آذر اسماعیلیان | شهرآرانیوز؛ هنوز دارد دست به دست می‌شود کلیپی که نشان می‌دهد چطور بعد از اینکه بُرده، رکورد زده و قهرمان شده است، از خوشحالی جیغ می‌زند. ما هم وقتی آن جیغ‌ها را شنیدیم، مغرور شدیم، خوشحال شدیم و البته تعجب کردیم. کسی که قهرمان شده یک زن معلول است که از یکی از مناطق محروم کشورمان به این موفقیت رسیده است. هاشمیه متقیان معاوی، ورزشکار سی وپنج ساله در دو رشته پرتاب دیسک و پرتاب نیزه است. او در مسابقات پاراالمپیک۲۰۲۰ توکیو موفق شد با شکستن رکورد جهان به مدال طلای رشته پرتاب نیزه دست یابد. این مدال، اولین مدال طلای رشته دوومیدانی بانوان ایران در پاراالمپیک است.
روزنامه همشهری زمانی که او به سرزمین مادری خود یعنی ملاشیه، گشته، توصیف جالبی کرده است. ملاشیه در جاده اهواز به سمت خرمشهر و نزدیک شهرک رزمندگان قرار دارد.
«خیابان‌های ملاشیه هنوز خاکی و پر از چاله چوله است. جوی‌های روباز فاضلاب همچنان چهره برخی خیابان هایش را آلوده می‌کند. اینجا هم جزو همان دسته مناطقی بود که با خشک شدن هورالعظیم و ادامه طرح‌های انتقال آب با مشکل بی آبی روبه رو شده بود. کوچه‌های پیچ درپیچ ملاشیه را به کوچه‌های شهر نجف تشبیه کرده اند. چند خیابان بالاتر از حسینیه زینب (س)، کوچه باریک و شلوغ بازارچه، محل خانه قدیمی خانواده متقیان معاوی است که پنج، شش سال پیش از آنجا به کوی مجاهد نقل مکان کرده اند؛ اگرچه هنوز خود را اهل ملاشیه می‌دانند.
«ام جاسم» که با پسرانش سوپرمارکت محله را می‌چرخاند، با اشتیاق از هاشمیه قدردانی می‌کند که اهالی ملاشیه را در زمان قهرمانی فراموش نکرده و خود را از آن‌ها معرفی کرده است. او می‌گوید: «۳۷سال همسایه روبه روی خانه متقیان بودیم و گویی اهل یک خانه ایم. در این مدت جز خوبی از هاشمیه و خانواده اش چیزی ندیدیم.» جاسم ساکی مغازه دار هم می‌گوید: «هاشمیه از کودکی پشتکار زیادی داشت و به خودش متکی بود.
خانواده او هم وقتی متوجه استعدادش شدند، جلوی فعالیتش را نگرفتند. ما خوشحال می‌شویم دیگر دختران ملاشیه هم در این راه گام بردارند.» شرجی نفس گیر تابستان در روز‌های قرمز کرونایی اهواز، از شلوغی بازار ملاشیه کم نکرده است. تعداد کسانی که ماسک بر چهره دارند، اما کمتر از انگشتان دست است. پیر و جوان همدیگر را می‌شناسند و خوش وبش می‌کنند. از آقاسید فلافل فروش گرفته تا زن سالمند ماهی فروش و هم کلاسی قدیمی، اسم هاشمیه را که می‌شنوند، چشمانشان برق خوشحالی می‌زند و چهره شان با لبخندی گشاده می‌شود.»
جواد ساکی می‌گوید: «روزی که خبر مدال طلای هاشمیه اعلام شد، همه دختران و پسران ملاشیه، عکس و خبر قهرمانی اش را استوری اینستاگرام خود قرار دادند.» ملوک معاوی، هم مدرسه‌ای قدیمی هاشمیه، نیز می‌گوید: «ملاشیه پیشتر‌ها دبیرستان و مرکز پیش دانشگاهی دخترانه نداشت و ما با هم به دبیرستانی در شهرک مجاور می‌رفتیم. هاشمیه بسیار متین و خونگرم بود. او سال هاست در مسابقات، مدال کسب می‌کند که برای همه ما موجب افتخار است. از وقتی که مدال طلای المپیک گرفته است، من هم به این فکر افتاده ام که باید برای مردم و محله ام کاری انجام دهم.» ملوک از کمبود امکانات ملاشیه هم گلایه می‌کند: «این محله هیچ امکانات ورزشی ای، به ویژه برای زنان ندارد. مدتی پیش یک باشگاه زنانه افتتاح شد، اما کمی بعد به یک باشگاه مردانه تبدیل شد و حالا هم تعطیل است.»
خدیجه شرفی از دیگر اهالی ملاشیه نیز می‌گوید: «ما با هم به دبیرستان شهرک مجاور می‌رفتیم (شهرک نورد). او از همان زمان مدرسه خیلی علاقه‌مند و مستعد بود و اکنون موفقیتش خیلی روی بچه‌های ما تأثیر می‌گذارد. امیدواریم مقام قهرمانی هاشمیه روی نگاه مسئولان به ملاشیه تأثیر بگذارد و امکاناتی برای بچه‌های این محله فراهم کنند. من پسری دارم که از شدت علاقه به ورزش فوتبال، شب‌ها توپ و لباسش را کنار خود می‌گذارد، اما متاسفانه هیچ امکاناتی برای فعالیت ندارد.»
ملاشیه از زمان انتشار خبر قهرمانی بانوی طلایی، آماده استقبال شده بود. روز پنجشنبه، یک روز مانده به استقبال، بستگان هاشمیه و همسایه‌های قدیمی درحال تدارک مراسمی به یادماندنی بودند. حسینیه حضرت زینب (س) در خیابان کمربندی ملاشیه که دو سال پیش مرکز پشتیبانی در سیل شده بود، حالا محل هماهنگی برای مراسم استقبال اهالی منطقه است.