رادیو و تلویزیون ایران گویندگان بزرگی به خودش دیده است که برخی از آن ها، بزرگ‌تر و خاص‌تر از دیگران شده اند. بازخوانی تجربیات و زندگی برخی از این گویندگان می‌تواند برای علاقه‌مندان به اجرا و گویندگی و...، کارساز باشد. با هم نگاهی به شش گوینده مطرح و دلیل موفقیت شان که می‌توانید الگوبرداری کنید، می‌اندازیم.
به گزارش شهرآرانیوز - رادیو و تلویزیون ایران گویندگان بزرگی به خودش دیده است که برخی از آن‌ها، بزرگ‌تر و خاص‌تر از دیگران شده‌اند. بازخوانی تجربیات و زندگی برخی از این گویندگان می‌تواند برای علاقه‌مندان به اجرا و گویندگی و...، کارساز باشد. البته همه گویندگان شاخص همین شش موردی که مطرح کرده‌ایم نیستند؛ اگر برخی جا افتاده‌اند بر ما ببخشایید که محدودیت، همزاد رسانه اسـت. با هم نگاهی به شش گوینده مطرح و دلیل موفقیتشان می‌اندازیم.
اسماعیل میرفخرایی
راهکار: دانش و احترام
یکی از مشاهیر اجرا و گویندگی در ایران را باید بدون شک اسماعیل میرفخرایی بدانیم؛ مردی که با وجود او به دنیای علم و دانستنی‌ها و ... سفر می‌کردیم و بیشتر می‌دانستیم. او را پایه گذار برنامه‌های علمی در رادیو و تلویزیون یاران و نیز از اولین‌های این رسانه در کشورمان می‌دانند. متولد ۱۳۲۵ تهران است. میرفخرایی همچنین از برنامه سازان شاخص صداوسیمای ایران بوده و در کارنامه اش بیش از ۵۰۰ برنامه که تهیه کنندگی اش را عهده دار بوده، وجود دارد. در موردش می‌گویند که از آن دست مجری‌هایی است که این مهمانان او بودند که به حضور در برنامه و نزد او مفتخر بودند؛ تا این که مجری به حضور مهمان مفتخر باشد. یعنی به چنین جایگاهی از برند رسانه‌ای و علمی رسیده بود. جالب این که او نیز تا مقطع دکترایش را در استرالیا خوانده است. از دالیل موفقیت او، می‌توانیم به معلمان خوبی که در حوزه اجرا داشت اشاره کنیم. ضمن این که در حوزه دانش نیز اطلاعات و دانستنی‌های کامل و به روزی داشت و همین باعث می‌شد که به شدت احترام برانگیز ظاهر شود. او نیز به سنت قدیمی، به شدت در برخورد با مهمانان خود ادب و احترام را رعایت می‌کرد.
راهکار: مطالعه بسیار
یکی از کاردرست‌ترین مجری‌های تلویزیون ایران را باید بدون شک
اکبر عالمی بدانیم؛ مردی که با حضور و وجود او در دهه ۶۰ بود که دنیای سینما را دوباره کشف کردیم. متأسفانه در پاییز سال گذشته به دلیل کرونا او را از دست دادیم. دکترای سینما از انگلستان داشت و در زمینه مستندسازی، گویندگی، تدریس در دانشگاه و ... فعالیت می‌کرد. «آن روی سکه» «هنر هفتم» و «سینما ماورا» از مهم‌ترین برنامه‌های تلویزیونی او بودند که ما را به دنیای سینما می‌کشاند. یکی از نکته‌های مهمی که دکتر عالمی در گفت وگویی که با وی داشتیم به آن اشاره می‌کرد، بحث مطالعه است و این که خودش اینقدر از دوربین می‌ترسید، سعی می‌کرد با مطالعه فراوان جلوی دوربین حاضر شود. جالب این که وقتی فیلمی را بررسی می‌کرد، درباره خود فیلم و کارگردانش و موضوعی که فیلم درباره آن ساخته شده، کلی مطالعه می‌کرد؛ طوری که گاهی به گفته خودش نزدیک به ۱۰ کتاب درباره اش می‌خواند. به گونه‌ای که گاهی احساس می‌کردند او کارشناس تاریخ مسیحیت یا دیگر موضوعاتی است که فیلم‌ها در آن شکل گرفته است.
راهکار: صداپیشگی و طنز
یکی از خاص‌ترین مجریان ایرانی را بدون شک باید منوچهر نوذری بدانیم؛ مردی که انگار همه چیز بلد بود و می‌توانست یک دو جین مزیت نسبی برای خودش ایجاد کند. او با برنامه» هزار برگ، هزار رنگ «بود که به مخاطبان معرفی شد. بعد‌ها او را با «صبح جمعه با شما در رادیو» و مسابقه هفته در تلویزیون باید به یاد بیاوریم؛ برنامه‌هایی که هر کدام شان به تنهایی نشان می‌دهند با چه گوینده و مجری توانمندی روبه رو هستیم. او البته بعد‌ها برنامه‌هایی دیگر را هم اجرا کرد. اما چرا منوچهر نوذری اینچنین اوج گرفت و از پایه‌ها و استوانه‌های اجرای ایران شد؟ قطعا به یک یا دو علت اشاره کرد. مجموعه‌ای از علل بودند که باعث ایجاد چنین جایگاهی شدند. اما مهم‌ترین علت را باید در احاطه بی نظیر نوذری در اجرا و صداپیشگی بدانیم. البته که اطالعات او مهم بودند، اما چیزی که باعث می‌شد تا او یگانه دنیای اجرا به نظر برسد، تسلط او بر صدا و آوا‌ها و نیز بازیگری در صدا بود؛ امری که شاید خیلی از مجریان ما حتی با آن بیگانه باشند. طنازی همیشگی او را هم نباید در ماندگاری اش از یاد ببریم.
