باور کنید خودم شخصا ثبت‌نام کرده و ٩٥ هزار تومان هم بابت هزینه ثبت‌نام در سایت پرداختم، اما حالا می‌بینم ثبت‌نام نشده‌ام و نمی‌توانم آزمون بدهم.
لیلی رحمانی | شهرآرانیوز؛ «نمی‌شود ... ثبت‌نام نشده، اصلا بگویید خودش بیاید. ما به فرد دیگری جوابی نمی‌دهیم.» این را می‌گوید و عصبی و مستأصل رو به جمعیتی که ما هستیم ادامه می‌دهد: شما اولین نفراتی نیستید که از صبح نتوانسته‌اند کارت ورود به جلسه را دریافت کنند، خیلی‌ها آمده‌اند و همین مشکل شما را داشته‌اند، نمی‌شود، اسم شما در سیستم ما ثبت نشده است!
با شنیدن این جمله انگار حساب کار، دست بقیه هم می‌آید. من هم که چند دقیقه‌ای بیشتر از حضورم نمی‌گذرد متوجه می‌شوم که گویا باید از شرکت در آزمون کارشناسی ارشد فراگیر پیام‌نور صرف‌نظر کنم.
مرد جوانی به دنبال قانع کردن مسئول رفع نقص دانشگاه می‌گوید که «پولش به کنار، چه کسی مسئول وقت و انرژی‌ای است که گذاشته‌ام و درس خوانده‌ام؟»، اما مسئول پاسخگویی که دیگر حوصله جروبحث ندارد، می‌گوید: اشتباهی نشده فقط بعضی از افراد سوءاستفاده‌گر به‌وسیله مؤسسات یا درگاه‌های غیرقانونی از دانشجویان پول می‌گیرند و به آن‌ها وعده ورود به مقطع کارشناسی ارشد را در دانشگاه پیام‌نور می‌دهند؛ باید موقع ثبت‌نام بیشتر دقت می‌کردید.
این حرفش نه‌تن‌ها فضای اتاق را آرام‌تر نمی‌کند بلکه دوباره هیزمی می‌شود به آتش خشم همه افرادی که آرزوی ادامه تحصیل را در سر می‌پرورانده‌اند و حالا اجازه ورود به جلسه آزمون را ندارند. از شواهد پیداست که هیچ کارتی برای این جمعیت ثبت نشده است.
جلوتر می‌روم و برای آنکه از شنیده‌ام مطمئن شوم می‌گویم: یعنی شما می‌گویید تعدادی درگاه و مؤسسه جعلی وجود دارد که بسیار شبیه به سایت رسمی ثبت‌نام برای دانشگاه پیام‌نور است و از قضا پیامک مربوط هم ارسال می‌کند؟ می‌گوید بله و وارد لینکی می‌شود که برایم پیامک شده سری تکان می‌دهد و می‌گوید «این یکی خیلی شبیه درگاه واقعی است.»
از بقیه کسانی که در اتاق حضور دارند می‌خواهم مشکلشان را واضح‌تر بگویند، پیرمردی که همراه با پسرش به مرکز رفع نقص دانشگاه آمده می‌گوید: پسر بزرگ‌ترم می‌خواهد در این آزمون شرکت کند، اما خودش نتوانسته به اینجا بیاید، پسر دیگرم و من آمده‌ایم تا کارتش را دریافت کنیم که می‌گویند: اسم او در هیچ جا ثبت نشده است. باور کنید نزدیک به ۸۰۰ هزار تومان هزینه کرده‌ایم.
به گمان اینکه اشتباه شنیده‌ام سؤالم را تکرار می‌کنم، چقدر؟ ۸۰۰ هزار تومان؟ برای چه کاری؟ بقیه افراد هم تأیید می‌کنند و می‌گویند چند وقت قبل برای آمادگی در این آزمون به مؤسساتی رفته‌اند و این هزینه‌ها را پرداخت کرده‌اند، اما حالا هیچ کارتی برای آن‌ها صادر نشده‌است.
مرد جوان دیگر که مدعی است خودش شخصا در سایت مربوط ثبت‌نام کرده می‌گوید: باور کنید خودم شخصا ثبت‌نام کرده و ٩٥ هزار تومان هم بابت هزینه ثبت‌نام در سایت پرداختم، اما حالا می‌بینم ثبت‌نام نشده‌ام و نمی‌توانم آزمون بدهم. حالا هزینه‌ای که برای حضور در کلاس‌های آمادگی کنکور ارشد فراگیر پیام‌نور به یکی از مؤسسات پرداخت کرده‌ام بماند.
جروبحث با مسئولان دانشگاه فایده‌ای ندارد، آن‌ها هم نمی‌توانند برای کسانی که نامشان در هیچ جا ثبت نشده است کاری بکنند. سروصدا‌ها ادامه دارد که از ساختمان بیرون می‌آیم. کسی از ما نمی‌دانست مبالغ پرداخت شده دقیقا به جیب چه کسانی رفته است. اما همه یک سؤال مشترک داشتیم که چرا بر مؤسساتی که وعده آموزش، ثبت‌نام و قبولی در دانشگاه فراگیر پیام‌نور را می‌دهند و سبب سرگردانی متقاضیان می‌شوند، نظارتی نیست؟
چگونه درگاه‌های جعلی پرداخت را بشناسیم؟
بیشترین کلاهبرداری‌های اینترنتی هنگام خرید اینترنتی اتفاق می‌افتد. یکی از مهمترین راه‌های جلوگیری از سرقت‌های اینترنتی شناختن درگاه‌های اینترنتی جعلی است. کافی است شما یک بار اطلاعات خود را وارد یک صفحه جعلی کنید؛ تا زمانی که رمز اینترنتی خود را عوض کنید فرصت کلاهبرداری از شما وجود دارد. راه‌های تشخیص صفحه‌های جعلی درگاه‌های اینترنتی را در ادامه بخوانید.
یکی از راه‌های شناسایی این صفحات آدرس URL سایت است که باید دقت شود همان آدرس اصلی درگاه اینترنتی باشد و حرفی کم یا اضافه نداشته باشد.
آدرس سایت‌ها و درگاه‌های اصلی با آدرس اینترنتی https آغاز می‌شوند و در صورتی که درگاهی فاقد "S" باشد نباید به آن اعتماد کرد.
از راه‌های تشخیص صفحات جعلی، تازه کردن (رفرش شدن) صفحه است و در صورتی که شماره‌ها در صفحه کلید مجازی تغییر نکرد، آن صفحه جعلی است.
روش دیگر نیز این است که یک بار اطلاعات کارت بانکی خود را عمدا اشتباه وارد کنید، اگر پیغام خطا داد، یعنی درگاه جعلی نیست، اما اگر پیغام عملیات موفقیت‌آمیز است را مشاهده کردید، بدانید که با یک درگاه جعلی مواجه هستید.