یوروی امسال رکوردی جاودانه در خودزنی تیمها بر جای گذاشته است و مشخص شده که بیش از هر دوره دیگری تاکنون شاهد گل به خودی بودهایم.
به گزارش شهرآرانیوز، قبل از یورو ۲۰۲۰، فقط ۹ گلبه خودی در تمامی ادوار رقابتهای جام ملتهای اروپا به ثبت رسیده است، ولی با گلبه خودی ذکریا در دیدار سوئیس و اسپانیا، تعداد گلبهخودیهای رقابتهای فعلی به ۱۰ رسید تا آمار آن از تمام دورههای قبلی بیشتر شود. اولین گلبهخودی یورو در ۱۹۷۶ ثبت شد؛ جایی که آنتون اوندراس از چکسلواکی در دیدار نیمهنهایی مقابل هلند در بلگراد، دروازه خودی را باز کرد. بعد از آن، باید ۲۰ سال جلوتر بیایید تا به گلبهخودی لیوبسلاف پنف برای بلغارستان مقابل فرانسه برسید. گرت مکآلی از ایرلند شمالی، آخریننفری بود که دراینزمینه نام خود را در یورو۲۰۱۶، ثبت کرد. بااینحال، یورو۲۰۲۰، آمار عجیب وغریب ۱۰ گلبهخودی را ثبت کرده و هنوز ۴ بازی از آن نیز باقی مانده است!
شاید وقتی مریح دمیرال اولین گل جام را در بازی افتتاحیه بین ترکیه و ایتالیا، بهصورت گلبهخودی ثبت کرد، باید حس میکردیم اتفاقی عجیبوغریب در راه است. این اولینباری بود که مسابقات یورو، با گلبهخودی کلید میخورد. جامجهانی قبلی احتمالا باید هشداری برای افزایش تعداد گلبهخودیها، صادر میکرد. کتاب آمار فوتبال میگوید هریکین در روسیه۲۰۱۸، با ۶ گل به آقای گلی مسابقات رسید، ولی درحقیقت این گلبهخودیها بودند که با ۹ گل، شایسته رسیدن به این افتخار بودند. چنینمسئلهای باوجود این است که جامجهانی ۳۲ تیمی بوده و ۶۴ بازی در آن انجام میشود، ولی یورو ۲۴تیمی است و با ۵۱ بازی کامل میشود که ۵ بازی از آن هم باقی مانده است. دلیل چنینرخدادی چیست؟ آیا نوع فوتبالی که اینروزها انجام میشود، تأثیری در این آمار بالای گلبهخودیها دارد؟ آیا بهسربردن طولانی در دوران پاندمی کرونا تأثیر خود را گذاشته است یا اینکه چنینآماری صرفا اتفاقی غیرقابلپیشبینی و بیسابقه بوده و از جمله دلایل عشق ما به بازی زیباست؟ شاید اگر بخواهیم صادقانه صحبت کنیم، همه این موارد تأثیرگذار بودهاند. اگر به گلها بهصورت جزئی نگاه کنیم، میبینیم که ۳ مورد شامل گلبهخودیهای دمیرال (ایتالیا- ترکیه)، هوملز (آلمان- فرانسه) و روبن دیاز (آلمان- پرتغال)، در نتیجه پاسهای کاتبک از خط عرضی زمین به دست آمده است. میزان ایننوع پاسها همزمان با انواع دیگر پاسهای ارسالی به محوطه جریمه، در حال افزایش است. بهطورکلی، در سالهای اخیر، شوتها از فاصلههای نزدیکتری زده میشود.
درواقع فصل گذشته، اولینباری بود که تعداد گلهای ثبتشده خارج از محوطه در لیگ برتر، نسبت به فصل ۱۱-۲۰۱۰، بیشتر شد که البته میزان آن فقط ۳۰ گل بود. اصلا تصادفی نیست که آمار گلهای از راه دور از سال۲۰۱۲ و ظهور مفهوم گلهای مورد انتظار با نام انگلیسی Expected Goals با عنوان اختصاری «xG»، پارامتری آماری است که میتواند ارزش واقعی موقعیتهای گل یک تیم را در یک مسابقه فوتبال مشخص کند. این پارامتر آماری، موقعیتهای ایجادشده در یک مسابقه فوتبال را (موقعیتهایی که به زدن ضربه بهسمت دروازه منجر میشود) که بین ۰ تا ۱ ارزش میدهد، افت کرده است. ۱۰ سال پیش، هر بازی لیگبرتری، بهطورمیانگین ۱۲.۶ضربه خارج از محوطه به خود میدید، ولی در فصل گذشته این آمار فقط ۸.۶ شوت بود.
شاید بتوان این ادعا را مطرح کرد که تیمها تصور میکنند اگر توپهای بیشتری وارد محوطه کنند، احتمال گلبهخودی بیشتر میشود. البته نمیتوان همه گلبهخودیهای یورو۲۰۲۰ را به تحولات دیتا در فوتبال یا پیشرفتهای ساختاری در آن، مربوط دانست. تابهامروز، ۲ گل از جمع گلبهخودیها، مربوط به صحنههای خندهدار بازیهای اسلواکی- اسپانیا (ازسوی مارتین دوبراوکا) و پاس راه دور پدری در مقابله اسپانیا و کرواسی (که البته اونای سیمون هم به وقوع آن کمک بسیاری کرد)، مربوط میشود.
در این تورنمنت، اشتباهات تأثیرگذاری از بازیکنان هم دیدهایم. پاس گل برعکس رحیم استرلینگ در مصاف یکهشتم نهایی مقابل آلمان به توماس مولر یکی از این مثالهاست. بااینحال، پشتسرگذاشتن یکی از فشردهترین فصول فوتبالی و خستگی مضاعف فیزیکی و روانی ناشی از آن را نیز نباید نادیده گرفت؛ هرچند تأثیر خستگی روانی، بزرگتر از تحلیل بدنی به حساب میرود.