افشین رضاپور/شهرآرانیوز، اعتراض داوران، تاریخی نزدیک به چهار سال دوره ریاست طباطبایی در فدراسیون بسکتبال دارد. بیشترین کمیته‌ای هم که در بین کمیته‌های فدراسیون تغییرات داشت، همین کمیته داوران و مسابقات فدراسیون است.
طباطبایی با «موضوع» داوری درست روبرو نشد و موضوع را به «مسأله» تبدیل کرد و این مسأله باز هم با بی‌تفاوتی طباطبایی در حال تبدیل شدن به «بحران» است. (تحریم کلاس تربیت مدرس امروز توسط داوران)
مربی – بازیکن – داور سه جایگاه متفاوت دارند، اما در راستای یک هدف و همسو با آن. اگر امروز اعتراضات داوران را فقط وابسته به جریانات خاص پشت پرده انتخابات آینده فدراسیون تلقی کنیم که به نظر چنین چیزی درست نیست، دو اتفاق دیگر رقم می‌خورد که باز هم به ضرر بسکتبال تمام می‌شود.
(۱) مطالبه‌گری و «وحدت جمعی» در بسکتبال را که به خوبی (اعتراضات داوران) پدیدار شده، نادیده گرفته و جامعه بسکتبال را به نسبت مطالبات بعدی خود بی اعتنا می‌کنیم.
(۲) بی‌تفاوتی به اعتراضات، نادیده گرفتن واقعیت‌های موجود در داوری است و باید مدیریتی صحیح اعمال شود در غیر این صورت منجر به مشکلات بعدی خواهد شد.
یک ماه دیگر مربیانی که خود را فارغ از مشکلات داوران می‌پندارند، فریاد می‌زنند چرا در قبال هزینه‌ای که باشگاه می‌کند به کیفیت قضاوت‌ها رسیدگی نمی‌کنند...
ما با مطالبات و تلاش برای رفع مشکلات‌مان مانند حلقه‌های یک زنجیر به هم متصل هستیم.