به گزارش شهرآرانیوز، استاد غلامرضا آستی کردیانی، پیشکسوت موسیقی مقامی خراسان پنج‌شنبه، چهارم شهریور ماه، بر اثر ابتلا به بیماری کرونا درگذشت.
حسین‌علی آستی، فرزند این هنرمند موسیقی مقامی خراسان با اعلام خبر درگذشت استاد غلامرضا آستی کردیانی، اظهار کرد: پدر سحرگاه پنج‌شنبه، ۴ شهریور ماه، بر اثر عوارض ناشی از ابتلا به بیماری کرونا فوت کردند و عصر همان روز با رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی مراسم تشییع در زادگاه و محل زندگی‌شان برگزار شد.
وی ادامه داد: ایشان در روستای کردیان از توابع شهرستان باخرز زندگی می‌کردند و پنج پسر و سه دختر داشتند.
همچنین صادق شریفی‌نسب، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان تربت جام در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه سبک «زهراجان» در موسیقی مقامی خراسان به نام استاد آستی ثبت شده است، گفت: در ایامی که استاد در قید حیات بودند و با ایشان رفت و آمد داشتیم، درباره موسیقی زهرا جان روایت می‌کردند زمانی که پیشکسوت آستی در شهر تهران سرباز بودند، عاشق دختری به نام زهرا می‌شوند و مسائلی پیش می‌آید که ایشان به عشق‌شان نمی‌رسند و تمام قطعه‌های موسیقی که اجرا می‌کردند در وصف همین خانم و عشق نافرجام‌شان بوده است.
وی افزود: زمانی که آوازه استاد آستی به استاد حسین سمندری می‌رسد، استاد سمندری به منطقه جام می‌آیند و سراغ استاد آستی را می‌گیرند و دعوت می‌کنند که در همایش‌ها و برنامه‌ها همراه ایشان باشند، اما مرحوم آستی به دلیل همان شکست عشقی که در زندگی‌شان تجربه کرده بودند قبول نمی‌کنند و استاد آستی برای دل خودشان به موسیقی می‌پرداختند.
شریفی‌نسب خاطرنشان کرد: استاد آستی در نهایت فقط به دلیل اصرار اهالی هنر حاضر به ضبط یک آلبوم موسیقی شدند که این آلبوم در همان زمان‌های گذشته در استودیو فرهنگ شهرستان تربت جام تولید شده بوده، اما در زمان انتشار به اشتباه نام مالک استودیو به‌عنوان خواننده ثبت شده است. مالک این استودیو آقای حیدر قدسی بوده‌اند و اشتباهی نام این شخص به‌عنوان خواننده آلبوم ثبت شده است در حالی که خواننده آلبوم زهراجان، استاد غلامرضا آستی بوده‌اند.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد شهرستان تربت جام درباره استعداد و صدای این پیشکسوت موسیقی مقامی، گفت: معروفیت صدای استاد آستی به لحاظ وسعت و تن زیادی بوده که ایشان داشته است. اهالی روستای کردیان روایت می‌کردند که در مراسم‌های محلی ماه رمضان یا در زمان‌های گذشته که بلندگو و تجهیزات صوتی نبوده استاد مرحوم در پشت بام منزل‌شان اذان می‌گفتند و تمام روستا صدای مرحوم آستی را می‌شنیدند.
شریفی‌نسب افزود: استاد غلامرضا آستی دیر به جامعه هنر کشور شناخته شدند و در زمانی که در شهرستان باخرز مسئولیت داشتم، تلاش کردیم تا برای ایشان کارهایی انجام دهیم و مستمری را هم از اداره ارشاد برای‌شان مهیا کردیم.