گروه ورزش/شهرآرانیوز، بعد از حذف بردیا سعادت از تیم ملی والیبال، نوبت به امیرحسین اسفندیار رسید. بازیکنی با دو متر و هفت سانتیمتر قد آن هم در پست دریافت کننده قدرتی که فقط حضور او می‌توانست میانگین قدی تیم ملی را در المپیک افزایش دهد.
البته که بردیا به عنوان پدیده جدید والیبال از همان لحظات محدودی که به دست آورد، خودش را به عنوان یک به اثبات رساند و امیرحسین اسفندیار نیز اگرچه هنوز در ساعدرسانی تکنیک‌های لازمه را نیاموخته است اما نشان داده آینده روشنی دارد، ولی مهمتر از این قضایا نحوه برخورد و مصاحبه این دو جوان بسیار خوش آتیه بعد از حذف از اردوی تیم ملی بود که به تصمیمات آلکنو احترام گذاشته اند. آن‌ها و دیگر جوانان همانند میثم صالحی، صابر کاظمی، جواد کریمی و... از همین حالا آموخته اند که تیم ملی ملک شخصی هیچ کس نیست و در اختیار افراد خاص جای نمی‌گیرد. برای پوشیدن پیراهن تیم ملی رفیق بازی و مجلس آرایی و خودشیرینی جواب نمی‌دهد.
تیم ملی جایگاه بهترین‌ها و شایسته‌ترین‌ها به لحاظ فنی، فیزیکی و به ویژه اخلاقی است. نگاه کنید برزیل با آن همه عظمت بزرگانی، چون دانته، جیبا و ... کنار می‌گذارد، آب از آب تکان نمی‌خورد. بعد از المپیک باید ساختاری جدید برای تیم ملی تعریف کنیم.