راهکار: اطلاعات و تداوم
یکی دیگر از گزارشگران و مجریانی که زندگی و سیر حرکت او می‌تواند برای کسانی که به این حوزه علاقه‌مند هستند سراسر آموزش باشد، همین
عادل فردوسی پور است. اوایل که قصد ورود به صداوسیما و تست دادن را داشت، خیلی‌ها به صدا و میمیک چهره اش می‌خندیدند که چطور یک پسرک لاغراندام با آن صدای غیرقاعده‌مند خود آمده تا گزارشگری کند. او، اما به جادوی دوام آوردن اعتقاد داشت. ضمن اینکه زبان انگلیسی اش هم حرف نداشت و همین باعث شد تا اطالعات مورد نیازش را از منابع اصلی استخراج کند. اوایل فوتبال گزارش نمی‌کرد، تا اینکه به طور تخصصی روی فوتبال کار کرد. بعدش هم برنامه نود را ایجاد کرد که عمال تبدیل به برند او در تلویزیون ایران شد. خیلی‌ها لذت فوتبال را به این می‌دانند که با گزارش‌های این گزارشگر باشد. اطرافیانش می‌گویند که زمان تولید برنامه نود، به طور همزمان با چند تا نمایشگر فوتبال‌های مختلف را نگاه می‌کرد و در عین حال با موبایل خودش، اخبار اینترنتی فوتبال را دنبال می‌کرد. رمز و راز او، به واقع دوام آوردن و پا پس نکشیدن و همچنین غرق شدن در علاقه اش بود؛ در فوتبال.
راهکار: صدایت را دریاب
او نیز یکی از صدا‌های جادویی و خاص رادیوی ایران بود که دست بر قضا اصال هم دوست نداشت به تلویزیون برود. او خودش را آدم رویاپردازی می‌دانست و دوست نداشت به قول خودش، با تصویری که دیگری برایش ساخته و پرداخته کرده، به مخاطب عرضه شود و به همین دلیل دنبال رادیو بود. فعالیت او از سال ۵۹ اتفاق افتاد؛ گوینده برنامه نیامده و او به جایش گویندگی کرد و همین اتفاق، یک مسیر دنباله دار شد. به خاطر صدای خاص و پرطنینی که داشت، از ابتدای دفاع مقدس، گویندگی اعلامیه‌های مربوط به جنگ را هم برعهده گرفت و از سال ۶۵ نیز که رادیو جبهه راه اندازی شد، اولین گوینده این رادیو بود. صدای حماسی و پرطنین او همچنین در نریشن برنامه‌های مختلف و البته تیزر‌های تبلیغاتی گوناگون نقش بسته است. بدون شک بزرگ‌ترین دلیل موفقیت او را باید نوع خاص و قدرت صدایش بدانیم؛ صدایی که به شدت پرشور و حماسی بود. اطالعات خوب فرهنگی او نیز مزید بر علت بود. اما از دیگر دالیل موفقیتش، تمرکزش روی رادیو بود؛ نه روی تلویزیون؛ برعکس دیگر مجریان. بزرگ‌ترین توصیه اش نیز این بود که اول صدای خودتان را گوش کنید و ببینید واقعا به درد گویندگی می‌خورد یا نه.
راهکار: شخصیت صدا
صدای این مجری، صداپیشه و هنرمند رادیو و تلویزیون ایران نیز، از آن دست صدا‌های خاص و به یاد ماندنی است که بیشتر ما آن را می‌شناسیم و در حافظه شنیداری‌مان داریم. از سال ۱۳۴۷ بود که گویندگی رادیو را آغاز کرده و حتی طبع شعری هم دارد. جالب این که او به پاس یک عمر فعالیت فرهنگی و رسانه ای، بدون درخواست خودش نشان درجه یک هنری هم گرفته است. نکته جالب در مورد او، عالقه اش به رادیو است؛ با این که امکان کار در تلویزیون و سینما و حتی دیگر هنر‌ها را داشته است. مورد دیگر، چند وجهی بودن این چهره است؛ شاعری، بازیگری. روزنامه نگاری و. اما دلیل موفقیت رضوی چیست؟ شاید صدای پرطنین و خاص او. اما این صدا، به قول رشید کاکاوند، شخصیت فرهنگی دارد و شاید این، همان نکته خاص و راز مگو باشد. وسعت مطالعات و نیز وسواس او به اعراب درست واژه ها، از او یک گوینده معیار ساخته است. مردی که حتی با صدای سالم کردنش، فرهنگ منتقل می‌شود؛ دیگر چه برسد به این که عاشق رادیو و پایه برنامه‌های فرهنگی هم باشد.
منبع: همشهری