به گزارش شهرآرانیوز؛ طرح مجلس برای محدودیت اینترنت این روزها صدای بسیاری از کاربران ایرانی را درآورده است.
کاربرانی که اعتقاد دارند سرانجام این طرح، ایجاد یک شبکه داخلی اینترنت یا در واقع اینترانت است. اتفاقی که مشابه آن در چین رخ داده و حتی برخی پا را فراتر گذاشته و ماجرا را با کره‌شمالی مشابهت‌سازی می‌کنند.
در مقابل اخباری آمیخته با شایعات بین کاربران دست به دست می‌شود که از شهریور ماه اینترنت ماهواره‌ای یا همان استارلینک به ایران می‌آید.
پدیده‌ای تازه در جهان که باعث دسترسی همه افراد به اینترنت آزاد و با سرعت بالا می‌شود. از نظر این کاربران ورود اینترنت ماهواره‌ای به ایران به معنی شکست طرح صیانت مجلس، شکست فیلترینگ و تمام محدودیت هایی است که در ایران برای اینترنت اعمال می‌شود.
این حدس و گمانه‌ها زمانی تقویت شد که ابوالحسن فیروزآبادی، دبیر شورای عالی فضای مجازی هم به صدا و سیما آمد و گفت که از شهریور ماه استارلینک به آسمان ایران هم می‌آید و مردم با خرید یک دستگاه گیرنده ۶۰۰ دلاری می‌توانند آن را دریافت کنند.
او حتی توضیح داد که خرید یک دستگاه برای یک مجتمع کافی و به صرفه‌تر است اما این اخبار تا چه اندازه با واقعیات همخوانی دارد؟
واقعیت این است که ورود اینترنت ماهواره‌ای به خاورمیانه و ایران صرف نظر از اینکه در فازهای بعدی توسعه این پدیده اتفاق می‌افتد و به سرعت رخ نمی‌دهد برای کاربران ایرانی با چند چالش مواجه است.
نکته اول گرانی خدمات این نوع اینترنت است و برخلاف تصور بسیاری از کاربران ایرانی صرفا به خرید یک دیش یا گیرنده خلاصه نمی‌شود.
شرکت اسپیس ایکس که از حامیان پروژه استارلینک است برای کاربران ای‌میلی ارسال کرده و در آن ایمیل قیمت خدمات خود را برای کاربران آمریکایی متشکل از ۴۹۹ دلار هزینه خرید دیش ماهواره‌ای و ۹۹ دلار هزینه ماهانه سرویس اعلام کرده است.
اگر همین اعداد را برای کاربران ایرانی در نظر بگیریم، با دلار ۲۵ هزار تومانی، کاربران ایرانی ناچار هستند ماهانه حدود ۲.۵ میلیون تومان حق اشتراک بپردازند.
صرف نظر از رقم گزاف هزینه این نوع اینترنت، مشترکان ایرانی در شرایط تحریم و مشکلات نقل و انتقال پول چگونه می‌خواهند حق اشتراک ماهانه خود را بپردازند؟
از این گذشته طراحان استارلینک اعلام کرده‌اند که استفاده از آسمان کشورها برای استقرار ماهواره‌ها باید مطابق قوانین جهانی و اجازه دولت‌ها باشد. آیا دولت ایران این اجازه را خواهد داد؟
هرچند که استارلینک خیلی پیش‌تر اشاره کرده بود که اینترنت آزاد و ارزان را برای کشورهای فقیر و محدود از نظر دسترسی به اینترنت اختصاص خواهد داد اما به نظر نمی‌رسد که این مساله در فازهای اول بهره‌برداری از این نوع اینترنت محقق شود.
نکته دیگر بحث‌های فنی ماجراست که برای استارلینک هم هنوز مبهم است. استقرار هزاران ماهواره برای دسترسی میلیاردها کاربر به اینترنت پرسرعت، چه مشکلاتی در اتمسفر زمین ایجاد می‌کند و آیا اصولا امکان‌پذیر است؟
و در آخر اینکه طرح صیانت از کاربران فضای مجازی هم به عقیده بسیاری از کارشناسان اغراق‌آمیز است و امکان اجرای آن ضعیف است.
