان، موظف می‌داند و عهد بسته است با هر کیفیتی برای آن‌ها فیلم یا سریال بسازد، همچنان که او در سریالی به نام «نوشدارو» با هنرمندی بازیگران خراسانی، برای زنده نگه‌داشتن یاد شهید محمدتقی رضوی تلاش کرده است.
غفلت سینماگران و سریال‌سازان خراسانی و حمایت‌کننده‌های آن‌ها منحصر به نخبه‌های دفاع مقدس نمی‌شود و همان‌طور که بارها گفته شده است، جای همه مفاخر و مشاهیر خراسانی در سینما و تلویزیون خالی است و این نشان از ناکارآمدی سیستم و سازمان هنری استان و شهرمان دارد.