بازگشت سید حسین حسینی به قفس توری استقلال در شرایطی که رشید مظاهری عملکرد خوبی داشت دوباره تنش‌ها از انتخاب دروازه اول استقلال در بازی‌های آتی را به نقطه اوج رسانده است.
گروه ورزش| شهرآرا نیوز، بعد از اینکه رشید مظاهری به عقد قرارداد با استقلال درآمد و سید حسین حسینی نیز از جدایی منصرف شد و تصمیم به ماندن در تیمش گرفت نگرانی‌های بسیاری وجود داشت که شاید نیمکت‌نشینی یکی از این دو، حواشی بسیاری برای استقلال ایجاد کند اما از زمانی که مظاهری به حکم سرمربی این باشگاه به دروازه استقلال سوق داده شد، سیدحسین حسینی رفتار محترمانه‌ای با این تصمیم داشت تا عرصه برای رقیبش باز باشد و بتواند در ترکیب استقلال ایفای نقش کند.
واکنش مناسب حسینی به واقع یکی از مهم‌ترین دلایلی بود که فکری توانست این پست را مدیریت کند و استقلال به سمت تنش پیش نرود اما تصمیم اخیر سرمربی استقلال در بازگرداندن حسینی به دروازه استقلال دوباره نگرانی‌ها را بابت انتخاب دروازه‌بان در بازی‌های آتی به نقطه اوج رسانده است؛ بخصوص اینکه بعد از بازی با نفت مسجدسلیمان که منجر به تساوی آبی‌‌ها شد، خبرهایی درباره تنش رشید مظاهری با مربیان استقلال منتشر شد؛ خبری که هیچ یک از باشگاه‌نشین‌ها به آن واکنش نشان ندادند و تکذیب نشد تا مشخص شود ماجرا به درستی نقل شده و رشید مظاهری به نوعی قصد دخالت در امور فنی استقلال را داشته است.
اینکه چرا مظاهری بعد از اندک زمانی دروازه‌بانی برای استقلال و بدون هیچ کسوت و سابقه طولانی به خود اجازه داده درکار سرمربی تیمش دخالت کند و حتی ادعاهایی را به زبان بیاورد نشان‌دهنده ناآگاهی دروازه‌بان جدید از محیط جدید کاری است وگرنه چنین رفتاری از سوی هر بازیکنی سرنمی‌زند و حتی بازیکنانی با سوابق طولانی نیز به خود اجازه نمی‌دهند این چنین از تصمیم سرمربی خود انتقاد کنند.
رفتاری که از مظاهری نقل شده به شرط صحت این برداشت را به ذهن متبادر می‌کند که آقای دروازه‌بان از ظرفیت‌ها و استاندارد‌های کافی برای دروازه‌بانی در این باشگاه بی‌بهره است و حتی اگر از لحاظ فنی دارای فاکتورهایی هم باشد اما از بعد رفتاری و نگرش دروازه‌بانی در سطحی نازل به سر می‌برد و نمی‌تواند تحلیل مناسبی از اتفاقات پیرامون خود داشته باشد و تصمیم مناسب را اتخاذ کند.
بعد از نقل خبر دخالت مظاهری در تصمیم‌های فکری، این انتظار به وجود آمده که او مورد غضب کادرفنی استقلال قرار بگیرد تا شاید حساب کار دستش بیاید اما در عین حال این سؤال هم مطرح است که آیا سید حسین حسینی که مشخص است از لحاظ روحی و روانی به شرایط مناسب نرسیده-مؤید این ادعا گلی که در بازی با نفت مسجدسلیمان دریافت کرد- آیا می‌تواند انتظارات را همچون گذشته در این پست پاسخگو باشد یا خیر؟!
در واقع تصمیم به نیمکت‌نشین کردن رشید مظاهری به دلایل غیرفنی حالا برای سرمربی استقلال گره بزرگتری را ایجاد کرده و نگرانی زمانی بیشتر می‌شود که می‌بینیم حسینی نیز ممکن است همچنان از لحاظ روانی در شرایط مطلوبی نباشد.
البته حالات دیگری را هم می‌شود در ذهن متصور بود. اگر حسینی در بازی با نساجی دوباره در ترکیب قرار بگیرد و این بار نمایش مناسبی داشته باشد و این نمایش در بازی با سپاهان نیز تداوم یابد، سؤال این است که آیا فکری دوباره تصمیم به بازی گرفتن از حسینی خواهد گرفت یا این دروازه‌بان را هم در دراز مدت به بهانه‌هایی نیمکت‌نشین می‌کند تا دوباره به مظاهری بازی دهد و این دروازه‌بان را هم در شرایط بازی نگه دارد؟ وضعیت مخاطره‌آمیز دیگر این است که اگر حسینی به بازی گرفته شود و دوباره نتواند انتظارات را برآورده کند باز هم انتقاد‌های زیادی از شیوه تصمیم‌گیری‌های سرمربی استقلال خواهد شد و این سؤال به وجود می‌آید چرا حسینی را بعد از بازی با نفت مسجدسلیمان دوباره به بازی گرفته است؟!
فکر کردن به این سؤالات هم دشوار است چه رسد به اینکه سرمربی استقلال بخواهد آن را اجرایی کند.
شاید اگر همان ابتدای فصل، سرمربی استقلال تصمیم قاطعانه‌ای برای این پست می‌گرفت و یک دروازه‌بان را انتخاب می‌کرد و نفر دوم را فردی قرار می‌داد که یک سطح پایین‌تر از گلر اول باشد، هیچ گاه چنین مشکلاتی در مهم‌ترین پست بازی استقلال به وجود نمی‌آمد. اما تعارف‌بازی با این پست و شاید هم قدری سیاسی‌کاری سبب شد تا استقلال اکنون وضعیتی نامناسب را در قفس توری خود احساس کند و به نوعی صدای آژیر خطر را هم بشنود.