آنها به تجربه شکست‌آمیز اپلیکیشن ارتباطی سروش اشاره می‌کنند که از نظر فنی و با وجود هزینه‌های گزاف نتوانست ۱۰ میلیون نفر کاربر را پشتیبانی کند.
همچنین پروژه‌های شکست خورده موتورهای جستجوی جایگزین گوگل مانند یوز و پارسی‌جو و با وجود هزینه‌های گزاف هم از این دسته هستند.
به جز این طرح شکست خورده ایمیل ملی هم در همین جرگه قرار می‌گیرد و اصولا به نظر می‌رسد بدون تمام این زیرساخت‌ها و زیرساخت‌های ریز و درشت دیگر، اجرای اینترنت ملی به این سادگی که عموم مردم تصور می‌کنند، نیست.
بیشتر بخوانید: آیا تبلیغ فروش تجهیزات و اشتراک اینترنت ماهواره ای استارلینک واقعی است؟
طبق آمار اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU)، بیش از ۴ میلیارد نفر در کشورهای در حال توسعه و بیش از ۲۰۰ میلیون نفر در کشورهای پیشرفته به اینترنت دسترسی ندارند و این درحالیست که طبق آمار اتحادیه بین‌المللی مخابرات، متوسط ضریب نفوذ اینترنت در دنیا از حدود ۱۷ درصد در سال ۲۰۰۵ به حدود ۵۳ درصد در سال ۲۰۱۹ است. بنابراین تأمین خدمات پهن‌باند و اینترنت، محرک اصلی توسعه منظومه‌ها و ارائه خدمات به صورت منطقه‌ای و جهانی شده است.
منظومه‌های ماهواره‌ای می‌توانند با توجه به ویژگی‌های ذاتی خود همچون پایداری، انعطاف‌پذیری، تأخیر کم و تأمین ظرفیت قابل ملاحظه و ارزان‌قیمت، کمک شایانی در کاهش شکاف دیجیتال در کشور و سیگنال‌رسانی به مناطق محروم و دورافتاده داشته و به عنوان بخش مهمی در لایه زیرساخت و خدمات پایه معماری شبکه ملی اطلاعات نقش‌آفرین باشد.
در این راستا پروژه اینترنت ماهواره‌ای"استارلینک" به طور رسمی در سال ۲۰۱۵ اعلام شد. این پروژه ایده اصلی ایلان ماسک، میلیاردر علاقه‌مند به فضاست. هدف آن فراهم کردن پوشش گسترده اینترنت با پرتاب هزاران ماهواره کوچک به مدار نزدیک زمین است. این پروژه می‌تواند انقلابی در دسترسی به اینترنت پرسرعت در سراسر جهان ایجاد کند. با اتمام آن بسیاری از افراد جهان خواهند توانست با کمترین تأخیر و به راحتی به اینترنت دسترسی پیدا کنند.
کارشناسان درباره اینکه اینترنت استارلینک چه زمانی به ایران خواهد رسید و بهترین سیاست در قبال این موضوع چه باید باشد، معتقدند اینترنت استارلینک خیلی سریعتر از آنچه فکر می‌کنیم در ایران هم در دسترس خواهد بود و تا چند ماه آینده در آسمان ایران ظاهر می‌شود اما باید صبر کرد و دید که شرایط ارائه سرویس اینترنت ماهواره‌ای اسپیس ایکس در ایران چگونه خواهد بود.
علاوه بر این سئوال اینجا است که آیا وزارت ارتباطات ایران مجوز استفاده از این نوع اینترنت را صادر می‌کند. از آنجا که اسپیس ایکس یک شرکت آمریکایی است ملزم به رعایت قوانین دولت آمریکاست بنابراین ارائه این سرویس مانند سایر سرویس‌های دیگر شرکت‌ها دستخوش برخی جهت‌گیری‌های سیاسی خواهد بود. مواضعی که در همین ابتدای کار دیده می‌شود بدون شک بر کیفیت و کمیت ارائه سرویس اینترنت موثر خواهد بود.