رقابت‌های جام‌جهانی کشتی فرنگی در حالی اوایل آذرماه سال جاری برگزار می‌شود که سرانجام پس از بحث و بررسی‌های زیاد، قرار است این رقابت‌ها به میزبانی سالن دوازدههزارنفری آزادی تهران برگزار شود. پیش از این سالن هفتم‌تیر تهران هم به‌عنوان یکی از گزینه‌های برگزاری این رقابت‌ها مطرح شده بود؛ اما به‌دلیل نداشتن استاندارد‌های بین‌المللی، درنهایت قرار بر این شد که مسابقات در سالن دوازدههزارنفری مجموعه‌ورزشی آزادی برگزار شود. این‌همه درحالی است که بهای اجاره این سالن مجهز، حالا به محل اختلاف فدراسیون کشتی و مسئولان مجموعه‌ورزشی آزادی تبدیل شده است.
درخواست دویست‌میلیونی «آزادی» برای جام‌جهانی!
درحالی‌که قرار است ایران میزبانی رقابت‌های جام‌جهانی کشتی فرنگی به‌عنوان یک رویداد بین‌المللی را برعهده بگیرد، فدراسیون کشتی می‌گوید توان پرداخت اجاره سنگین ۲ روز برگزاری این رقابت‌ها به شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی را ندارد. حسن رنگرز، سخن‌گوی فدراسیون کشتی، اجاره سالن دوازدههزارنفری مجموعه‌ورزشی آزادی برای ۲ روز برگزاری این رقابت‌ها را رقمی در حدود ۲۰۰میلیون تومان اعلام و تأکید کرد که با توجه به وضعیت اعتبارات و مشکل کمبود بودجه، فدراسیون توانایی پرداخت این هزینه سنگین را ندارد. وی گفت: ما توقع نداریم برای برگزاری رقابت‌های کشوری از ما اجاره نگیرند؛ اما حداقل برای میزبانی جام‌جهانی به‌عنوان یک رویداد بین‌المللی، توقع مساعدت داریم. بیشتر فدراسیون‌های ورزشی با مشکلات شدید مالی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ تاجایی‌که حتی توان اعزام تیم‌های خود به بسیاری از رقابت‌های بین‌المللی را ندارند. شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های وزارت ورزش و جوانان، هزینه‌های هنگفتی را بابت اجاره اماکن خود از فدراسیون‌های ورزشی دریافت می‌کند، تاجایی‌که این موضوع باعث انباشت بدهی‌های میلیاردی فدراسیون‌ها به شرکت توسعه و تجهیز شده است. در جایی که هزینه برگزاری اردو‌های تیم ملی، اسکان، تغذیه و... رشد شدیدی طی یکی‌دو سال اخیر داشته و قیمت ارز نیز چند برابر شده و بودجه فدراسیون‌های ورزشی متناسب با این وضعیت، افزایش نداشته است، اما شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی همکاری چندانی با فدراسیون‌های ورزشی ندارد. فدراسیون کشتی همچنین قصد دارد تیم‌های خارجی را با توجه به نزدیکی هتل المپیک به مجموعه‌ورزشی آزادی، در این هتل مستقر کند؛ اما مدیریت این هتل نیز در دست پیمانکار بخش خصوصی است و به همین دلیل فدراسیون مجبور است هزینه گزافی را برای استقرار تیم‌ها در هتل المپیک بپردازد که عملا توان انجام آن را ندارد، درحقیقت این هتل در ظاهر برای کمک به آبروی ورزش ایران احداث شده، اما در عمل هیچ نشانی از مساعدت به ورزش در عملکرد آن دیده نمی‌شود. مثلا کشتی به‌عنوان ورزش اول ایران که بار‌ها باعث اهتزاز پرچم ایران در رویداد‌های بین‌المللی و کسب افتخار برای ایران شده است، از این قاعده مستثنا نیست؛ تاجایی‌که فدراسیون کشتی مجبور است اجاره سنگینی را برای خانه‌های کشتی شماره ۱ و ۲ که محل برگزاری اردو‌های تیم ملی است، به شرکت توسعه و تجهیز به‌عنوان زیرمجموعه وزارت ورزش بپردازد! با توجه به بدهی‌های میلیاردی فدراسیون‌های ورزشی به شرکت توسعه و تجهیز بابت استفاده از اماکن ورزشی که درجهت اعتلای نام ایران در جهان انجام می‌شود، لازم است وزارت ورزش و جوانان دراین‌زمینه تجدیدنظر اساسی کند تا ورزش ایران با توجه به شرایط فعلی با خیالی آسوده‌تر به فعالیت خود ادامه دهد.