تکتم جاوید | شهرآرانیوز؛ در شرایطی که درمانی برای رفع بسیاری از معلولیت‌ها و نقص‌های جسمی وجود ندارد، تنها راه این است که کمک کنیم معلولان با همان محدودیت‌ها بیشترین حضور را در جامعه داشته و مستقل باشند، اما ابتدایی‌ترین خواسته برای مستقل بودن، تأمین وسایلی است که آن نقص را جبران کند، مانند یک ویلچر برای شخصی که از ناحیه پا معلول است. خریدن و استفاده از ویلچر هم البته به آسانی میسر نیست؛ قیمت‌های متغیر، تفاوت در نوع ایرانی و خارجی و هزینه تعمیرات، از جمله مواردی است که بسیاری از معلولان با آن دست به گریبان اند و به دنبال یاری مسئولان.
برای آن‌ها که عمری را روی ویلچر گذرانده اند، خراب شدن این پا‌های مصنوعی یعنی خانه نشینی و از کارافتادگی. علاوه برآن باید هزینه جاری تعمیرات را به امورات زندگی شان اضافه کنند، البته اگر شغل و درآمدی داشته باشند. تقی پور سال‌های عمرش را با معلولیت جسمیِ دیستروفی عضلانی گذارنده؛ هم تحصیل کرده است و هم کارمی کند، اما مدتی است به دلیل خرابی ویلچرش دچار مشکل شده است. از اهمیت ویلچر و آن هم نوع برقی اش برای معلولان می‌گوید و کیفیت‌های نامناسب آن ها؛ «مشکلات برق این ویلچر‌ها برای ما دردسرساز است. مدل‌های چینی و مونتاژ‌های داخلی هم عمر کمی دارند و در مدت دو یا سه سال مستهلک می‌شوند، بااینکه باید پول زیادی بابتش بپردازید.»
چند سال است که در حسرت داشتن ویلچر برقی، آن هم از نوع آلمانی است، اما از عهده هزینه اش برنمی آید؛ او ویلچر کارکرده را ۶۵ میلیون تومان قیمت گرفته است.
۱۷ سال است ساکن آسایشگاه معلولان فیاض بخش شده و چندین سال با تعمیر ویلچر کنار آمده، اما تأمین هزینه‌ها سرسام آور است. قبل از آن، مسیر آسایشگاه تا حرم امام رضا (ع) را می‌رفت و برمی گشت، ولی حالا تعمیر هم جواب گو نیست.
دانستن حدود قیمت یک ویلچر ایرانی یا خارجی کمک می‌کند بدانیم یک معلول چقدر باید برای تأمین آن، بودجه اولیه داشته باشد. تماس با چند فروشگاه عرضه تجهیزات پزشکی که در شبکه‌های اجتماعی و اینترنت تبلیغات داشته اند، چیزی دستگیرمان نکرد. تقریبا هیچ کدام قیمت نداشتند. برخی ویلچر نداشتند و چندنفری هم اعلام قیمت را به واردشدن ویلچر از گمرک و نرخ گذاری جدید موکول کردند.
در نهایت یکی از آن‌ها که هم متولی فروش است و هم تعمیرکار دستگاه، می‌گوید: قیمت ویلچر‌های وارداتی که اغلب چینی هستند، از حدود ۳۰ میلیون تومان شروع می‌شود، اما انواع آلمانی گران‌تر است و از ۵۰ تا ۶۰ میلیون شروع می‌شود.
تعمیرات دستگاه‌های آلمانی هم گران است؛ زیرا قطعات آن کمیاب و با مبالغ بالاست. او ترجیح می‌دهد به خریدارش توصیه کند یک ویلچر ساده خیلی خوب بخرد تا انواع برقی را.
متولی اصلی امور معلولان بهزیستی است و به طور طبیعی برای شنیدن روش عملکرد آن سازمان درباره واگذاری یا ارائه کمک هزینه تعمیر ویلچر، حمیدرضا علیزاده رضایی در مسئولیت معاون امور توان بخشی اداره کل بهزیستی استان پاسخ گوست. وی شروط اولیه برای واگذاری ویلچر را تحویل نگرفتن ویلچر به مدت سه سال از بهزیستی و اطمینان از نیازمندبودن فرد اعلام می‌کند و می‌گوید: درخواست فرد معلول در کمیته‌ای مطرح شده و در صورت تأیید در مدت کوتاهی همچون یک هفته تحویل داده می‌شود. برای تعمیر ویلچر‌ها هم کمک هزینه اندکی ارائه می‌شود.
ویلچر‌ها ایرانی است و او در مقایسه آن با انواع خارجی، مزیت گارانتی و خدمات پس از فروشِ ده ساله را پیش می‌کشد و درعین حال تأکید می‌کند: در سال گذشته نزدیک به ۲ هزار ویلچر به مددجویان تحویل دادیم. چنانچه بنا باشد ویلچر خارجی بخریم، پاسخ گوی آن تعداد تقاضای مددجویان نخواهیم بود.
به گفته او آن دسته از معلولانی که در مراکز آسایشگاهی اقامت دارند، نمی‌توانند از دیگر خدمات بهزیستی برای تهیه و تعمیر ویلچر استفاده کنند؛ زیرا بهزیستی در ازای نگهداری از آنان یارانه می‌پردازد و از مشارکت و کمک‌های مردمی هم برخوردارند.
معاون امور توانبخشی اداره کل بهزیستی استان، تکلیف آن عده از معلولان را که تمایل به خرید ویلچر خارجی دارند، برعهده خودشان می‌گذارد تا از خدمات پس از فروش همان محصول استفاده کنند.
آنچه از گفته‌ها پیداست نشان می‌دهد قیمت ویلچر‌ها از ۳ تا ۴ میلیون در نوع ایرانی و ۱۰۰ میلیون در نوع آلمانی متغیر است. ممکن است الزام به خرید کالای ایرانی با قیمت ارزان‌تر در کوتاه مدت به سود سازمان یا مردم باشد، اما وقتی قرار به تعمیر مداوم باشد، کاهش هزینه‌های اولیه ضرر بسیاری درپی دارد که تنها به فرد معلول تحمیل می‌شود؛ در حالی که خریدن کالای بادوام با قیمت بیشتر می‌تواند دست کم تا ۱۰ سال خیال فرد را آسوده کند.