گروه ورزش/شهرآرانیوز، آلکنو بر خلاف لیگ ملت‌ها در بازی‌های المپیک خیلی به تغییرات و جابجایی و دست بردن در ترکیب تیم شروع کننده، اعتقادی نداشت و این نکته را حداقل در سه بازی اول از او شاهد بودیم و اطرافیانش هم بطور تلویحی این موضوع را تائید کردند.
عدم انجام تغییرات اساسی نه لحظه‌ای تا بازی با ایتالیا هم ادامه پیدا کرد و او سرانجام بعد از دو ست باخت، با دو تعویضه کریمی و صابر توانست شرایط بازی را با گرفتن یک ست تغییر دهد و تمام آنالیز حریف را به هم بریزد. همین امر در بازی با ژاپن موجب شد تا آلکنو زودتر از دیدار قبلی پس از باخت ست اول، به سراغ دو تعویضه برود و این بار حتی نتیجه بهتری هم با برتری دو بر یک گرفت. اما اقدام تعجب بر انگیز و ریسک او در ست پنجم با ژاپن بود که بار دیگر به سراغ همان ترکیب شروع کننده اولیه رفت و بعد از جواب نگرفتن، دو تعویضه قبلی را برگرداند و در نهایت هم سه باره با متوسل شدن به غفور و معروف دیگر قادر به گرفتن نتیجه مورد نظر نشد.
این در حالی بود که با توجه به نوع پاس‌های تیز معروف، صالحی و میلاد عبادی پور با بودن کریمی و پاس‌های با ارتفاع او در میدان اثرگذارتر از بقیه اوقات نشان می‌دادند.
نکته کلیدی‌تر اینکه در دو بازی آخر که کریمی و کاظمی به عنوان بازیکنان تعویضی، جانشین معروف و غفور شدند، ایران موفق به گرفتن سه ست از رقبای خود شد! اتفاقی که شاید وقوعش در بازی با کانادا حتی می‌توانست اثربخش‌تر از بازی با ایتالیا و ژاپن واقع شود.
عدم تعویض مجرد با غلامی و اصرار بر بازی کردن او، علی رغم نداشتن شرایط مناسب هم از دیگر مشکلات تیم ملی در مصاف با ژاپن بود.